شیرین پریزاد؛ اکبر دیزجی؛ مینا کوهی حبیبی؛ غلامحسین مصاحبی محمدی؛ سیامک کلانتری؛ فاطمه ایزدپناه
چکیده
پس از نمونهبرداری تصادفی از برگها و بنههای گیاه زعفران (Crocus sativus L.) از شش استان کشور در سالهای 1390 تا 1394، شمار 641 از 890 نمونه با آنتیبادیهای عمومی جنس پوتیویروس و همانطور با آنتیبادی اختصاصی ویروس موزاییک معمولی لوبیا(BCMV) در آزمون الایزا واکنش مثبت نشان داد. وزن مولکولی پروتئین پوششی (CP) چند جدایة مورد بررسی پوتیویروس ...
بیشتر
پس از نمونهبرداری تصادفی از برگها و بنههای گیاه زعفران (Crocus sativus L.) از شش استان کشور در سالهای 1390 تا 1394، شمار 641 از 890 نمونه با آنتیبادیهای عمومی جنس پوتیویروس و همانطور با آنتیبادی اختصاصی ویروس موزاییک معمولی لوبیا(BCMV) در آزمون الایزا واکنش مثبت نشان داد. وزن مولکولی پروتئین پوششی (CP) چند جدایة مورد بررسی پوتیویروس زعفران با استفاده از آزمون وسترن بلات 35 کیلو دالتون محاسبه شد. پس از استخراج آر.ان.ا کل از گیاهان آلوده، سه قطعه منقطع از ژنوم (مربوط به انتهای '3 ژنوم و بخشی از نواحی CI و HC-Pro) تکثیر شد. پروتئین پوششی (CP) پوتیویروس زعفران بر پایة توالی نوکلئوتیدی بیشترین یکسانی را (74 درصد) با Ceratobium mosaic virus و Telosma mosaic virus و بر پایة توالی ترجمة اسیدآمینهای بیشترین یکسانی را (8/78 درصد) با Bean common mosaic necrosis virus داشت. بهرغم رابطة سرمشناختی (سرولوژیکی) بالای این پوتیویروس با BCMV و خویشاوندی تبارزایی (فیلوژنتیکی) با زیرگروه BCMV بر پایة ناحیة CP، میزان یکسانی توالی نوکلئوتیدی و ترجمه اسید آمینهای پروتئین پوششی آن کمتر از آستانة تعیین حدود و گسترة گونه در جنس پوتیویروس است. لذا بهاحتمالزیاد پوتیویروس آلودهکنندة زعفران گونة جدیدی از جنس پوتیویروس بوده که اظهارنظر قطعی مستلزم تعیین توالی کل ژنوم آن است.
هادی خاطری؛ غلامحسین مصاحبیمحمدی؛ اشتفان وینتر؛ مینا کوهیحبیبی؛ اکبر دیزجی
چکیده
ویروس وای سیبزمینی (Potato virus Y, PVY) از مهمترین عوامل خسارتزا در مزارع توتون مناطق مختلف استانهای گلستان، مازندران و گیلان است. با توجه به بیتأثیری حشرهکشها در کاهش آلودگی به PVY، شکسته شدن منابع طبیعی مقاومت توسط سویههای خاص و مشکلات روشهای سنتی اصلاحی، بهکارگیری روشهای جایگزین ایجاد مقاومت به PVY در توتون با بهکارگیری ...
بیشتر
ویروس وای سیبزمینی (Potato virus Y, PVY) از مهمترین عوامل خسارتزا در مزارع توتون مناطق مختلف استانهای گلستان، مازندران و گیلان است. با توجه به بیتأثیری حشرهکشها در کاهش آلودگی به PVY، شکسته شدن منابع طبیعی مقاومت توسط سویههای خاص و مشکلات روشهای سنتی اصلاحی، بهکارگیری روشهای جایگزین ایجاد مقاومت به PVY در توتون با بهکارگیری مقاومت مشتقشده از بیمارگر میتواند راهکاری برای کاهش خسارت در نظر گرفته شود. در این پژوهش گیاهان توتون تراژنی تولید شدند که در برابر طیف گستردهای از جدایههای PVY از سویههای مختلف این ویروس مقاوماند. ناحیهای به اندازۀ ۴۷۲ جفتباز از ژنوم یک جدایۀ ایرانی PVY شامل توالی نوکلئوتیدی بخشهایی از CP و 3'UTR به منظور تهیۀ یک سازۀ سنجاقسری برای مقاومت به PVY بهکار گرفته شد و تراژنسازی توتون رقم Wisconsin 38 با این سازه به کمک اگروباکتریوم انجام گرفت. ۶۱ درصد از گیاهان تراژن T0 حاصل به PVY مقاوم بودند و انتقال مقاومت به نسل بعد در 9 لاین مختلف با استفاده از روش داس الایزا تأیید شد. یکی از این لاینها با ۱۲ جدایۀ مختلف PVY شامل چهار جدایۀ ایرانی و هشت جدایه از کشورهای دیگر تحت آزمایش قرار گرفت و مصونیت آن بر اساس عدم ظهور علائم و نتایج آزمونهای داس الایزا و RT-PCR به تأیید رسید. این پژوهش نشان داد که سازۀ سنجاقسری بهکاررفته دارای کارایی بسیار زیادی برای ایجاد توتون تراژن مصون در مقابل سویههای مختلف PVY بوده است.