فرشته سعید سروبابایی؛ سعید عباسی؛ روح الله شریفی؛ علی بهشتی آل آقا
چکیده
پاخورۀ گندم با عامل Gaeumannomyces tritici یکی از بیماری‌های مهم ریشۀ گندم در تمام جهان است. در این پژوهش، اثر ترکیبی عناصر غذایی و سویه بیوکنترلی Bacillus subtilis GB03 روی رشد گندم و درصد آلودگی ریشه ارزیابی شد. ابتدا، تجزیه خاک انجام شد و بر اساس نتایج آن و بررسی منابع، عناصر نیتروژن، فسفر، آهن، روی و مس در غلظت‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش ...
بیشتر
پاخورۀ گندم با عامل Gaeumannomyces tritici یکی از بیماری‌های مهم ریشۀ گندم در تمام جهان است. در این پژوهش، اثر ترکیبی عناصر غذایی و سویه بیوکنترلی Bacillus subtilis GB03 روی رشد گندم و درصد آلودگی ریشه ارزیابی شد. ابتدا، تجزیه خاک انجام شد و بر اساس نتایج آن و بررسی منابع، عناصر نیتروژن، فسفر، آهن، روی و مس در غلظت‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش در شرایط گلخانه و به مدت 35 روز انجام شد. تیمار باکتری به صورت آغشته‌سازی بذر و خاک صورت گرفت. در این میان، فسفر بیشترین اثر را در مهار بیماری ایفا نمود. افزایش کود سوپرفسفات تریپل، درصد آلودگی ریشه را تا 14/51 درصد کاهش داد. باکتری این اثر را تا 50/71 درصد افزایش داد؛ به نحوی که حتی در کم‌ترین سطح کود سبب مهار کامل علائم روی طوقه شد. نیتروژن در اولین سطح به‌کار رفته (50 میلی‌گرم اوره بر کیلوگرم خاک)، درصد آلودگی ریشه را 35 درصد کاهش داد. آهن اثر قابل توجه‌ای در مهار بیماری داشت و در اولین سطح به‌کار رفته، بیماری را از 5/60 درصد شاهد به 46 درصد کاهش داد. روی در سطح دوم و در تعامل با باکتری قادر بود علائم بیماری را به صورت معنیداری کاهش دهد. مس نیز قادر بود علائم بیماری را تا 4/18 درصد کاهش دهد و بیشترین اثر بالاتر از سطح پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک دیده شد. مس اثر متقابل مثبتی با باکتری در بهبود صفات رشدی گندم داشت. در مجموع می‌توان گفت میزان اثر عناصر با فراهمی آنها در خاک مرتبط بود.
مسعود احمد زاده؛ احمدرضا شاهرخی
چکیده
باکتریBacillus subtilis به‌دلیل تشکیل اندوسپور، تحمل شرایط متغیر pH، دامنه وسیع حرارتی و تولید طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک‌ها، پتانسیل خوبی برای کنترل بیمارگرهای گیاهی دارد. در این تحقیق پتانسیل بیوکنترلی باسیلوسهای بومی در مقابل Rhizoctonia solani AG2-2، ارزیابی شد. آنتی‌بیوتیک فنجایسین استخراج شد و رابطه بین جدایههای تولیدکننده آنتی‌بیوتیک ...
