مهدی ضیاء الدینی؛ سید حسین گلدانساز؛ احمد عاشوری؛ علیرضا قاسم پور
دوره 42، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 151-161
چکیده
کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae (Zeller), (Lep.: Pyralidae)، از جمله آفات مهم، چند میزبانه، و مهمترین آفت باغ‌های انار، در ایران می‌باشد. داشتن اطلاعات در زمینه رفتارهای تولیدمثلی، پیش‌نیاز مطالعات اکولوژی شیمیایی می‌باشد و فهم کامل این رفتارها، نقش مهمی در بهینه‌کردن استفاده از فرومون‌ها در کنترل آفات دارند. در پروانه‌های شب‌پرواز، نسبت ...
بیشتر
کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae (Zeller), (Lep.: Pyralidae)، از جمله آفات مهم، چند میزبانه، و مهمترین آفت باغ‌های انار، در ایران می‌باشد. داشتن اطلاعات در زمینه رفتارهای تولیدمثلی، پیش‌نیاز مطالعات اکولوژی شیمیایی می‌باشد و فهم کامل این رفتارها، نقش مهمی در بهینه‌کردن استفاده از فرومون‌ها در کنترل آفات دارند. در پروانه‌های شب‌پرواز، نسبت بین ترکیبات فرومونی و رفتارهای مرتبط با فرومون در نواحی مختلف جفرافیایی به دلیل سازش حشرات به شرایط محیطی و میزبان‌های متفاوت می‌تواند تغییر کند. در این تحقیق، رفتارهای جنسی و مقایسه جلب متقابل نرها نسبت به مادههای کرم گلوگاه انار، برای سه جمعیت ساوه، کرمان و ارسنجان، درون تونل باد و در شرایط دمای 1±27 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±60 درصد، شدت نور قرمز 10 لوکس و 3/0 متر بر ثانیه سرعت باد، مورد بررسی قرار گرفت. از حشرات نر و مادههای باکره دو روزه هر جمعیت، به عنوان منبع فرومون، در آزمایشها استفاده گردید. نتایج نشان داد، حشرات کامل ماده از همان شب اول خروج از شفیره، با تولید و ترشح فرومون، قادر به جفتگیری بوده و نرها نیز فعالیت جستجوگری خود را آغاز می‌کنند. بیش از 90 درصد از نرهای دو روزه، بعد از رهاسازی درون تونل، پرواز می‌کردند. میزان (درصد) نرهای فرود آمده روی منبع فرومون، در بین جمعیت‌ها متفاوت، و به ترتیب برای جمعیت ساوه، ارسنجان و کرمان 3/83، 9/76 و 7/85 درصد تعیین شد. آنالیز داده‌ها نشان داد، نرهای هر جمعیت، تمایزی بین ماده جمعیت خود، با افراد ماده دو جمعیت دیگر، قائل نیستند. عدم وجود تفاوت معنی‌دار، در رفتار جستجوگری نرها، و جلب متقابل نرها به مادههای هر جمعیت، بیانگر این است که، اختلافات ممکن در برخی از ویژگی‌های تولیدمثلی و ساختار ترکیبات فرومونی جمعیتهای مورد مطالعه، در حال حاضر به اندازه‌ای نیست که قادر باشد، از جلب متقابل بین جمعیت‌ها، در شرایط آزمایشگاهی جلوگیری کند. فهم رفتارهای جنسی، و شناخت عوامل مؤثر بر این رفتارها (فرومون جنسی) برای کرم گلوگاه انار در ایران، می‌تواند ما را در توسعه پایدار مدیریت تلفیقی این آفت در باغ‌های انار و سایر محصولات یاری رساند.
شهرام فرخی؛ احمد عاشوری؛ مارتینوس اریس هویخنس؛ پاتریک وربارشات
دوره 41، شماره 2 ، اسفند 1389، ، صفحه 315-325
چکیده
باکتری Wolbachia به عنوان همزیست درون سلولی و عامل القاکننده بکرمادهزایی در زنبورهای تریکوگراما محسوب میگردد، به نحوی که افراد ماده بدون جفتگیری تولید نتاج ماده خواهند نمود. با توجه به اینکه انتقال باکتری Wolbachia عمدتاً از مادر به فرزندان و از طریق سیتوپلاسم تخم می‌باشد، این تغییر در سیستم تولیدمثلی میزبان موجب افزایش انتقال باکتری ...
