آرزو شاهینی؛ بهزاد حبیب پور؛ سعید محرمی پور؛ مینا کوه جانی گرجی
چکیده
امروزه ترکیبات اکدایستروئیدی، از جمله فیتو‌اکدایستروئید‌ها و آنالوگ‌های اکدایسون، به دلیل توانایی کنترل آفات مورد توجه قرار گرفته‌اند. آگونیست‌های هورمون پوست‌اندازی با اختلال در پوست‌اندازی باعث مرگ زودرس آفت می‌شوند و برای موجودات غیرهدف، ایمن‌‌اند. هدف از این مطالعه بررسی اثرهای ترکیبات اکدایستروئیدی موجود در گیاه سیلن ...
بیشتر
امروزه ترکیبات اکدایستروئیدی، از جمله فیتو‌اکدایستروئید‌ها و آنالوگ‌های اکدایسون، به دلیل توانایی کنترل آفات مورد توجه قرار گرفته‌اند. آگونیست‌های هورمون پوست‌اندازی با اختلال در پوست‌اندازی باعث مرگ زودرس آفت می‌شوند و برای موجودات غیرهدف، ایمن‌‌اند. هدف از این مطالعه بررسی اثرهای ترکیبات اکدایستروئیدی موجود در گیاه سیلن ایرانی Silene aucheriana در مقایسه با آفت‌کش هالوفنوزاید5 روی موریانۀ .sp Reticulitermesو محاسبۀ مقادیر LT50 وLT90 ترکیبات ذکرشده روی موریانۀ Reticulitermes sp. در قالب آزمون‌های انتخابی و غیر‌انتخابی است. تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش پروبیت نشان داد که با افزایش غلظت، زمان مرگ‌و‌میر (LT50 و LT90) کاهش یافت. درصد مرگ‌و‌میر محاسبه‌شده در غلظتهای 1000، 2500، 5000 و 10000 پی‌پی‌ام هالوفنوزاید در آزمون انتخابی به‌ترتیب 54، 60، 76 و 80 درصد و برای عصارۀ گیاه S. aucheriana در غلظتهای 5، 10، 20 و 40 درصد به‌ترتیب 58، 68، 75 و 89 درصد بود. این ترکیبات (هالوفنوزاید و عصارۀ سیلن) سبب ایجاد بدشکلی و اختلال در پوست‌اندازی در موریانۀ Reticulitermes sp. شد. نتایج نشان داد که این ترکیبات (هالوفنوزاید و عصارۀ سیلن) می‌توانند راه حل مناسبی برای کنترل موریانۀ Reticulitermes sp. باشند. بنابر‌این برای کنترل موریانه‌ها لازم است مطالعات جامعی روی ترکیبات اکدایستروئیدی انجام گیرد.
فاطمه تابع بردبار؛ سعید محرمی پور
چکیده
امروزه بررسی‌‌ها برای استفاده از عصاره‌‌های گیاهی مانند اکدیستروئید‌‌های گیاهی، به دلیل توانایی بالا در کنترل آفات در حال افزایش است. گزارش‌‌هایی از وجود ترکیبات اکدیستروئیدی در برخی گونه‌‌های سرخس وجود دارد، اما تاکنون گزارشی از اثر چنین ترکیباتی در سرخس شترمرغی در دست نیست. در این پژوهش، اثر غلظتهای زیرکشندۀ عصارۀ متانولی ...
بیشتر
امروزه بررسی‌‌ها برای استفاده از عصاره‌‌های گیاهی مانند اکدیستروئید‌‌های گیاهی، به دلیل توانایی بالا در کنترل آفات در حال افزایش است. گزارش‌‌هایی از وجود ترکیبات اکدیستروئیدی در برخی گونه‌‌های سرخس وجود دارد، اما تاکنون گزارشی از اثر چنین ترکیباتی در سرخس شترمرغی در دست نیست. در این پژوهش، اثر غلظتهای زیرکشندۀ عصارۀ متانولی گیاه سرخس شترمرغی Matteuccia struthiopteris (L.) (Onocleaceae) روی شب‌پرۀ پشت‌الماسی Plutella xylostella (L.)(Lepidoptera:Plutellidae) بررسی شد. لارو‌های سن سوم شب‌پرۀ پشت‌الماسی به مدت دو روز از غذای تیمارشده با عصارۀ متانولی تغذیه کردند. سپس روی برگ‌‌های تیمارنشده پرورش داده شدند تا حشرات کامل خارج شدند. از تخم‌های حاصل از جفت‌گیری حشرات کامل برای انجام آزمایش‌‌های دموگرافی استفاده شد. آزمایش‌‌ها در شرایط دمایی 1 ± 27 درجۀ سلسیوس و رطوبت 5 ± 65 درصد و شرایط نوری 8:16 (روشنایی و تاریکی) بررسی شد. لارو‌های خارج‌شده از تخم در نسل جدید روی برگ‌‌های تیمارنشده پرورش یافتند. نتایج نشان داد که نرخ خالص تولید مثل (R0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) با افزایش عصاره کاهش یافت. بیشترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی جمعیت به‌ترتیب 002/0 ±19/0 (روز) و 06/0 ± 21/1 (روز) در غلظت 69/0درصد بود. پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش غلظت عصاره، مدت زمان یک نسل (T) و مدت زمان دو برابر شدن جمعیت (DT) افزایش یافته است. با توجه به نتایج فوق، عصارۀ متانولی سرخس شترمرغی به عنوان یک ترکیب کم‌خطر توانایی زیادی در کنترل شب‌پرۀ پشت‌الماسی دارد و می‌توان از عصارۀ متانولی سرخس شترمرغی به عنوان ترکیب مؤثر در برنامه‌‌های مدیریت تلفیقی آفات استفاده کرد.
