مقاله پژوهشی
طیبه علی زمانی؛ جهانشیر شاکرمی؛ مژگان مردانی طلایی؛ آرش زیبایی
چکیده
یکی از آفات مهم فلفل دلمه‌ای، شته سبز هلو، Myzus persicae (Sulzer)، است. یکی از شکارگرهای مهم شته سبز هلو در مراحل لاروی و حشره کامل، کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) است. در مطالعه حاضر، تأثیر محلول‌پاشی ریز مغذی‌های آلفا آهن، بیومین‌های روی، مس و منگنز بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، میزان اجسام ذخیره‌ای (پروتئین، گلیکوژن و تری‌گلیسرید) و عوامل ...
بیشتر
یکی از آفات مهم فلفل دلمه‌ای، شته سبز هلو، Myzus persicae (Sulzer)، است. یکی از شکارگرهای مهم شته سبز هلو در مراحل لاروی و حشره کامل، کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) است. در مطالعه حاضر، تأثیر محلول‌پاشی ریز مغذی‌های آلفا آهن، بیومین‌های روی، مس و منگنز بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، میزان اجسام ذخیره‌ای (پروتئین، گلیکوژن و تری‌گلیسرید) و عوامل غیرآنزیمی آنتی‌اکسیدان لاروهای سن سوم و چهارم H. variegata تغذیه شده با M. persicae روی فلفل دلمه بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان پروتئین، گلیکوژن و تری‌گلیسرید به ترتیب در لاروهای سن سوم و چهارم شکارگر روی تیمارهای ریزمغذی نسبت به شاهد به دست آمد. همچنین فعالیت آنزیم‌های آنتی-اکسیدان (کاتالاز، سوپر‌اکسید‌دیسموتاز، پراکسیداز، آسکوربات‌پراکسیداز و گلوگز- 6 فسفات‌دهیدروژناز) و مقادیر ترکیبات غیر آنزیمی (مالوندیآلدهید و تیول) لاروهای سنین سوم و چهارم شکارگر به طور معنی‌داری در تغذیه از شته‌های پرورش‌یافته روی تیمارهای ریزمغذی در مقایسه با شاهد کاهش یافت. افزایش فعالیت سوپر‌اکسید‌دیسموتاز در تیمار شاهد می‌تواند نشان-دهنده بروز استرس اکسیداتیو در بدن شکارگر به دلیل تجمع پراکسید‌هیدروژن در بدن شته تحت تأثیر متابولیت‌های ثانویه باشد که منجر به افزایش فعالیت کاتالاز و پراکسیداز شده است. بنابراین، استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک همراه با کود‌های ریزمغذی مختلف سبب افزایش میزان اجسام ذخیره‌ای و کاهش شرایط اکسیداتیو شد که می‌تواند بر فرآیندهای حیاتی شکارگر در قالب برنامه‌های مدیریت تلفیقی M. persicae موثر باشد.
مقاله پژوهشی
فاطمه کشاورزی؛ رضا فرخی نژاد؛ مهدی مهرابی کوشکی
چکیده
اکالیپتوس (Eucalyptus sp..)، بارهنگ (Plantago sp. )، خارشتر (Alhagi sp..)، سهپستان (Cordia myxa)، شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra)، شوید (Anethum graveolens)، رزماری (Rosmarinus officinalis) و هندوانه ابوجهل (Citrullus colocynthis) از گیاهان دارویی در مناطق مختلف استان خوزستان هستند که می‌توانند میزبان تعداد زیادی قارچ‌های بیماری‌زای و غیر بیماری‌زای گیاهی باشند. در این مطالعه درطول سال‌های ...