بیشتر
باکتریBacillus subtilis به‌دلیل تشکیل اندوسپور، تحمل شرایط متغیر pH، دامنه وسیع حرارتی و تولید طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک‌ها، پتانسیل خوبی برای کنترل بیمارگرهای گیاهی دارد. در این تحقیق پتانسیل بیوکنترلی باسیلوسهای بومی در مقابل Rhizoctonia solani AG2-2، ارزیابی شد. آنتی‌بیوتیک فنجایسین استخراج شد و رابطه بین جدایههای تولیدکننده آنتی‌بیوتیک با کنترل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه چغندرقند در گلخانه بررسی گردید. در آزمونهای آزمایشگاهی و گلخانه‌ای از 82 جدایه منتخب Bacillus subtilis، با 2 جدایه استاندارد باکتری آنتاگونیست استفاده شد. از میان 84 جدایه، در آزمون کشت دوطرفه درون تشتک پتری، جدایه UTB1 با 3/55 درصد، بیشترین تأثیر بازدارندگی را داشت. در آزمونهای گلخانه، جدایههای UTB27، UTB65 و UTB71 بیماری را 09/60 درصد کاهش دادند(بیشترین بازدارندگی از بیماری). از میان 84 جدایه باکتریایی، تعداد 52 جدایه روی افزایش وزن تر و خشک گیاه تأثیر معنیداری داشتند. در آزمون HPTLC برای استخراج آنتی‌بیوتیک، از بین 84 جدایه باکتری، تعداد 19 جدایه، فنجایسین تولید کردند و 65 جدایه قادر به تولید نبودند. در آزمون گلخانه، تعداد 75 جدایه باکتری، بیماری را کاهش دادند که در سطح 5 درصد معنی‌دار بود و 19جدایه از آنها تولیدکننده فنجایسین بودند. شاخص تولید آتیبیوتیک به تنهایی تائیدکننده میزان کنترل در گلخانه و مزرعه نیست. جدایه باکتری بومی UTB1 نامزد خوبی برای یک عامل بیوکنترل موفق است.
سلیمان قاسمی؛ مسعود احمد زاده؛ سیاوش ترابی
چکیده
میوه‌های گوجه‌فرنگی هم در مزرعه و هم در انبار در معرض پوسیدگی‌های میکروبی پس از برداشت قرار دارند. در این پژوهش پس از جداسازی عوامل پوسیدگیگوجه‌فرنگی، دو باکتری بیوکنترل Bacillus subtilis UTB96 و Pseudomonas fluorescens UTPf68 که تولید نیمه‌انبوه آنها در بیوراکتور صنعتی با موفقیت به انجام رسیده بود، در دو حالت کشت متقابل و بررسی روی میوه‌ها، بر این بیمارگرها ...
بیشتر
میوه‌های گوجه‌فرنگی هم در مزرعه و هم در انبار در معرض پوسیدگی‌های میکروبی پس از برداشت قرار دارند. در این پژوهش پس از جداسازی عوامل پوسیدگیگوجه‌فرنگی، دو باکتری بیوکنترل Bacillus subtilis UTB96 و Pseudomonas fluorescens UTPf68 که تولید نیمه‌انبوه آنها در بیوراکتور صنعتی با موفقیت به انجام رسیده بود، در دو حالت کشت متقابل و بررسی روی میوه‌ها، بر این بیمارگرها بررسی شدند.طبق نتایج بهدستآمده از کشت متقابل، باکتری B. subtilis UTB96 توانست بهترتیب به میزان 7/68 و 7/81 درصد از رشد قارچهای Alternaria alternata و Penicillium sp. جلوگیری کند. همچنین باکتری P. fluorescens UTPf68 نیز بهترتیب به میزان 2/62 و 3/24 درصد از رشد میسلیوم قارچهای A. alternata و Penicillium sp.جلوگیری کرد. همچنین نتایج نشان داد که این باکتری‌ها تأثیر خوبی در جلوگیری از رشد قارچ A. alternata روی گوجه‌فرنگی دارند. تا آنجا که باکتری B. subtilis UTB96 توانست 5/92 درصد از رشد قارچ A. alternataجلوگیری کند. باکتری P. fluorescens UTPF68 نیز به میزان 5/76 درصد از رشد میسلیوم قارچ A. alternata و ایجاد پوسیدگی روی گوجه‌فرنگی جلوگیری کرد. نتایج این پژوهش به همراه تحقیقات تکمیلی دربارۀ این باکتریهای مفید می‌تواند به توسعه و کاربردی شدن کنترل بیولوژیک بیماری‌های پس از برداشت کمک کند.
