آرش راسخ؛ حسین الهیاری؛ قدرت اله صباحی
چکیده
جانورانی که کیفیت محل زندگی خود را تخمین می‌زنند، قادرند رفتار خود را با آن سازگار کنند. پارازیتوییدها نیز سازگاری بسیار بالایی با میزبان‌های خود دارند و در برهمکنش‌های متعدد بین میزبان- پارازیتویید، همزمانی فصلی، از نقش اساسی برخوردار می‌باشد. در تحقیق حاضر با پرورش مراحل نابالغ و حشره کامل زنبور پارازیتویید (Marshall) Lysiphlebus fabarum ...
بیشتر
جانورانی که کیفیت محل زندگی خود را تخمین می‌زنند، قادرند رفتار خود را با آن سازگار کنند. پارازیتوییدها نیز سازگاری بسیار بالایی با میزبان‌های خود دارند و در برهمکنش‌های متعدد بین میزبان- پارازیتویید، همزمانی فصلی، از نقش اساسی برخوردار می‌باشد. در تحقیق حاضر با پرورش مراحل نابالغ و حشره کامل زنبور پارازیتویید (Marshall) Lysiphlebus fabarum در شرایط روز- بلند و روز-کوتاه ، برای شبیه سازی شرایط نوری تابستان و پاییز، رفتارهای مختلف کاوشگری و راهبرد تخم‌گذاری زنبور تعیین شد. همچنین تاثیر زمان میزبان‌یابی در صبح یا بعدازظهر، نشانگر اوایل یا اواخر فعالیت روزانه، بر این رفتارها مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور با مشاهده مداوم زنبورهای ماده طی حضور در لکه (دیسک برگی حاوی 15 پوره سن دوم یا سوم شته سیاه باقلا)، تعداد و مدت زمان بروز رفتارهای مختلف زنبور ثبت و با تشریح شته‌های پارازیته، راهبرد تخم‌گذاری زنبور بررسی شد. همچنین واکنش‌های مختلف دفاعی شته در رو در رو شدن با زنبورهای ماده ثبت شد. زنبورهایی که در هر دو مرحله رشدی لارو و حشره کامل در شرایط نوری روز-کوتاه پرورش یافتند، لکه‌های معرفی شده را دیرتر ترک کرده و در قیاس با تیماری که تجربه شرایط نوری روز- بلند را داشتند، شته‌های بیشتری را پارازیته کردند. همچنین دفعات بروز و مدت زمان طی شده روی تمامی رفتارهای مرتبط با پارازیتیسم، در زنبورهای ماده این تیمار بیشتر از تیمار مقابل بود. نظر به وجود تفاوت معنی‌دار در مدت زمان حضور در لکه بین زنبورهای تیمارهای مختلف، نسبتی از داده‌های هر تیمار به مدت زمان حضور در لکه محاسبه و سپس مقایسه به عمل آمد. نتایج نشان داد زنبورهایی که شرایط روز- بلند را سپری کرده بودند، دفعات بروز و مدت زمان بیشتری را در هر واحد زمانی حضور در لکه روی رفتارهای مختلف نشان دادند، اما نظر به سخت‌گیری بیشتر این زنبورها در پذیرش میزبان در مقایسه با زنبورهایی که در هر دو مرحله رشدی در شرایط روز-کوتاه پرورش یافتند، ارزش کمتری برای میزبان‌ها قائل شده و در تعداد کمتری از آنها تخم گذاشتند. دفعات بروز رفتارهای دفاعی شته‌ها در رو در رو شدن با زنبورهای تیمارهای مختلف، طی حضور در لکه و همچنین واحد زمانی حضور در لکه تفاوت معنی‌داری را نشان نداد. در آزمون دوم، کاوشگری در زمان‌های مختلف روز، صبح یا بعد از ظهر ، منجر به بروز اختلاف معنی‌داری در مدت زمان حضور در لکه، دفعات بروز و مدت زمان صرف شده روی رفتارهای مختلف کاوشگری، و همچنین میزان پارازیتیسم نشد. نتایج این پژوهش نشان داد که فعالیت در طول روزهای متفاوت می‌تواند بر رفتار کاوشگری زنبور پارازیتویید L. fabarum تاثیر بگذارد، که این امر به ویژه در پارازیتوییدهای چندنسلی از جمله زنبور L. fabarum بیشتر تجلی می‌یابد، چرا که در این حشرات امید زندگی در اواخر فصل، در مقایسه با ماده‌هایی که در فصل مناسب کاوشگری می‌نمایند، کاهش می‌یابد.