بیشتر
اکالیپتوس (Eucalyptus sp..)، بارهنگ (Plantago sp. )، خارشتر (Alhagi sp..)، سهپستان (Cordia myxa)، شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra)، شوید (Anethum graveolens)، رزماری (Rosmarinus officinalis) و هندوانه ابوجهل (Citrullus colocynthis) از گیاهان دارویی در مناطق مختلف استان خوزستان هستند که می‌توانند میزبان تعداد زیادی قارچ‌های بیماری‌زای و غیر بیماری‌زای گیاهی باشند. در این مطالعه درطول سال‌های 98-1397، 30 نمونه از گیاهان دارویی فوق با علائم لکهبرگی، شانکر و نکروز ساقه جمع‌آوری و 23 جدایه از شش گونه در تیره Didymellaceae شناسایی شدند. ویژگی-های ریختشناسی روی محیط کشت سیب‌زمینی - دکستروز- آگار (PDA) بررسی شد. برای شناسایی مولکولی، بخشهایی از ناحیههای ITS (بعضی جدایه‌ها)، tub2 (تمام جدایه‌ها) و rpb2 (بعضیجدایهها) با استفاده از آغازگر‌های مناسب تکثیر و توالییابی شدند. بر اساس تبارزایی مولکولی و ریختشناسی، گونه‌های Allophoma labilis، Didymella glomerata، Epicoccum italicum، Neodidymelliopsis farokhinejad، Nothophoma raii و Xenodidymella glycyrrhizicola شناسایی شدند. براساس دانش ما، این اولین گزارش گونه‌های فوق روی میزبانهای ذکر شده و اولین ثبت از گونه‌های Epicoccum italicum و . N. raii برای میکوبیوتای ایران است.
مقاله پژوهشی
آرزو پاکدل؛ نگار ردایی
چکیده
بیماری کوتولگی زرد جو، یکی از شایع‌ترین و از نظر اقتصادی مهمترین بیماری‌های ویروسی غلات است که عامل آن ویروس کوتولگی زرد جو (Barley yellow dwarf virus, BYDV) و متعلق به خانواده لوتئوویریده می‌باشد. این بیماری می‌تواند منجر به کاهش عملکرد ۸۰ درصدی در گندم شود. این ویروس در اکثر نقاط ایران پراکنش دارد. جهت ردیابی و شناسایی این ویروس، نمونه‌برداری ...
بیشتر
بیماری کوتولگی زرد جو، یکی از شایع‌ترین و از نظر اقتصادی مهمترین بیماری‌های ویروسی غلات است که عامل آن ویروس کوتولگی زرد جو (Barley yellow dwarf virus, BYDV) و متعلق به خانواده لوتئوویریده می‌باشد. این بیماری می‌تواند منجر به کاهش عملکرد ۸۰ درصدی در گندم شود. این ویروس در اکثر نقاط ایران پراکنش دارد. جهت ردیابی و شناسایی این ویروس، نمونه‌برداری از گیاهان گندم و جو دارای علائم زردی و کوتولگی از مزارع شهرستان‌های ملایر، نهاوند و تویسرکان در طول فصل رشد سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به عمل آمد. آزمون الیزای غیر مستقیم با استفاده از آنتی بادی اختصاصی BYDV-PAV انجام شد. نتایج آزمون الیزا نشان داد که ۸۰٪ نمونه‌های شهرستان ملایر، ۹۰٪ نمونه‌های شهرستان نهاوند و۸۰٪ نمونه‌های شهرستان تویسرکان آلوده به BYDV بودند. همچنین ، از نمونه‌های الیزای مثبت استخراج آر‌ان‌ای کل و آزمون RT-PCR با استفاده از آغازگر‌های اختصاصی BYDV-PAV که سویه رایج این ویروس در اکثر مناطق کشور می‌باشد انجام شد. بررسی‌ها نشان داد که این ویروس در اغلب مناطق نمونه‌برداری شده وجود دارد. جهت تایید صحت نتایج، نمونه‌‌ی دارای علائم از شهرستان تویسرکان برای تعیین ترادف انتخاب شد. جدایه تویسرکان بیش از ۹۷٪ با جدایه‌های کهنوج، کرج، یزد و اراک شباهت دارد درحالی که با سایر جدایه‌های ایرانی این ویروس شباهت کمی (حدود ۸۵ درصد) دارد.
مقاله پژوهشی
وحید زرین نیا؛ حامد شیخی
چکیده
گیاه گلرنگ با نام علمی L. tinctorius Carthamus از خانواده کمپوزیته و با فعالیت آنتی اکسیدانی می باشد. فعالیت ضد قارچی نانوذرات نقره سنتز شده توسط عصاره گل های گلرنگ علیه بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا ناشی از قارچ Fusarium solani در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای بررسی شد. سنتز نانوذرات نقره با روش آنالیز طیف سنجی) UV.Vis (تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، ...
