پویا رحمانیان؛ فرشاد رخشنده رو؛ حمیدرضا زمانی زاده
چکیده
طی فصول بهار تا پاییز سال های 87 و 88 به منظور ردیابی و تعیین پراکنش ویروس لکه حلقوی نکروتیک درختان میوه (PNRSV) تعداد 343 نمونه برگی علایم دار و بدون علایم به طور تصادفی از درختان میوه هسته دار موجود در برخی باغات شهرستان های جهرم، مینودشت و کلاله به ترتیب از استان های فارس و گلستان جمع آوری شد. جهت ردیابی ویروس (PNRSV) نمونه ها توسط آزمون ...
بیشتر
طی فصول بهار تا پاییز سال های 87 و 88 به منظور ردیابی و تعیین پراکنش ویروس لکه حلقوی نکروتیک درختان میوه (PNRSV) تعداد 343 نمونه برگی علایم دار و بدون علایم به طور تصادفی از درختان میوه هسته دار موجود در برخی باغات شهرستان های جهرم، مینودشت و کلاله به ترتیب از استان های فارس و گلستان جمع آوری شد. جهت ردیابی ویروس (PNRSV) نمونه ها توسط آزمون های (TAS-ELISA) و(DIBA) با استفاده از آنتی سرم های چند همسانه ای و تک همسانه ای اختصاصی شرکت (Agdia, U.S.A) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد ویروس مذکور در مجموع به میزان 5/15% در باغات مورد بررسی پراکنده شده است. میزان این پراکندگی در باغات مورد نمونه برداری در شهرستان جهرم از استان فارس 4/16% و در هر کدام از شهرستان های کلاله و مینودشت از استان گلستان 6/13% بود. مایه زنی مکانیکی برخی جدایه های ردیابی شده ویروس بر روی گیاهان علفی انجام پذیرفت و نتایج با آنچه که در گذشته برای نژاد PV-32 ویروس گزارش شده بود مطابقت داشت. با استفاده از آزمون مولکولی RT-PCR و جفت آغازگرهای اختصاصی جهت تکثیر ژن پروتئین حرکتی نژادهای موجود در گروه های PV-32 و PV-96 ، نمونه ها مورد بررسی قرار گرفتند. برای نمونه های آلوده قطعات ژنتیکی مورد انتظار به طول bp283 مربوط به گروه PV-32 تکثیر شد. نتایج این بررسی نشان داد این جدایه ها با جدایه های گروه PV-32 از نظر ویژگی های مولکولی مشابه می باشند.
فریبرز لطفی میری؛ محمد جوان نیکخواه؛ حمیدرضا زمانی زاده؛ فریدون پاداشت دهکایی
دوره 42، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 61-74
چکیده
به منظور مطالعه ساختار جمعیت گونه کمپلکس Gibberella fujikuroi، عامل پوسیدگی طوقه برنج، نمونه‌برداری از مزارع نقاط مختلف استان گیلان در سال 1383 صورت گرفت. از بین 41 جدایه به دست آمده از ارقام مختلف، به غیر از سه جدایه، بقیه دارای زنجیره میکروکنیدیوم بودند. برای مطالعه با‌روری جنسی و تعیین جمعیت و تیپ آمیزشی جدایه‌ها، هر یک از آنها با شش جدایه ...