حسین کیشانی فراهانی؛ سیدحسین گلدانساز؛ قدرت اله صباحی؛ منصور شاکری
دوره 41، شماره 2 ، اسفند 1389، ، صفحه 337-344
چکیده
کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae مهمترین آفت انار در ایران می‌باشد و به طور متوسط، سالیانه 40-30 درصد محصول انار را در مراحل سر درختی و انباری، ضایع و غیرقابل مصرف می‌نماید. در مطالعه‌ای که به منظور بررسی میزان پارازیتیسم لاروهای آفت و ثبت تغییرات جمعیت آنها در طول فصل زراعی سال 1386 در سه منطقه ورامین، قم و ساوه در سال زراعی 1386 انجام گرفت ...
بیشتر
کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae مهمترین آفت انار در ایران می‌باشد و به طور متوسط، سالیانه 40-30 درصد محصول انار را در مراحل سر درختی و انباری، ضایع و غیرقابل مصرف می‌نماید. در مطالعه‌ای که به منظور بررسی میزان پارازیتیسم لاروهای آفت و ثبت تغییرات جمعیت آنها در طول فصل زراعی سال 1386 در سه منطقه ورامین، قم و ساوه در سال زراعی 1386 انجام گرفت مشخص شد که تعداد 8 گونه زنبور پارازیتوئید فعال در منطقه ورامین، 7 گونه در قم و 4 گونه در ساوه حضور دارند. شروع پارازیتیسم در ورامین و ساوه از مردادماه و در قم از اواسط تیر ماه بوده و بیشترین درصد پارازیتیسم در هر سه منطقه در اواخر شهریورماه دیده شد. Apanteles myeloenta (Hym.: Braconidae) در هر سه منطقه بیشترین جمعیت را داشت. بیشترین تنوع و درصد پارازیتیسم در منطقه ورامین مشاهده شد. اوج میزان آلودگی میوه‌های انار به کرم گلوگاه، در هر سه منطقه در مهرماه مشاهده گردید. این میزان در ورامین 25/69%، در قم 47% و در ساوه 25/56% ثبت گردید. پارازیتیسم لارو کرم گلوگاه انار توسط تمامی گونههای متعلق به خانواده Ichneumonidae جمعآوری شده در این تحقیق (5 گونه)، همچنین گونههای (Hym.: Braconidae) Chelenus sp. و Fischeria bicolor (Dip.: Tachinidae) برای اولین بار در دنیا گزارش می‌شود. 5 گونه از پارازیتوئیدها و یک گونه هیپرپارازیتوئید، برای اولین بار از ایران گزارش میشوند. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، تنوع پارازیتوئیدها و درصد پارازیتیسم لاروهای کرم گلوگاه انار، قابل توجه می‌باشد و تحقیقات تکمیلی در دیگر مناطق انارکاری ایران، می‌تواند راههای حمایت و حفاظت از این ذخائر ارزشمند طبیعی را روشن نماید.
قدرت اله صباحی؛ علی اصغر کوثری؛ احمد عاشوری
دوره 40، شماره 1 ، شهریور 1388
چکیده
به منظور تعیین تأثیر چهار آفت‌کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین بر مرگ و میر پوره‌ها و تولید مثل حشرات کامل سن شکاریOrius albidipennis (Reuter) (Hemiptera: Anthocoridae) آفت‌کش‌ها در بالاترین دز توصیه شده روی حساس‌ترین مرحله رشدی حشره (پوره سن یک) به کار رفتند. زیست‌سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده با دمای ?C 1±27، رطوبت نسبی ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیر چهار آفت‌کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین بر مرگ و میر پوره‌ها و تولید مثل حشرات کامل سن شکاریOrius albidipennis (Reuter) (Hemiptera: Anthocoridae) آفت‌کش‌ها در بالاترین دز توصیه شده روی حساس‌ترین مرحله رشدی حشره (پوره سن یک) به کار رفتند. زیست‌سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده با دمای ?C 1±27، رطوبت نسبی %5±65 و دوره نوری 16 ساعت روشنایی در اتاقک رشد صورت گرفت. تعیین تأثیرات کلی آفت‌کش با محاسبه نرخ مرگ و میر پوره‌ها و میزان کاهش در باروری حشرات کامل انجام شد. پس از اعمال تصحیحات مربوطه، میزان مرگ و میر پوره‌ها در تیمار با آفت‌کش‌های ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، آبامکتین و پیمتروزین به ترتیب 59/8±55/75، 34/6±22/50، 81/4±88/32 و 37/2±28/28 درصد مشاهده گردید. میانگین تعداد تخم گذاشته شده توسط هر حشره (R) در همین تیمارها به ترتیب 61/7±56/15، 25/15±44/38، 56/5±89/6 و 71/5±22/10عدد اندازه‌گیری شد. تأثیر آفت‌کش بر تخمریزی (Er) به‌ترتیب 24/0±54/0، 49/0±33/1، 29/0±33/0 و 16/0± 35/0 ارزیابی گردید و بالاخره تأثیر کل آفت‌کش (E) در این تیمارها به ترتیب 75/5± 76/86، 20/4 ± 82/33، 67/9±92/77 و 77/11±94/74 درصد برآورد شد. براساس استانداردهای سازمان بین‌المللی مبارزه بیولوژیک دیکلرووس در رده دوم سمیت (کمی زیان آور)، آبامکتین و پیمتروزین با توجه به خطای استاندارد مربوطه در رده‌های دوم و سوم (کمی زیان آور تا نسبتاً زیان آور) و ایمیداکلوپرید در رده سوم (نسبتاً زیان آور) طبقه‌بندی شد. با توجه به اینکه هیچ‌یک از آفت‌کش‌های مورد بررسی در شرایط آزمایشگاهی بی‌زیان ارزیابی نشدند، انجام آزمون در شرایط نیمه‌مزرعه‌ای برای کلیه آفت‌کش‌های مورد مطالعه توصیه می‌شود.