بیشتر
گیاه گلرنگ با نام علمی L. tinctorius Carthamus از خانواده کمپوزیته و با فعالیت آنتی اکسیدانی می باشد. فعالیت ضد قارچی نانوذرات نقره سنتز شده توسط عصاره گل های گلرنگ علیه بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا ناشی از قارچ Fusarium solani در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای بررسی شد. سنتز نانوذرات نقره با روش آنالیز طیف سنجی) UV.Vis (تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، پراش اشعه ایکس(XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) ارزیابی شد. فاکتور شدت بیماری در هر بوته لوبیا چیتی(Phaseolus vulgaris L. ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تشکیل نانوذرات نقره با تغییر رنگ محلول نیترات نقره به قهوه ای تیره بعد از اضافه کردن عصاره به محلول نیترات نقره تایید شد. وجود ماکزیمم جذب توسط آنالیز UV-Visدر محدوده 415 نانومتر دلیلی بر سنتز نانوذرات می باشد. میکروسکوپ الکترونی عبوری شکل نانوذرات را کروی نشان داد. آنالیز XRD اندازه متوسط نانوذرات را 20نانومتر نشان داد. در شرایط آزمایشگاهی، با استفاده از تکنیک اختلاط با محیط کشت حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) روی نرخ رشد میسلیومی قارچ غلظت 200 پی پی ام شد. اثرات بازدارندگی نانوذرات در شرایط گلخانه ای غلظت 800 پی پی ام و در شرایط مزرعه ای غلظت 1000 پی پی ام با روش آغشته سازی بذرهای لوبیا با نانو ذرات مطلوب ارزیابی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل بین غلظت نانو ذرات مختلف و تاثیر قارچ عامل بیماری بر روی شاخص های اندازه گیری شده معنی دار است.
مقاله پژوهشی
قدیر نوری قنبلانی؛ زهرا عابدی؛ لیلا متقی نیا؛ علیرضا نوری
چکیده
سوسک کشیش، Rhyzopertha dominica F.، یک آفت مهم محصولات انباری است که از نظر اقتصادی، خسارت قابل توجهی را در غلات ایجاد می‌کند. با توجه به ضرورت استفاده از روش‌های کنترل جایگزین سموم شیمیایی، در پژوهش حاضر تاثیر کشندگی و زیرکشندگی اسانس‌های دو گونه گیاهی زنیان (Carum copticum L.) و رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) به همراه خاک دیاتومه رویR. dominica مورد ارزیابی قرار ...
بیشتر
سوسک کشیش، Rhyzopertha dominica F.، یک آفت مهم محصولات انباری است که از نظر اقتصادی، خسارت قابل توجهی را در غلات ایجاد می‌کند. با توجه به ضرورت استفاده از روش‌های کنترل جایگزین سموم شیمیایی، در پژوهش حاضر تاثیر کشندگی و زیرکشندگی اسانس‌های دو گونه گیاهی زنیان (Carum copticum L.) و رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) به همراه خاک دیاتومه رویR. dominica مورد ارزیابی قرار گرفت. ترکیبات شیمیایی اسانس‌های گیاهی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی- طیف‌سنج جرمی شناسایی شد. عمده‌ترین ترکیبات شیمیایی در اسانس زنیان Phenol، Benzene و γ-Terpinene و در اسانس رازیانه Propanal، Trans-anethole، γ-Terpinene، Benzene و Cyclohexene بودند. سمیت اسانس رازیانه (LC50 = 83/103 میکرولیتر بر لیتر هوا) علیه حشرات کامل R. dominica بیشتر از اسانس زنیان (LC50 = 46/167 میکرولیتر بر لیتر هوا) بود. مقدار LC50 خاک دیاتومه نیز 052/0 گرم بر کیلوگرم به دست آمد. نتایج آزمایش تاثیر زیرکشندگی (LC30) نشان داد که طول عمر حشرات کامل نر و ماده و نیز زادآوری ماده‌ها به طور معنی‌داری در تیمار اسانس زنیان همراه با خاک دیاتومه کم-ترین بود. همچنین، نرخ خالص تولید‌مثل (R0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت(rm) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) آفت در تیمارهای ترکیب اسانس زنیان همراه با خاک دیاتومه و ترکیب اسانس رازیانه همراه با خاک دیاتومه به طور معنی‌داری کم‌تر )05/0(P < از سایر تیمارها بود. نتایج این مطالعه نشان داد که می‌توان از اسانس‌های هر یک از این گیاهان به همراه خاک دیاتومه در برنامه‌های مدیریتی R. dominica استفاده کرد.