بیشتر
به منظور مطالعه ساختار جمعیت گونه کمپلکس Gibberella fujikuroi، عامل پوسیدگی طوقه برنج، نمونه‌برداری از مزارع نقاط مختلف استان گیلان در سال 1383 صورت گرفت. از بین 41 جدایه به دست آمده از ارقام مختلف، به غیر از سه جدایه، بقیه دارای زنجیره میکروکنیدیوم بودند. برای مطالعه با‌روری جنسی و تعیین جمعیت و تیپ آمیزشی جدایه‌ها، هر یک از آنها با شش جدایه ماده بارور نماینده استاندارد از سه جمعیت آمیزشیA ، C و D روی محیط غذایی هویج آگار در آزمایشگاه تلاقی داده شدند. به ازای هر جمعیت آمیزشی دو جدایه نماینده از دو تیپ آمیزشی مخالف شامل MATA-1 و MATA-2 برای جمعیت آمیزشی A، MATC-1 و MATC-2 برای جمعیت آمیزشی C و MATD-1 و MATD-2 برای جمعیت آمیزشی D مورد استفاده قرار گرفتند. در نتیجه، ده جدایه در جمعیت آمیزشی A (Fusarium verticillioides)، دو جدایه در جمیعت آمیزشی (F. fujikuroi) C و 29 جدایه در جمعیت آمیزشی (F. proliferatum) D گروه‌بندی شدند. تمام جدایه‌های F. verticillioides متعلق به تیپ آمیزشی MATA-1 و تمام جدایه‌های F. fujikuroi متعلق به تیپ آمیزشی MATC-1 بودند. در حالی که، هر دو تیپ آمیزشی MATD-1 و MATD-2 برای جدایه‌های
F. proliferatum شناسایی شدند. به علت وجود هر دو تیپ آمیزشی در جدایه‌های جمعیت آمیزشی D، امکان تلاقی بین آنها مطالعه گردید که از 36 تلاقی تنها دو تلاقی منجر به تشکیل پریتسیوم واجد آسک و آسکوسپور شدند. در آزمون سازگاری رویشی با استفاده از جهش یافته‌های nit نیز مشخص شد که ده جدایه F. verticillioides در نه گروه سازگاری رویشی، دو جدایه F. fujikuroi هر کدام در یک گروه سازگاری رویشی جداگانه و 29 جدایه
F. proliferatum نیز در بیست گروه سازگاری رویشی قرار گرفتند. تلاقی جدایه‌های متعلق به سه جمعیت آمیزشی با هم نیز منجر به تشکیل هتروکاریون نگردید. آزمون بیماریزایی 41 جدایه روی رقم خزر انجام گردید و همه جدایه‌ها نشانه پوسیدگی طوقه همراه با کلنی‌های سفید رنگ روی ساقه‌ها را ایجاد کردند. در این تحقیق معلوم شد که جمعیت‌های آمیزشی A، C و D از گونه کمپلکس G. fujikuroi در گیلان وجود دارند که در بین آنها جمعیت آمیزشی D غالب است. همچنین براساس آزمون شناسایی گروه‌های سازگاری رویشی تنوع زیادی در دو جمعیت آمیزشی A و D مشاهده شد.
وحید زرین نیا؛ محمد جوان نیکخواه؛ حمیدرضا زمانی زاده؛ رحیم مهرابی؛ وحید خسروی
دوره 42، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 179-190
چکیده
سی و هفت جدایه Magnaporthe grisea جمع‌آوری شده از میزبان‌های مختلف از تیرهPoaceae شامل پنجه کلاغی (Digitaria singuinalis)، چسبک (Setaria italica) و سوروف (Echinochloa sp.) به منظور تعیین بیماریزایی آنها روی برنج آزمایش شدند. برای این منظور از دو رقم حساس محلی به نام‌های طارم و بینام استفاده گردید. خصوصیات بیماریزایی جدایه‌های مذکور روی گیاهچه‌های این دو رقم در ...
