علی علیزاده؛ خلیل طالبی جهرمی؛ وحید حسینی نوه؛ محمد قدمیاری
چکیده
پسیل معمولی پسته،Agonoscena pistaciae Burckhardt & Lauterer ، یکی از مهمترین آفات پسته است که پورهها و حشرات کامل از شیره گیاهی تغذیه میکنند و سبب کاهش رشد، ریزش جوانههای گل و کاهش محصول میشوند. توانایی تولید مثل بالا و طول دوره رشدی کوتاه استعداد مقاوم شدن این آفت را در برابر حشرهکشها بالا میبرد. در این پژوهش حساسیت جمعیتهای مختلف ...
بیشتر
پسیل معمولی پسته،Agonoscena pistaciae Burckhardt & Lauterer ، یکی از مهمترین آفات پسته است که پورهها و حشرات کامل از شیره گیاهی تغذیه میکنند و سبب کاهش رشد، ریزش جوانههای گل و کاهش محصول میشوند. توانایی تولید مثل بالا و طول دوره رشدی کوتاه استعداد مقاوم شدن این آفت را در برابر حشرهکشها بالا میبرد. در این پژوهش حساسیت جمعیتهای مختلف A. pistaciae به حشرهکشهای آمیتراز و ایمیداکلوپرید در شرایط آزمایشگاه مورد آزمون قرار گرفت. 9 جمعیت پسیل پسته از مناطق پستهکاری رفسنجان، انار، بم، کرمان، شهربابک، سیرجان، پاریز، پاقلعه و هرات در استــان کـرمان جمعآوری شدند و زیستسنجی به روش غوطهوری پورههای سن 5 در محلولهای آفتکش انجام شد. نتایج زیستسنجی نشان داد که جمعیتهای مختلف پسیل پسته حساسیت متفاوتی نسبت به این آفتکشها نشان میدهند بهطوری که کمتـــرین و بیشتــرین LC50 برای آفتکشهای آمیتراز و ایمیداکلوپرید به ترتیب در جمعیتهای بم (9/13 و 1/17 میلیگرم در لیتر) و رفسنجان (5/310 و 3/46 میلیگرم بر لیتر) بدست آمد. در بین جمعیتهای پسیل جمعآوری شده از باغهای پسته، بیشترین نسبت مقاومت برای آفتکشهای آمیتراز (3/22 برابر) و ایمیداکلوپرید (7/2 برابر) مربوط به جمعیت رفسنجان بود. الگوی پراکنش باند گلوتاتیون استرانسفراز در جمعیتهای مختلف با هم مقایسه شد و نتایج نشان داد که غلظت و تحرک الکتروفورزی باندها در جمعیتهای رفسنجان و بم (حساس) متفاوت است.
محمدکاظم ایران نژاد؛ محمدامین سمیع؛ خلیل طالبی جهرمی؛ علی علیزاده
چکیده
یکی از روش‌های رایج بررسی اثرات غیرکشندگی آفت کش‌ها بر دشمنان طبیعی سم شناسی دموگرافیک می‌باشد. در این پژوهش اثرات جانبی عصاره‌های گیاهی استبرقCalotropis procera (Willd.) R. Br. (Asclepiadaceae)، کلپورهTeucrium polium L (Lamiaceae) ، آویشنThymus vulgaris L. (Labiatae) و شاه‌ترهFumaria parviflora Lam. (Fumariaceae) در مقایسه با آفتکشهای هگزافلومورون، پی‌متروزین و اسپیرودیکلوفن روی پارامترهای ...
بیشتر
یکی از روش‌های رایج بررسی اثرات غیرکشندگی آفت کش‌ها بر دشمنان طبیعی سم شناسی دموگرافیک می‌باشد. در این پژوهش اثرات جانبی عصاره‌های گیاهی استبرقCalotropis procera (Willd.) R. Br. (Asclepiadaceae)، کلپورهTeucrium polium L (Lamiaceae) ، آویشنThymus vulgaris L. (Labiatae) و شاه‌ترهFumaria parviflora Lam. (Fumariaceae) در مقایسه با آفتکشهای هگزافلومورون، پی‌متروزین و اسپیرودیکلوفن روی پارامترهای جدول زندگی بالتوری سبز Chrysoperla carnea در شرایط کنترل شده ارزیابی شد. بدین منظور 154 تخم بالتوری به روش غوطهوری در معرض محلول سم و عصاره قرار گرفت. نتایج نشان داد که نرخ ناخالص تولید مثل، نرخ خالص تولیدمثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ متناهی افزایش جمعیت، نرخ ذاتی تولد و مدت زمان دو برابر شدن جمعیت دارای اختلاف معنی‌دار و نرخ ذاتی مرگ و متوسط مدت زمان یک نسل فاقد اختلاف معنی‌دار در سطح یک درصد بودند. میانگین نرخ ناخالص تولید مثل از بیشترین تا کمترین مقدار به ترتیب در پی‌متروزین، اسپیرودیکلوفن، کلپوره، استبرق، آویشن، هگزافلومورون و شاتره مشاهده شد. مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ متناهی افزایش جمعیت و نرخ ذاتی تولد نیز در پی‌متروزین بیشترین و در شاتره کمترین مقدار بود. لذا پس از پی‌متروزین، اسپیرودیکلوفن و عصاره‌های استبرق، کلپوره و آویشن دارای مصونیت بیشتری بودند در حالی که هگزافلومرون و شاتره اثر منفی بر پارامترهای جمعیت داشتند. با توجه به فرضیه‌های پژوهش حاضر، اثبات شد که عصاره‌های استبرق و کلپوره می‌توانند به‌عنوان مواد موثر علیه آفات بکار روند در حالیکه مصونیت نسبی برای بالتوری دارند.