مقاله پژوهشی
سلطان رون؛ کبیر عیدوزهی؛ محمود سوف باف سرجمعی؛ عباس خانی
چکیده
کرم گلوگاه انار، (Lep.: Pyralidae) Ectomyelois ceratoniae Zeller ، آفتی اقتصادی، پلی‌فاژ و با پراکنش جهانی است که بعضی از محصولات باغی و انباری را مورد حمله قرار میدهد. طول دورهی رشدونمو دوره جنینی (تخم)، سنین مختلف لاروی، شفیرگی و کل دورهی نابالغ کرم گلوگاه انار با استفاده از دو مدل خطی روز- درجه و ایکموتو و تاکای در دامنه‌ی دمایی ...
بیشتر
کرم گلوگاه انار، (Lep.: Pyralidae) Ectomyelois ceratoniae Zeller ، آفتی اقتصادی، پلی‌فاژ و با پراکنش جهانی است که بعضی از محصولات باغی و انباری را مورد حمله قرار میدهد. طول دورهی رشدونمو دوره جنینی (تخم)، سنین مختلف لاروی، شفیرگی و کل دورهی نابالغ کرم گلوگاه انار با استفاده از دو مدل خطی روز- درجه و ایکموتو و تاکای در دامنه‌ی دمایی ٣٥-10 درجهی سلسیوس در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. بر اساس نتایج، دما، طول دورهی رشدونمو مراحل رشدی کرم گلوگاه انار را در سطح احتمال یک درصد تحت تاثیر قرار داد و افزایش دما کاهش طول دوره رشـــد و نمو را بدنبال داشـــت. در این تحقیق از مدلهای خطی روز-درجه و ایکموتو و تاکای به منظور توصیف اثر دما بر رشدونمو کرم گلوگاه انار استفاده شد. هر چند هر دو مدل برازش مناسبی روی داده‌‌ها داشتند، ولی با توجه به معیار‌های آماری، مقادیر برآورد شده توسط مدل ایکموتو و تاکای به عنوان شاخصهای دمایی کرم گلوگاه انار در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده از مدل خطی ایکیموتو و تاکای، نیاز گرمایی مراحل رشدی جنینی، کل دوره لاروی، شــفیرگی و کل دوره نابالغ کرم گلوگاه انار به ترتیب 19/46، 73/577، 44/167 و00/831 روز-درجه بود و مقادیر دمای آستانه پایین دمای رشدونمو برای مراحل یاد شده با به کارگیری مدل ایکیموتو و تاکای به ترتیب 29/11، 29/4، 55/4 و 83/4 درجه سلسیوس برآورد شــد.
مقاله پژوهشی
سکینه جمالی پاقلعه؛ ناصر رادمان؛ امیرحسین محمدی؛ مهدی پیرنیا؛ عبدالحسین طاهری
چکیده
پژمردگی ورتیسلیومی یکی از بیماری‌های مهم بوده که می‌تواند خسارت زیادی را به درختان پسته وارد نماید. قارچ‌ریشه‌های آربوسکولار علاوه بر بهبود وضعیت رشدی گیاهان باعث افزایش تحمل به عوامل بیماریزا می‌گردند. در این تحقیق تاثیر مخلوط سه گونه قارچ‌ریشه آربوسکولار Funneliformis mosseae ، Rhizophagus irregularis وClaroideoglomus etunicatum بر بیماری پژمردگی ورتیسلیومی ...