بیشتر
سی و هفت جدایه Magnaporthe grisea جمع‌آوری شده از میزبان‌های مختلف از تیرهPoaceae شامل پنجه کلاغی (Digitaria singuinalis)، چسبک (Setaria italica) و سوروف (Echinochloa sp.) به منظور تعیین بیماریزایی آنها روی برنج آزمایش شدند. برای این منظور از دو رقم حساس محلی به نام‌های طارم و بینام استفاده گردید. خصوصیات بیماریزایی جدایه‌های مذکور روی گیاهچه‌های این دو رقم در مرحله 4 و 5 برگی بررسی شد. برای این منظور غلظت زاد مایه به میزان 104×5 اسپور در میلی‌لیتر به وسیله لام هماسیتومتر تعیین و اسپورپاشی در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 95 درصد در حجمی معادل 50 میلی‌لیتر از سوسپانسیون مورد نظر که با Tween 20 به نسبت یک درصد مخلوط شده بود، انجام گرفت. همچنین برای اسپورپاشی به ازای هر جدایه 60 گیاهچه از هر کدام از ارقام ذکر شده استفاده گردید. اولین ارزیابی علایم 10 روز پس از تلقیح انجام شد و دو ارزیابی دیگر نیز با فواصل 5 روز جهت جلوگیری از خطا در یادداشت‌برداری از علایم انجام گرفت. ارقام مورد بررسی یا در مقابل جدایه‌های قارچ M. grisea مقاوم بودند و یا لکه‌هایی با تعداد و شدت خسارت کمتر نسبت به شاهد مثبت که یک جدایه بیماری‌زا روی برنج بود، ایجاد نمودند. پس از تعیین جدایه‌هایی که علایم تیپ حساس تا نیمه حساس را در میزبان مورد بررسی بروز دادند، تعداد 5 جدایه از بین آنها به وسیله هشت رقم افتراقی استاندارد بین‌المللی و 5 لاین near- isogenic تعیین نژاد شدند. بر اساس واکنش هشت رقم افتراقی استاندارد بین‌المللی و5 لاین near- isogenic در مقابل جدایه‌های مذکور، به ترتیب 4 نژاد به نام‌هایIB-58 ,IA-27, IA-127, IA-17 از دو گروه نژادی IA و IB و چهار نژاد تحت عنوان A، B، C، D شناسایی گردید.
پریسا میرزائی قمی؛ حمیدرضا زمانی زاده؛ روح اله صابری ریسه؛ محمدرضا لک
دوره 41، شماره 1 ، شهریور 1389
چکیده
در این بررسی توان آنتاگونیستی 194 جدایه باکتریایی گرم مثبت جداسازی شده از مزارع لوبیای استان مرکزی و 41 جدایه آنتاگونیست Bacillus subtilis متعلق به کلکسیون گروه پژوهشی کنترل بیولوژیکی بیماری‌های گیاهی دانشگاه تهران، بر اساس ناحیه بازدارندگی از رشد قارچ بیمارگر Fusarium solani f. sp. phaseoli در آزمون سه نقطه ای بررسی شد و در نهایت هشت جدایه برتر B. subtilis ...
بیشتر
در این بررسی توان آنتاگونیستی 194 جدایه باکتریایی گرم مثبت جداسازی شده از مزارع لوبیای استان مرکزی و 41 جدایه آنتاگونیست Bacillus subtilis متعلق به کلکسیون گروه پژوهشی کنترل بیولوژیکی بیماری‌های گیاهی دانشگاه تهران، بر اساس ناحیه بازدارندگی از رشد قارچ بیمارگر Fusarium solani f. sp. phaseoli در آزمون سه نقطه ای بررسی شد و در نهایت هشت جدایه برتر B. subtilis جهت آزمایش‌های گلخانه ای مقدماتی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که جدایه آنتاگونیست B. subtilis M36 جدا شده از مزارع لوبیای استان مرکزی بیشترین اثر را در کاهش بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه لوبیا داشت. پس از بررسی اثر 9 فرمولاسیون ساخته شده پودر تالک جدایه مذکور در شرایط گلخانه معلوم شد، فرمولاسیون تهیه شده در محیط کشت M1 به همراه چسباننده صمغ عربی با 42/68% کنترل، در کاهش بیماری بهترین اثر را داشت و حتی از دو قارچکش رورال تی اس و تریکومیکس اچ وی به ترتیب با 14/56% و 38/54% کنترل در کاهش پژمردگی ریشه لوبیا مؤثرتر بود. بررسی جمعیت جدایه آنتاگونیست مذکور به صورت فرمولاسیون‌های پودر تالک طی دوره نگهداری 150 روزه در دماهای 4 و 25 درجه سلسیوس کاهش نشان داد و شدت کاهش در 25 درجه سلسیوس بیشتر بود. ماندگاری فرمولاسیون تهیه شده در محیط کشت M1با چسباننده صمغ عربی در دمای °C4، طی دوره نگهداری از بقیه فرمولاسیون‌ها بیشتر بود. نوع محیط کشت بر جمعیت و بقاء باکتری تأثیر قابل توجهی گذاشت و محیط کشت M1 بیشترین اثر را داشت.
