c3518cb17d976b8

اثر گرسنگی بر رفتار کاوشگری زنبور پارازیتویید (Marshall) Lysiphlebus fabarum روی شته سیاه باقلا، Aphis fabae Scopoli

نویسندگان

1 استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز

2 استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

3 دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی هایز، دانشگاه ایالتی کانزاس، آمریکا

چکیده

زنبور پارازیتویید (Marshall) Lysiphlebus fabarum مهمترین پارازیتویید شته سیاه باقلا، Aphis fabae Scopoli می‌باشد. این زنبور چند نسلی بوده و جمعیت ماده‌زای آن در مرکز اروپا گسترش بیشتری دارد. از آنجایی‌که زنبورهای ماده L. fabarum با تقلید از رفتار مورچه‌ها مستقیماً از شته‌ها عسلک دریافت می‌کنند، تحقیق حاضر جهت تعیین تأثیر گرسنگی زنبور روی تخصیص نسبت‌های زمانی در رفتارهای مختلف مرتبط با کاوشگری انجام پذیرفت. در این مطالعه با مشاهده پیوسته زنبورهای ماده طی حضور در لکه (دیسک برگی با 15 پوره سن دوم)، تعداد و مدت زمان بروز رفتارهای مختلف زنبور و تعداد واکنش‌های مختلف دفاعی شته‌های میزبان ثبت گردید. مدت زمان حضور در لکه در زنبورهای گرسنه،6/3 مرتبه بیشتر از تیماری بود که زنبورهای آن دسترسی مداوم به آب و محلول عسل مرکبات داشتند، اما تفاوتی در تعداد شته‌های پارازیته شده بین دو تیمار مشاهده نشد. همچنین در زنبورهای گرسنه، دفعات بروز و مدت زمان طی شده روی تمامی رفتارها به طور معنی‌داری بیشتر بود. نظر به اینکه تفاوت فاحش در مدت زمان حضور در لکه بین زنبورهای دو تیمار می‌تواند تأثیر زیادی روی داده‌ها داشته باشد، نسبتی از داده‌های هر تیمار به مدت زمان حضور در لکه محاسبه و سپس مقایسه به عمل آمد. زنبورهای گرسنه در هر واحد زمانی حضور در لکه، مدت زمان بیشتری را صرف استراحت و شاخک زدن نموده و متقابلاً زمان کمتری را برای جستجو، خم نمودن شکم و حمله به شته‌های میزبان، صرف کردند. شته‌های مواجه شده با ماده‌های گرسنه نسبت به زنبورهای گروه دوم، به طور معنی‌داری میزان کمتری رفتارهای دفاعی لگد زدن و فرار از حمله زنبور را به نمایش گذاشتند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of Hunger on Foraging Behavior of an Aphid Parasitoid, Lysiphlebus fabarum (Marshall) on Aphis fabae Scopoli

نویسندگان [English]

  • Arash Rasekh 1
  • Aziz Kharazi Pakdel 2
  • Hosein Allahyari 2
  • J P michaud 3
  • Roya Farhadi 2
1
2
3
چکیده [English]

The black bean aphid, Aphis fabae Scopoli, is a major pest of broad bean, Vicia faba L. and sugar beet, Beta vulgaris L., The most abundant parasitoid of A. fabae in agroecosystems is Lysiphlebus fabarum (Marshall), a multivoltine species with mainly thelytokous reproduction in central Europe. Since L. fabarum females mimic ants to obtain honeydew directly from aphids it was reasoned that a female's hunger level could influence her proportional time allocation to various behaviors associated with aphid exploitation. To test this, L. fabarum females were released individually onto bean leaf disks infested with A. fabae and continuous observations made. The females’ proportional time allocations were then recorded. Furthermore, instances of aphid defensive behaviors including kicking, raising and swiveling the body, releasing the plant and escaping from attack, as well as attempts to smear the attacker with cornicle secretions were numerically assessed. Hungry females spent 3.6 times longer in host patches (leaf disks with 15 second-third instar of A. fabae) than did females fed diluted citrus honey prior to testing, but there were no differences observed among number of aphids parasitized. All the assessed measured distinct behaviors were higher for unfed females than for fed ones. Because of the large effect of treatment on patch residence time, the incidence or duration of various behaviors was expressed as a fraction of patch residence time and then re-analyzed. Hungry females spent proportionally more of their time resting and antennating aphids with proportionally less time spent in searching, abdominal bending and probing aphids. A significantly smaller proportion of aphids kicked and escaped from attack following encounters with hungry females than when encountered with satedly fed females.

کلیدواژه‌ها [English]

  • .
  • Ant mimicry
  • Honeydew
  • Patch residence time
  • Thelytoky