بیشتر
پژمردگی ورتیسلیومی یکی از بیماری‌های مهم بوده که می‌تواند خسارت زیادی را به درختان پسته وارد نماید. قارچ‌ریشه‌های آربوسکولار علاوه بر بهبود وضعیت رشدی گیاهان باعث افزایش تحمل به عوامل بیماریزا می‌گردند. در این تحقیق تاثیر مخلوط سه گونه قارچ‌ریشه آربوسکولار Funneliformis mosseae ، Rhizophagus irregularis وClaroideoglomus etunicatum بر بیماری پژمردگی ورتیسلیومی دو پایه پسته احمدآقایی و بادامی زرند (به ترتیب حساس و مقاوم به بیماری) ارزیابی گردید. مایه-زنی قارچ‌ریشه‌های آربوسکولار (AM) در هنگام کاشت بذرها و مایه‌زنی بیمارگر (Vd) پس از 52 روز، با استفاده از اینوکولوم تکثیر شده روی بستره ماسه-آرد جو-آب مقطر، انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه‌ای کاملاً تصادفی با 5 تکرار در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد که مایه‌زنی قارچ‌ریشه‌های آربوسکولار در هر دو پایه پسته وزن خشک ریشه و اندام -هوایی، ارتفاع و قطر ساقه، سطح برگ، غلظت عناصر غذایی، پرولین، قندهای محلول، کلروفیل و شاخص کلروفیل را در مقایسه با گیاهان شاهد و مایه‌زنی شده با بیمارگر افزایش میدهد. در تیمار AM+Vd، تنها در پایه احمدآقایی حضور بیمارگر باعث کاهش درصد کلنیزاسیون قارچ‌ریشه‌های آربوسکولار در مقایسه با تیمار AM گردید. در انتهای آزمایش شاخص بیماریزایی در تیمار Vd در دو پایه احمدآقایی و بادامی زرند به ترتیب 9/3 و 9/1 بود که در تیمار AM+Vd به 6/3 و 1/1 رسید که کاهش معنی‌داری را نشان می‌داد. نتایج تحقیق حاضر بیانگر این موضوع بود که مایه‌زنی قارچ‌ریشه‌های آربوسکولار با بهبود خصوصیات رشدی، تغذیه-ای و بیوشیمیایی می‌تواند باعث افزایش مقاومت نهال‌های پسته به پژمردگی ورتیسلیومی شود.
مقاله پژوهشی
زینب البرزی؛ علیرضا بندانی؛ احمد عاشوری؛ ماریا دالرس پیولاکس
چکیده
دیاپوز یک سازگاری فیزیولوژیکی است که امکان بقای موجود زنده تحت شرایط سخت را فراهم می‌کند. سن گندم Eurygaster integriceps Put. (Heteroptera: Scutellaridae)، آفت کلیدی گندم و جو و حشره‌ای تک نسلی است که چرخه زندگی این آفت دارای دو فاز متفاوت است، فاز تولیدمثلی و دیاپوز مرحله بالغ. در این پژوهش الگوی بیان ژن پروتئین ذخیره‌ای هگزامرین در اجسام چربی حشرات ماده ...
بیشتر
دیاپوز یک سازگاری فیزیولوژیکی است که امکان بقای موجود زنده تحت شرایط سخت را فراهم می‌کند. سن گندم Eurygaster integriceps Put. (Heteroptera: Scutellaridae)، آفت کلیدی گندم و جو و حشره‌ای تک نسلی است که چرخه زندگی این آفت دارای دو فاز متفاوت است، فاز تولیدمثلی و دیاپوز مرحله بالغ. در این پژوهش الگوی بیان ژن پروتئین ذخیره‌ای هگزامرین در اجسام چربی حشرات ماده سن گندم، در دو فاز در حال دیاپوز و خارج از دیاپوز، با استفاده از آنالیز کمی Real time PCR بررسی شد. بیان ژن هگزامرین در ماده‌های دیاپوزی سن گندم 4/6 برابر بالاتر از ماده‌های غیر دیاپوزی بود. نتایج پیش‌بینی قرارگیری درون سلولی و سیگنال پپتید نشان میدهد که این پروتئین در دسته پروتئین‌های خارج سلولی قرار می‌گیرد. بر اساس نتایج آنالیز فیلوژنتیک و آنالیز هم‌ردیفی توالی آمینو اسیدی ژن هگزامرین در سن گندم و سایر گونه‌های سن متعلق به راسته همی‌پترا، توالی آمینو اسیدی در کلاد متعلق به راسته همی‌پترا قرار گرفت (با عدد بوت استرپ100) و شباهت و نزدیکی بسیار زیادی را به توالی آمینو اسیدی ژن هگزامرین در سن برگی قهوه‌ای Halyomorpha halys نشان داد (شباهت 6/62 درصد). شناسایی ژن هگزامرین به‌عنوان یک شاخص بیوشیمیایی قابل اعتماد در فاز دیاپوز سن گندم می‌تواند یک گزینه مناسب و ارزشمند در جهت انجام مطالعات آتی مرتبط با دیاپوز در سطوح سلولی و ملکولی در این آفت باشد.