بیشتر
باکتری Wolbachia به عنوان همزیست درون سلولی و عامل القاکننده بکرمادهزایی در زنبورهای تریکوگراما محسوب میگردد، به نحوی که افراد ماده بدون جفتگیری تولید نتاج ماده خواهند نمود. با توجه به اینکه انتقال باکتری Wolbachia عمدتاً از مادر به فرزندان و از طریق سیتوپلاسم تخم می‌باشد، این تغییر در سیستم تولیدمثلی میزبان موجب افزایش انتقال باکتری به نسلهای بعدی می‌شود. در این بررسی انتقال درون و بینگونهای باکتری القاکننده مادهزایی در بین زنبورهای تریکوگراما مورد بررسی قرار گرفت، که لاین ایرانیB 11W+ زنبور Trichogramma brassicae به عنوان زنبور آلوده به استرین wBaT.bra باکتری و لاینهای هلندی Y 175 زنبور T. brassicae و GD 011 زنبور Trichogramma evanescens به عنوان زنبورهای غیرآلوده و گیرنده در نظر گرفته شدند. انتقال افقی در هر دو حالت با تغذیه همزمان لاروهای آلوده و غیرآلوده زنبور به طور مشترک از یک عدد تخم Mamestra brassicae صورت گرفت و در نهایت با ردیابی باکتری در زنبورهای گیرنده به روش PCR و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن wsp، ناحیه ITS-2 و ریزماهوارک TTG 49 موفقیتآمیز بودن انتقال باکتری به اثبات رسید. همچنین با بررسی نتاج افراد گیرنده در مجموع میزان انتقال درونگونهای با 8/78% موفقیت در انتقال باکتری به نسل F1 و استمرار در القای بکرزایی در 5/38% از نسل بعدی، بیشتر از حالت بینگونهای برآورد گردید. با توجه به مزیتهای نسبی پارازیتوئیدهای تکجنسی برای استفاده در برنامههای کنترل بیولوژیک، نتایج این تحقیق می‌تواند از جنبه کاربردی مورد استفاده قرار گیرد.
مهدی ضیاءالدینی؛ سیدحسین گلدانساز؛ احمد عاشوری؛ علی رضا قاسم پور
دوره 41، شماره 1 ، شهریور 1389
چکیده
رفتار تولیدمثلی در بیشتر شب‌پره‌ها در یک دوره زمانی خاص از شبانه‌روز انجام می‌شود و در برخی از گونه‌ها این رفتارها نظیر رفتار فراخوانی، اختصاصی هستند. داشتن اطلاعات در زمینه‌ی رفتارهای تولیدمثلی پیش‌نیاز مطالعات اکولوژی شیمیایی می‌باشد. در این تحقیق، برخی از خصوصیات زیستی و رفتار فراخوانی حشرات کامل کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae ...
