مهدی کبیری رئیس آباد؛ سید علی اصغر فتحی؛ قدیر نوری قنبلانی؛ بهنام امیری بشلی
چکیده
در این پژوهش تأثیر سامانههای تککشتی بادنجان (E) و سویا (S) و سه سامانۀ کشت نواری شامل دو ردیف بادنجان با چهار ردیف سویا (2E: 4S)، دو ردیف بادنجان با دو ردیف سویا (2E: 2S) و چهار ردیف بادنجان با دو ردیف سویا (4E: 2S) روی تراکم کنۀ تارتن دولکهای، Tetranychus urticae Koch، تنوع و فراوانی شکارگرهای آن و عملکرد هر دو محصول در مزرعۀ آزمایشی در قالب طرح بلوکهای ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر سامانههای تککشتی بادنجان (E) و سویا (S) و سه سامانۀ کشت نواری شامل دو ردیف بادنجان با چهار ردیف سویا (2E: 4S)، دو ردیف بادنجان با دو ردیف سویا (2E: 2S) و چهار ردیف بادنجان با دو ردیف سویا (4E: 2S) روی تراکم کنۀ تارتن دولکهای، Tetranychus urticae Koch، تنوع و فراوانی شکارگرهای آن و عملکرد هر دو محصول در مزرعۀ آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بررسی شد. در هر دو سال موردپژوهش، تراکم تخمها و مراحل متحرک T. urticae روی گیاه بادنجان و سویا در هر سه سامانۀ کشت نواری در مقایسه با تککشتی بادنجان و تککشتی سویا بهطور معنیداری کمتر بود (05/0P<). علاوه بر آن، در هر یک از سامانههای تککشتی و کشت نواری تراکم تخمها و مراحل متحرک T. urticae روی گیاه سویا بهطور معنیداری بیشتر از گیاه بادنجان بود. شاخص تنوع شانون (H') برای گونههای شکارگر T. urticae روی گیاه بادنجان در سامانههای کشت نواری در مقایسه با تککشتی بادنجان بهطور معنیداری بیشتر بود، ولی مقدار این شاخص روی گیاه سویا در تککشتی سویا و سامانۀ کشت نواری 2E: 4S بیشتر از 2E: 2S و 4E: 2S بود (05/0P<). مقادیر نسبت برابری زمین (LER) در هر یک از دو سال مورد پژوهش در سامانۀ کشت نواری 2E: 4S بالاتر از سایر سامانههای کشت بود؛ بنابراین، میتوان نتیجهگیری کرد که سامانۀ کشت نواری 2E: 4S مناسبترین سامانۀ کشت برای استفاده در برنامههای مدیریت تلفیقی T. urticae در مزارع بادنجان و سویا است.
پژمان تاج میری؛ سید علی اصغر فتحی؛ علی گلی زاده؛ قدیر نوری قنبلانی
چکیده
سوسک کلرادوی سیبزمینی، Leptinotarsa decemlineata (Say) (Col.: Chrysomelidae)، مهمترین آفت برگخوار گیاه سیبزمینی در ایران است. در این پژوهش تنوع گونهای و فراوانی شکارگرهای خاکزی و تراکم تخمها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیبزمینی در ردیفهای سیبزمینی واقع در فاصلههای 5، 10، 15 و 20 متری از یونجهزار (در کشتزار سیبزمینی مجاور یونجهزار) ...
بیشتر
سوسک کلرادوی سیبزمینی، Leptinotarsa decemlineata (Say) (Col.: Chrysomelidae)، مهمترین آفت برگخوار گیاه سیبزمینی در ایران است. در این پژوهش تنوع گونهای و فراوانی شکارگرهای خاکزی و تراکم تخمها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیبزمینی در ردیفهای سیبزمینی واقع در فاصلههای 5، 10، 15 و 20 متری از یونجهزار (در کشتزار سیبزمینی مجاور یونجهزار) به همراه شاهد (کشتزار سیبزمینی تنها) در منطقة اردبیل در دو سال 1393 و 1394 بررسی شد. در این تحقیق، در کشتزار سیبزمینی شاهد هشت گونه شکارگر خاکزی و در کشتزار سیبزمینی مجاور یونجهزار چهارده گونه شکارگر خاکزی با استفاده از تلههای گودالی گردآوری و شناسایی شدند که در بین آنها عنکبوتها و سوسکهای خانوادة Carabidae فراوانی بیشتری داشتند. شاخص تنوع شانون (H’) برای شکارگرهای خاکزی در هر یک از ردیفهای سیبزمینی واقع در 5، 10، 15 و 20 متری از یونجهزار (در کشتزار سیبزمینی مجاور یونجهزار) بهطور معنیداری بیشتر از کشتزار سیبزمینی شاهد بود. در هر دو سال، فراوانی عنکبوتها و سوسکهای خانوادة Carabidae با افزایش فاصلة ردیفهای سیبزمینی از یونجهزار بهطور معنیداری کاهش یافت. در مقابل، تراکم تخمها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیبزمینی با افزایش فاصلة ردیفهای سیبزمینی از یونجهزار افزایش یافت. بنابراین، میتوان به کشاورزان توصیه کرد که از کشت نواری سیبزمینی و یونجه (با عرض نوارهای سیبزمینی بیشینه تا 10 متر) در برنامههای مدیریت تلفیقی سوسک کلرادوی سیبزمینی استفاده کنند.