محمد امین سمیع؛ علی علیزاده؛ حمزه ایزدی
دوره 41، شماره 2 ، اسفند 1389، ، صفحه 327-336
چکیده
قارچ Beauveria bassiana (Bals.) Vuill یکی از بیمارگرهای حشرات است. زنده‌مانی کنیدی‌ها ممکن است در اثر عوامل محیطی و آفتکشهای شیمیایی که برای حفاظت گیاهان استفاده میشوند، تغییر کند. در این پژوهش اثر آفتکشهای ایمیداکلوپرید، فلوفنکسرون، آمیتراز و عصاره‌های گیاهی چریش (Azadirachta indica) از خانواده Meliaceae، آنغوزه (Ferula assa-foetida L.) از خانواده Apiaceae، خرزهره ...
بیشتر
قارچ Beauveria bassiana (Bals.) Vuill یکی از بیمارگرهای حشرات است. زنده‌مانی کنیدی‌ها ممکن است در اثر عوامل محیطی و آفتکشهای شیمیایی که برای حفاظت گیاهان استفاده میشوند، تغییر کند. در این پژوهش اثر آفتکشهای ایمیداکلوپرید، فلوفنکسرون، آمیتراز و عصاره‌های گیاهی چریش (Azadirachta indica) از خانواده Meliaceae، آنغوزه (Ferula assa-foetida L.) از خانواده Apiaceae، خرزهره (Nerium oleander) از خانواده Apocynaceae و فرم تجاری عصاره چریش نیمآزال-تی/اس روی رشد میسلیوم و جوانهزنی اسپور این قارچ بررسی شد. فرمولاسیون مورد استفاده برای این آفتکشها و عصاره‌های گیاهی شامل غلظتهای l/l?250 ((0.5MC l/l?500 ((MC و l/l?1000 ((2MC بودند. نتایج نشان داد که اثر چهار عصاره‌گیاهی خرزهره، انغوزه، چریش و نیم آزال- تی/اس روی پارامترهای میزان رشد میسلیوم و درصد جوانهزنی قارچ بیمارگر حشرات B. bassiana در مقایسه با شاهد در سطح 1 درصد (01/0p
اسماعیل زنگویی؛ حسن رضا اعتباریان؛ نوازاله صاحبانی؛ علی علیزاده
دوره 41، شماره 2 ، اسفند 1389، ، صفحه 361-372
چکیده
دو جدایه مخمر A5 و A4 از گونه Candida membranifuciens و جدایه A6 از گونه Pichia guilliermondii برای کنترل بیماری کپک خاکستری سیب با عامل Pers.: Fr. Botrytis cinerea به صورت انفرادی و مخلوط مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش سازگاری مواد بیوکنترل نشان داد که جدایههای مخمر A4، A5 وA6 با یکدیگر سازگار میباشند. نتایج آزمایش میزان جوانه اسپور بیمارگر در محیط مایع و نیزکشت متقابل ...
بیشتر
دو جدایه مخمر A5 و A4 از گونه Candida membranifuciens و جدایه A6 از گونه Pichia guilliermondii برای کنترل بیماری کپک خاکستری سیب با عامل Pers.: Fr. Botrytis cinerea به صورت انفرادی و مخلوط مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش سازگاری مواد بیوکنترل نشان داد که جدایههای مخمر A4، A5 وA6 با یکدیگر سازگار میباشند. نتایج آزمایش میزان جوانه اسپور بیمارگر در محیط مایع و نیزکشت متقابل با بیمارگر نشان داد جدایههای مخمر و مخلوط آنها به خوبی از رشد بیمارگر جلوگیری میکنند، میزان بازدارندگی از رشد بیمارگر و درصد جوانهزنی اسپور بیمارگر به ترتیب بین 39/14 تا 73/37 درصد و 66/11 تا 46 درصد متغییر بود. در شرایط انبار قطر لکههای ایجاد شده در اثز بیماری هنگامی که غلظت 108 سلول در میلیلیتر از مخمرهای فوق به تنهایی یا مخلوط آنها استفاده شود با مقایسه با شاهد یعنی قارج عامل بیماری به تنهایی کاهش معنیداری نشان داد (P?%05) ولی مخلوط A6+A5 در هر دو دمای 20 و 4 درجه سانتیگراد با نشان دادن اثر سینرژیسم، بیشترین کنترلکنندگی را نسبت به دیگر مخمرها و مخلوط آنها داشت.