بیشتر
رفتار تولیدمثلی در بیشتر شب‌پره‌ها در یک دوره زمانی خاص از شبانه‌روز انجام می‌شود و در برخی از گونه‌ها این رفتارها نظیر رفتار فراخوانی، اختصاصی هستند. داشتن اطلاعات در زمینه‌ی رفتارهای تولیدمثلی پیش‌نیاز مطالعات اکولوژی شیمیایی می‌باشد. در این تحقیق، برخی از خصوصیات زیستی و رفتار فراخوانی حشرات کامل کرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae (Zeller), (Lep.: Pyralidae) برای سه جمعیت ساوه، کرمان و ارسنجان، در شرایط آزمایشگاهی (شرایط دمایی 1±29 درجه سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 10±70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که، میانگین طول دوره رشد و نمو جنینی در سه جمعیت، به ترتیب، 7/3، 19/3 و 6/3 روز و طول دوره رشد و نمو از تخم تا خروج حشرات کامل از مرحله‌ی شفیرگی، برای جنس ماده جمعیتهای ساوه، کرمان و ارسنجان، به ترتیب، 39، 4/40 و 3/41 روز و برای جنس نر، 4/37 ، 5/38 و 2/40 روز بود. روند خروج حشرات کامل از شفیره، از آخرین ساعت مرحله روشنایی آغاز می‌شد و در اولین ساعت تاریکی، به اوج خود می‌رسید. نتایج رفتار فراخوانی حشرات ماده باکره در هر سه جمعیت، نشان داد که این حشرات از اولین شب ظهور، شروع به فراخوانی می‌کنند. درصد فراخوانی حشرات ماده صرف‌نظر از نوع جمعیت، در روزهای سوم و چهارم به اوج خود رسید و حداکثر فراخوانی، در آخرین ساعت تاریکی مشاهده شد. مدت زمان فراخوانی، در بین سه جمعیت، تفاوت معنیداری نداشت، اما زمان شروع، اتمام و تعداد دوره‌های فراخوانی (بوت) در جمعیت ارسنجان نسبت به دو جمعیت کرمان و ساوه، تفاوت معنیداری داشت. به‌طور کلی، در کرم گلوگاه انار، مدت زمان رشد و نمو برای دو جنس نر و ماده متفاوت، بلوغ جنسی کوتاه، و وجود تفاوت در صفات مرتبط با رفتار فراخوانی و ویژگی‌های زیستی، در جمعیتهای جغرافیایی آن، با وجود یکسان بودن شرایط محیطی پرورش، و انجام آزمایشها در شرایط مشابه، دارای پایه و اساس ژنتیکی و بر اثر انتخاب طبیعی بوده و از نسلی به نسل دیگر نیز منتقل می‌شوند. این تفاوت‌ها، بیانگر محدودیت جریان ژنی، بین این جمعیتهای کرم گلوگاه انار می‌باشد.
قدرت اله صباحی؛ علی اصغر کوثری؛ احمد عاشوری
دوره 40، شماره 1 ، شهریور 1388
چکیده
به منظور تعیین تأثیر چهار آفت‌کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین بر مرگ و میر پوره‌ها و تولید مثل حشرات کامل سن شکاریOrius albidipennis (Reuter) (Hemiptera: Anthocoridae) آفت‌کش‌ها در بالاترین دز توصیه شده روی حساس‌ترین مرحله رشدی حشره (پوره سن یک) به کار رفتند. زیست‌سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده با دمای ?C 1±27، رطوبت نسبی ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیر چهار آفت‌کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین بر مرگ و میر پوره‌ها و تولید مثل حشرات کامل سن شکاریOrius albidipennis (Reuter) (Hemiptera: Anthocoridae) آفت‌کش‌ها در بالاترین دز توصیه شده روی حساس‌ترین مرحله رشدی حشره (پوره سن یک) به کار رفتند. زیست‌سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده با دمای ?C 1±27، رطوبت نسبی %5±65 و دوره نوری 16 ساعت روشنایی در اتاقک رشد صورت گرفت. تعیین تأثیرات کلی آفت‌کش با محاسبه نرخ مرگ و میر پوره‌ها و میزان کاهش در باروری حشرات کامل انجام شد. پس از اعمال تصحیحات مربوطه، میزان مرگ و میر پوره‌ها در تیمار با آفت‌کش‌های ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، آبامکتین و پیمتروزین به ترتیب 59/8±55/75، 34/6±22/50، 81/4±88/32 و 37/2±28/28 درصد مشاهده گردید. میانگین تعداد تخم گذاشته شده توسط هر حشره (R) در همین تیمارها به ترتیب 61/7±56/15، 25/15±44/38، 56/5±89/6 و 71/5±22/10عدد اندازه‌گیری شد. تأثیر آفت‌کش بر تخمریزی (Er) به‌ترتیب 24/0±54/0، 49/0±33/1، 29/0±33/0 و 16/0± 35/0 ارزیابی گردید و بالاخره تأثیر کل آفت‌کش (E) در این تیمارها به ترتیب 75/5± 76/86، 20/4 ± 82/33، 67/9±92/77 و 77/11±94/74 درصد برآورد شد. براساس استانداردهای سازمان بین‌المللی مبارزه بیولوژیک دیکلرووس در رده دوم سمیت (کمی زیان آور)، آبامکتین و پیمتروزین با توجه به خطای استاندارد مربوطه در رده‌های دوم و سوم (کمی زیان آور تا نسبتاً زیان آور) و ایمیداکلوپرید در رده سوم (نسبتاً زیان آور) طبقه‌بندی شد. با توجه به اینکه هیچ‌یک از آفت‌کش‌های مورد بررسی در شرایط آزمایشگاهی بی‌زیان ارزیابی نشدند، انجام آزمون در شرایط نیمه‌مزرعه‌ای برای کلیه آفت‌کش‌های مورد مطالعه توصیه می‌شود.