قدرت اله صباحی؛ منصور شاکری
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
در این تحقیق سعی شده تا میزان تأثیر حذف پرچم گل بر کاهش میزان آلودگی به کرم گلوگاه انار مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور طرحی تحقیقاتی در سال های 1383و 1384 در دو استان مرکزی (ساوه) و یزد (میبد و عقدا ) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تیمار ( حذف پرچم کلیه گل‌ها، حذف پرچم گل‌های اولیه و بدون حذف پرچم) شامل سه تکرار و در دو باغ برای هر ...
بیشتر
در این تحقیق سعی شده تا میزان تأثیر حذف پرچم گل بر کاهش میزان آلودگی به کرم گلوگاه انار مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور طرحی تحقیقاتی در سال های 1383و 1384 در دو استان مرکزی (ساوه) و یزد (میبد و عقدا ) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تیمار ( حذف پرچم کلیه گل‌ها، حذف پرچم گل‌های اولیه و بدون حذف پرچم) شامل سه تکرار و در دو باغ برای هر منطقه به اجرا در آمد. در کرت های آزمایشی پرچم گل های اولیه در اواخر اردیبهشت و سایر گل‌ها در اوایل تیر و اواسط مرداد به کمک ابزار الکتریکی حذف شد. نتایج بدست آمده از اجرای طرح در مناطق مختلف نشان از مؤثر بودن این روش برای مبارزه با آفت دارد. در ساوه میانگین درصد میوه‌های آلوده در تیمارهای شاهد، حذف پرچم اولیه و حذف پرچم کامل به ترتیب 76/27، 65/22 و 39/19 درصد برآورد گردید که از نظر آماری در سطح 5 درصد در دو گروه آماری قرار گرفتند. نسبت میوه‌های ترکیده در این تیمارها به ترتیب 69/12، 95/14 و 2/14 درصد بودکه اختلاف معنی دار آماری بین این تیمارها مشاهده نشد. انجام آزمون t بین انارهای آلوده دارای پرچم و فاقد پرچم نشان داد که بین این تیمارها اختلاف در سطح یک درصد معنی دار است. در میبد میزان آلودگی در تیمار شاهد 18/24 درصد بود که در تیمار حذف پرچم در گل‌های اولیه به 74/18 درصد و در حذف کامل به 22/17 درصد رسید. اختلاف بین تیمار شاهد و حذف پرچم در سطح 5 درصد معنی دار بود. در صد ترکیدگی در تیمار شاهد 9/17 درصد و در تیمارهای حذف اولیه و حذف کامل به ترتیب 2/16 و 3/15 درصد بود که فاقد اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند. انجام آزمون t بین میوه های دارای پرچم و بدون پرچم آلوده به آفت اختلاف معنی دار یک درصد را نشان داد؛ در حالی که بین میوه های ترکیده این اختلاف معنی دار نبود. در عقدا میزان آلودگی در تیمار شاهد 42/37 درصد بود که در تیمار حذف پرچم در گل‌های اولیه به 12/33 درصد و در حذف کامل به 32/31 درصد رسید که بین تیمار اول و آخر در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار شد. مقایسه آماری میوه‌های ترکیده انار در این محل نیز اختلاف معنی داری نداشت. میانگین ترکیدگی در تیمار شاهد 1/10درصد و در تیمارهای حذف اولیه و حذف ...