مقاله پژوهشی
سید محمد رضا تهامی؛ علی رضا عسکریان زاده؛ جابر کریمی
چکیده
پسیل معمولی پسته، مهمترین آفت بومی در پسته‌کاری‌های ایران می‌باشد. در این پژوهش مقادیر LC50 و LC90 آفتکشهای موونتو، سیوانتو، استارکل و دایابون روی این آفت در شرایط آزمایشگاهی به دست آمد. سپس در شرایط صحرایی به همراه تیمار آب‌پاشی و کود مایع سیلیکات پتاسیم علیه آفت به کار رفت. میزان مرگ‌و‌میر پوره‌ها 3، 7، 14 و 21 روز بعد از محلول‌پاشی ...
بیشتر
پسیل معمولی پسته، مهمترین آفت بومی در پسته‌کاری‌های ایران می‌باشد. در این پژوهش مقادیر LC50 و LC90 آفتکشهای موونتو، سیوانتو، استارکل و دایابون روی این آفت در شرایط آزمایشگاهی به دست آمد. سپس در شرایط صحرایی به همراه تیمار آب‌پاشی و کود مایع سیلیکات پتاسیم علیه آفت به کار رفت. میزان مرگ‌و‌میر پوره‌ها 3، 7، 14 و 21 روز بعد از محلول‌پاشی محاسبه گردید. داده‌های صحرایی بر اساس آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرارو با دو فاکتور تیمار و زمان تاثیر، تجزیه آماری شد. مقادیر LC50 و LC90 حشره‌کش‌ها در آزمایشات زیست‌سنجی به ترتیب برای موونتو 78/500 و 88/1933، دایابون 57/7259 و 41/19839، سیوانتو 85/59 و 16/193 و استارکل 19/7 و 96/36 میکرولیتر بر لیتر به دست آمد. میزان تلفات آفت در شرایط صحرایی برای غلظت‌های کشنده 50 درصد آفتکشهای دایابون، استارکل، سیوانتو، کود سیلیکات پتاسیم، پاشش آب و آفت‌کش مونتو، سه روز بعد از سمپاشی به ترتیب 33/81، 66/70، 33/57، 00/56، 00/48 و 66/45 درصد به دست آمد. در روز چهاردهم تلفات در تیمار موونتو به 84 درصد رسید و به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر تیمارها بود و در روز بیست و یکم نیز همین روند ادامه یافت. بنابراین سمیت و دوام آفتکشهای دایابون و موونتو در شرایط صحرایی بیشتر از سایر تیمارها بود و استارکل کمترین دوام را روی این آفت نشان داد.، بر اساس نتایج این پژوهش آفت‌کش دایابون، کود سیلیکات‌پتاسیم و آب پاشی به دلیل سازگاری با محیط‌زیست و موونتو به دلیل دوام بیشتر برای کنترل این آفت مناسب است.
مقاله پژوهشی
سولماز عظیمی؛ سعیده شاهین اینجار؛ علیرضا علیزاده
چکیده
ایجاد مقاومت در گیاه علیه آفات از روش‌های جاگزین سموم شیمیایی است که می‌تواند جمعیت آفت را زیر سطح زیان اقتصادی نگه دارد. باکتری‌های همزیست خاکزی می‌توانند عوامل مفیدی در راستای افزایش مقاومت گیاهان در برابر حشرات گیاه‌خوار باشند. بر این اساس در این پژوهش تاثیر تیمار گیاه باقلا با باکتری Peanibacillus polymyxa N179 روی فراسنجه‌های جدول ...