حسن عسگری؛ سیده معصومه زمانی؛ احمد عاشوری
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
شناسایی شرایط محیطی بهینه و فاکتورهای موثر در رشد و اسپورزائی قارچهای بیمارگر حشرات در تولید انبوه و بکارگیری آنها ضروری است. در این راستا، در تحقیق حاضر اثر چند محیط کشت مایع و جامد روی رشد قارچ Beauveria bassiana (Balsamo) Vuillemin مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایشها روی B. bassiana نشان داد که اثر نور (0001/0=p)، محیط‌های غذایی مختلف (0001/0=p) و اثر متقابل ...
بیشتر
شناسایی شرایط محیطی بهینه و فاکتورهای موثر در رشد و اسپورزائی قارچهای بیمارگر حشرات در تولید انبوه و بکارگیری آنها ضروری است. در این راستا، در تحقیق حاضر اثر چند محیط کشت مایع و جامد روی رشد قارچ Beauveria bassiana (Balsamo) Vuillemin مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایشها روی B. bassiana نشان داد که اثر نور (0001/0=p)، محیط‌های غذایی مختلف (0001/0=p) و اثر متقابل آنها (0027/0=p) در تولید بلاستوسپور معنی‌دار بوده و عصاره سیب‌زمینی بالاترین تولید بلاستوسپور را داشت. اما مشخص گردید که برخلاف نور (0006/0=p) و محیط‌های غذایی مختلف (0001/0=p) که در وزن خشک بلاستوسپور تولید شده موثرند، اثر متقابل آنها در این مورد موثر نمی‌باشد (1547/0=p). ارزیابی تولید روزانه بلاستوسپور مشخص نمود که بین روند تولید بلاستوسپور در روزهای مختلف اختلاف معنی‌دار وجود دارد (0001/0=p)؛ این روند در روزهای اول تا سوم زیاد و در روزهای بعد کند گردید. استفاده از محیط‌های غذایی مایع جایگزین برای تولید بلاستوسپور قارچ نیز نشان داد اثر کیفیت این محیط‌های غذایی در تولید بلاستوسپور معنی‌دار بوده (0004/0=p) و بر این اساس عصاره سیب‌زمینی بالاترین و عصاره ارزن پایین‌ترین میزان اسپور تولید شده را داشت. در هر یک از این آزمون‌ها، با بررسی تغییرات pH در محیط‌های کشت مایع در زمان تولید بلاستوسپور مشخص گردید که فعالیت قارچ باعث کاهش pH اولیه محیط‌ها و اسیدی شدن آنها شده است. نتایج آزمایشها نشان داد کیفیت محیط‌های غذایی جامد نیز بر میزان اسپورزایی این قارچ اثر معنی‌دار داشته (0086/0=p) و بین آنها آرد گندم به همراه ماده جذب کننده رطوبت بالاترین میزان اسپور تولیدی را داشت. همچنین در آزمون دیگری پس از استفاده از ارزن بعنوان محیط پایه جامد برای تولید اسپور مشخص شد که در این مورد نیز اثر مواد همراه و تیمارهای مختلف در تولید اسپور معنی‌دار است (0001/0=p) و تیمار ارزن پخته بیشترین میزان تولید اسپور را داشت.