روح اله شریفی؛ مسعود احمد زاده؛ کیوان بهبودی؛ چونگ مین ریو
چکیده
عوامل بیوکنترل با الایسیتورهای متعددی از جمله ترکیبات فرار باعث القاء مقاومت سیستمیک در گیاهان می‌شوند. در این تحقیق نقش ترکیبات خالص شناسائی شده در پروفایل ترکیبات فرار سویه Bacillus subtilis GB03 در بازداری مستقیم از رشد یا القاء مقاومت سیستمیک علیه قارچ B. cinereaدر آرابیدوبسیس مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مقایسه با شاهد همه ترکیبات ...
بیشتر
عوامل بیوکنترل با الایسیتورهای متعددی از جمله ترکیبات فرار باعث القاء مقاومت سیستمیک در گیاهان می‌شوند. در این تحقیق نقش ترکیبات خالص شناسائی شده در پروفایل ترکیبات فرار سویه Bacillus subtilis GB03 در بازداری مستقیم از رشد یا القاء مقاومت سیستمیک علیه قارچ B. cinereaدر آرابیدوبسیس مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مقایسه با شاهد همه ترکیبات نه تنها مانع اسپورزائی قارچ نشدند بلکه به صورت معنی داری آن را افزایش دادند. بیشترین اثر در تحریک اسپورزائی با 105×7/4 و 105×4 افزایش تولید اسپور به ترتیب مربوط به دو ترکیب 3-پنتانول و متیلسالیسیلات بود. در رشد میسلیوم نیز اغلب ترکیبات باعث تحریک رشد قارچ شدند که بیشترین مقدار در مورد دو ترکیب متیلجاسمونات با 23% و متیلسالیسیلات با 24% افزایش رشد قارچ ثبت شد. جالب توجه اینکه حداقل و حداکثر تولید رنگیزه نیز به ترتیب در تیمارهای متیلجاسمونات و متیلسالیسیلات اندازهگیری شد. در آزمایش القاء مقاومت، ترکیبات 3-هیدروکسی-2-بوتانول، متیلجاسمونات، بوتاندیول، استوئین و 1-پنتانول بیشترین اثر را در کاهش بیماری روی آرابیدوبسیس دارا بودند. در حالیکه دو ترکیب متیلسالیسیلات و 3-پنتانول که به عنوان تحریک کننده مقاومت علیه بیوتروفها شناخته شدهاند تأثیر قابل توجه ای در کاهش این بیمارگر نکروتروف نداشتند. در نهایت امر کارائی ترکیبات بستگی به دُز مصرفی آنها دارد و در دُز پایین بیشتر به عنوان مولکول پیام عمل می‌کنند تا به عنوان بازدارنده از رشد قارچ بیمارگر.
محسن فرزانه؛ مسعود احمدزاده؛ علیرضا قاسم پور؛ منصوره میر ابوالفتحی؛ محمد جوان نیکخواه؛ عباس شریفی تهرانی
چکیده
آفلاتوکسین به‌عنوان یکی از خطرناک‌ترین توکسین‌های قارچی برای انسان و دام محسوب می‌شود. آلودگی محصولات کشاورزی به آفلاتوکسین، سبب زیان اقتصادی در کشاورزی، صنایع غذایی و دامی می‌شود. در طبیعت میکروارگانیسم‌هایی وجود دارند که با مکانیسم‌های مختلف، قادر به کاهش این آلودگی در محصولات کشاورزی هستند. در این راستا نحوه تأثیر چهار ...