بیشتر
ایجاد مقاومت در گیاه علیه آفات از روش‌های جاگزین سموم شیمیایی است که می‌تواند جمعیت آفت را زیر سطح زیان اقتصادی نگه دارد. باکتری‌های همزیست خاکزی می‌توانند عوامل مفیدی در راستای افزایش مقاومت گیاهان در برابر حشرات گیاه‌خوار باشند. بر این اساس در این پژوهش تاثیر تیمار گیاه باقلا با باکتری Peanibacillus polymyxa N179 روی فراسنجه‌های جدول زندگی شته سیاه باقلا، Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae) مورد بررسی قرار گرفت. دو تیمار مورد بررسی در این پژوهش، شامل گیاه باقلا تیمار شده با باکتری و گیاه باقلا بدون تیمار باکتری به عنوان شاهد بود. گیاهان باقلای کاشته شده و جمعیت شته سیاه باقلا در شرایط دمایی 4±25 درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±50% و دورهی نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی پرورش داده شدند. سپس سوسپانسیون باکتری Peanibacillus polymyxa ذکر شده به مقدار پنج میلی‌لیتر به وسیله سرنگ استریل، در خاک گلدان‌ها تزریق شد. بین تیمار باکتری و شاهد از نظر نرخ ذاتی افزایش جمعیت تفاوت معنی‌دار مشاهد شد (5/0≥P). به‌طوری که بیشترین میزان این آماره روی تیمار شاهد (01/0± 42/0 در روز) و کمترین آن روی تیمار باکتری P. polymyxa (001/0±23/0 در روز) مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان اظهار داشت که گیاهان باقلای تیمار شده با باکتری می‌تواند جهت کاهش جمعیت شته سیاه باقلا موثر باشد.
مقاله پژوهشی
نسیبه براهویی؛ حسین علایی؛ روح الله صابری ریسه؛ ابراهیم صداقتی
چکیده
پوسیدگی ریشه و طوقه از جمله بیماری‌های مهم درختان مرکبات در ایران است. روش‌های مختلفی از جمله مهار زیستی برای مدیریت این بیماری پیشنهاد شده است. گونه‌های تریکودرما به‌طور گسترده در همه خاک‌ها و مواد گیاهی وجود دارد. در این بررسی از 27 جدایه تریکودرما برای مهار زیستی Phytophthora citrophthora استفاده شد. سنجش کمی آنزیم سلولاز و بتا 1-3 گلوکاناز ...
بیشتر
پوسیدگی ریشه و طوقه از جمله بیماری‌های مهم درختان مرکبات در ایران است. روش‌های مختلفی از جمله مهار زیستی برای مدیریت این بیماری پیشنهاد شده است. گونه‌های تریکودرما به‌طور گسترده در همه خاک‌ها و مواد گیاهی وجود دارد. در این بررسی از 27 جدایه تریکودرما برای مهار زیستی Phytophthora citrophthora استفاده شد. سنجش کمی آنزیم سلولاز و بتا 1-3 گلوکاناز جدایه‌های تریکودرما به روش دی‌نیتروسالیسیلیک اسید انجام شد. ﻧﺘﺎﯾﺞ این آزمایش‌ها ﻧﺸﺎن داد که بیشترین مقدار مربوط به جدایه T. harzianum CT-763 و T. virens CT-9715 با 2 µmol/ml فعالیت آنزیمی می‌باشد. بررسی‌های ماکروسکوپی و میکروسکوپی تقابل مستقیم جدایه‌های مختلف تریکودرما با بیمارگر، تأثیر بازدارندگی متابولیت‌های فرار و غیرفرار جدایه‌ها روی رشد میسلیومی بیمارگر انجام شد. تمامی جدایه‌های تریکودرما و همچنین ترکیبات فرار و غیرفرار آنها سبب بازدارندگی رشد میسلیومی بیمارگر فیتوفتورا شدند. بیشترین درصد بازدارندگی در آزمون کشت متقابل همزمان و غیر‌همزمان ناشی از جدایه T. virens CT-9715 بود. بیشترین تأثیر بازدارندگی درآزمون ترکیبات غیرفرار جدایه‌های T. afroharzianum CT-891، T. aureoviridis CT-936 و T. atroviride CT-865 با 100 درصد و در آزمون ترکیبات فرار جدایه T. afroharzianum CT-55 با 50 درصد تعیین شدند. در بررسی میکروسکوپی اثر قارچ‌انگلی جدایه‌های تریکودرما و فیتوفتورا مشخص شد که جدایه‌های T. harzianum (CT-566, CT-862, CT-634, CT-873) ، T. afroharzianum CT-55 و T. aureoviridis CT-936 با فرآیندهایی مثل پیچش و فروپاشی باعث تخریب میسلیوم‌های بیمارگر شدند. برای کاربردی شدن این جدایه‌های موفق بومی به صورت آفت‌کش زیستی، انجام مطالعات تکمیلی اثر زیست مهار آنها بر بیمارگر فیتوفتورا در شرایط طبیعی ضروری است.
)
