در این تحقیق فعالیت تولیدمثلی و همچنین پاسخ بویایی زنبور انگلواره (پارازیتویید)Lysiphlebus fabarum به حضور شکارگر درونرستهای، کفشدوزک Hippodamia variegata Goeze روی گیاه خیار آلوده به شتۀ جالیز Aphis gossypii بررسی شد. به این منظور افزون بر مقایسۀ میزان تغذیۀ کفشدوزک از شتههای بالغ سالم و انگلیشده (پارازیته)، ویژگیهای تولیدمثلی (درصد انگلی شدن یا پارازیتیسم، درصد ظهور و نسبت جنسی) زنبور در سه لکۀ غذایی تنها شته، شته همراه با کفشدوزک و شته همراه با لاشههای شته بررسی شد. همچنین ترجیح زنبور در انتخاب سه لکۀ یادشده با آزمایش بویاییسنجی تعیین شد. تغذیۀ کفشدوزک از شتههای سالم در مقایسه با شتههای انگلیشده بیشتر بود (001/0>, P53/12=27و2F) و در میان لکههای غذایی، به نسبت درصد انگلی شدن در لکۀ حاوی کفشدوزک کمتر بود (03/0=, P99/6=42و2G). همچنین در آزمایشهای بویاییسنجی، زنبور بهطور معنیداری از انتخاب لکۀ حاوی شکارگر درونرستهای خودداری کرد (01/0=, P19=df , 40/6=2χ)، اما نتوانست حضور لاشههای شته را در لکۀ غذایی تشخیص دهد. در یک جمعبندی با توجه به دوری جستن زنبورهای مادۀ L. fabarum از کفشدوزک و ترجیح غذایی کفشدوزک، انتظار میرود که این زنبور بیشتر در لکههای بدون کفشدوزک فعال باشد و از سویی کفشدوزک نیز بیشتر از شتههای سالم تغذیه کند، امری که باعث کاهش شکارگری درونرستهای و بهبود کنترل شتۀ جالیز میشود.