بیشتر
آفلاتوکسین به‌عنوان یکی از خطرناک‌ترین توکسین‌های قارچی برای انسان و دام محسوب می‌شود. آلودگی محصولات کشاورزی به آفلاتوکسین، سبب زیان اقتصادی در کشاورزی، صنایع غذایی و دامی می‌شود. در طبیعت میکروارگانیسم‌هایی وجود دارند که با مکانیسم‌های مختلف، قادر به کاهش این آلودگی در محصولات کشاورزی هستند. در این راستا نحوه تأثیر چهار جدایه از Bacillus subtilis در کاهش آفلاتوکسین Aspergillus flavus در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد جدایه BsP1 با جلوگیری کامل از تولید بیومس قارچ در محیط کشت مایع PDB بیشترین تأثیر را نشان داده و جدایههای BsP4، BsP5 و BsP38 به ترتیب با 88/58، 41/27 و 03/29 درصد کاهش بیومس قارچ و متعاقباً باعث کاهش 85/86، 80/21 و 16/26 درصدی میزان آفلاتوکسین B1 نسبت به شاهد بدون باکتری شدند و به عبارتی همبستگی منفی معنیداری بین میزان کاهش بیومس قارچ با مقدار آفلاتوکسین B1 تولید شده مشاهده شد. تأثیر باکتری‌ها در پاک‌سازی آفلاتوکسین اضافه شده به محیط کشت نشان داد که هیچ یک از جدایه‌ها قادر به پاک‌سازی آفلاتوکسین B1 پس از سه روز نبوده اما پس از پنج روز جدایه BsP1 باعث پاک‌سازی کامل آفلاتوکسین شد. سلول‌های هیچ یک از چهار جدایه باکتری نقشی در جذب سطحی آفلاتوکسین B1 نداشتند و فقط متابولیت‌های خارج سلولی جدایه BsP1 در تجزیه آفلاتوکسین B1 نقش قابل توجه‌ای داشت. این نتایج نشان می‌دهد که جدایههای امید بخش B. subtilis عمدتاً با دو مکانیزم آنتی‌بیوز و تجزیه در کنترل آفلاتوکسین محصولات کشاورزی مؤثر هستند.
حدیث یوسفی؛ نواز اله صاحبانی؛ لیلا فرآورده؛ وحیده مهدوی
چکیده
در این تحقیق کاربرد سالیسیلیک اسید و باکتری Bacillus subtilis روی بیماری پوسیدگی ساقه و ریشه خیار ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum و القای مقاومت میزبان در مقابل پاتوژن مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظت‌های مختلف سالیسیلیک اسید (8-2 میلی‌مولار) بر رشد F. oxysporum f. sp radicis-cucumerinum و B. subtilis آزمایش شد. نتایج نشان داد که همه غلظت‌های سالیسیلیک اسید روی رشد ...
بیشتر
در این تحقیق کاربرد سالیسیلیک اسید و باکتری Bacillus subtilis روی بیماری پوسیدگی ساقه و ریشه خیار ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum و القای مقاومت میزبان در مقابل پاتوژن مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظت‌های مختلف سالیسیلیک اسید (8-2 میلی‌مولار) بر رشد F. oxysporum f. sp radicis-cucumerinum و B. subtilis آزمایش شد. نتایج نشان داد که همه غلظت‌های سالیسیلیک اسید روی رشد باکتری اثر منفی داشتند، همچنین غلظت‌های بیشتر از 5 میلی‌مولار آن نیز به طور کامل از رشد قارچ عامل بیماری جلوگیری کرد. برای آزمایش‌های گلخانه‌ای سه غلظت 3، 5 و 7 میلی‌مولار انتخاب شدند. این آزمایش‌ها به دو روش، کاربرد باکتری و سالیسیلیک اسید قبل و یا بعد از آلودگی قارچی انجام شدند. نتایج آزمایشات گلخانه‌ای نشان داد که تیمار گیاهان خیار با باکتری و سالیسیلیک اسید، قبل از مایه‌زنی با قارچ عامل بیماری سبب کاهش شدت بیماری و افزایش برخی فاکتورهای رشدی در مقایسه با گیاهان شاهد آلوده می‌شود. همچنین فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین آمونیالیاز در تیمار کاربرد تلفیقی باکتری و سالیسیلیک اسید در مقایسه با کاربرد هر کدام از آنها به تنهایی و نیز گیاهان شاهد سالم و آلوده افزایش یافته بود. بالاترین مقدار فعالیت این آنزیم در روز ششم بعد از کاربرد القاءکننده‌ها مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می‌رسد که کاربرد سالیسیلیک اسید به عنوان محرک شیمیایی و B. subtilis به عنوان عامل کنترل‌کننده بیولوژیک و نیز افزایش‌دهنده رشد گیاه، می‌تواند یک اقدام مفید و امیدبخش برای کنترل عوامل بیماریزای گیاهی از قبیل F. oxysporum f. sp. radicis- cucumerinum باشد.
