فرید بیکی؛ حشمت اله رحیمیان؛ ابراهیم محمدی گل تپه؛ مسعود شمس بخش؛ علی برزگر؛ آنتونی بوسکت؛ النا گارسیا والدس؛ جرج لالوکات
چکیده
بیماری بلاست، یکی از مهمترین بیماری‌های مرکبات در شمال کشور است که به وسیله دو گونه Pseudomonas ایجاد می‌شود. به منظور بررسی پراکنش گونه‌های عامل یا همراه بیماری در مناطق مختلف استان مازندران و مناطقی از استان‌های گیلان و گلستان و نیز بررسی تنوع فنوتیپی و تفاوت در پرآزاری، جدایه‌های بیمارگر در سال‌های89-1387 از درختان آلوده جمع‌آوری ...
بیشتر
بیماری بلاست، یکی از مهمترین بیماری‌های مرکبات در شمال کشور است که به وسیله دو گونه Pseudomonas ایجاد می‌شود. به منظور بررسی پراکنش گونه‌های عامل یا همراه بیماری در مناطق مختلف استان مازندران و مناطقی از استان‌های گیلان و گلستان و نیز بررسی تنوع فنوتیپی و تفاوت در پرآزاری، جدایه‌های بیمارگر در سال‌های89-1387 از درختان آلوده جمع‌آوری شدند. پس از جدا و خالص‌سازی و اثبات بیماری‌زائی روی برگ‌های نارنج (Citrus aurantium)، 115 جدایه بیماریزا به‌دست آمد. بر اساس خصوصیات بیوشیمیائی، جدایه‌ها در 16 گروه مجزا قرار گرفتند. جدایه‌ها در تولید لوان، لهانیدن برش‌‌های سیب‌زمینی و آرژی‌نین دی‌هیدرولاز متغیر، در ایجاد فوق حساسیت در توتون مثبت و در آزمون تولید اکسیداز منفی بودند. تعدادی از گروه‌ها با وصف داشتن توانائی در لهانیدن ورقه‌های سیب‌زمینی، شباهت چندانی با P. viridiflava نداشتند. بر پایه ویژگی‌های بیوشیمیائی، جــدایه‌های گــروه‌های XII الی XVI (حدود 39% کل جدایه‌ها)، بــه عنوان جدایه‌هــای P. syringae، و جــدایه‌های گروه XI (حدود 3% کل جــدایه‌ها)، به عنــوان جــدایه‌های P .viridiflava ، شناسائی شدند. سایر جدایه‌ها تفاوت‌های بیشتری با این دو گروه داشته و شناسایی آنها نیاز به بررسی‌های تکمیلی دارد. در ارزیابی دامنه پرآزاری جدایه‌ها در نارنج، پرتقال واشنگتن ناول(C. sinensis, Washington navel) و آلمو(C. macrophylla)، بین جدایه‌های گروه‌های مختلف بیمارگر، درجات متغیری از پرآزاری دیده شد.
ولی اله مهدی زاده؛ ناصر صفایی؛ ابراهیم محمدی گل تپه؛ نتهازلکویتل پرز؛ محمدعلی آقاجانی
دوره 40، شماره 2 ، بهمن 1388
چکیده
قارچ ماکروفومینا یک بیمارگر خاک‌‌زاد و عامل بیماری پوسیدگی ذغالی، با پراکنش جهانی و دامنه میزبانی بیش از 500 گونه گیاهی می‌باشد. جهت بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصیت میزبانی این قارچ در ایران از گیاهان دارای علایم و نشانه‌های بیماری از استان‌های تهران، قزوین، گرگان، سمنان، خراسان، همدان، آذربایجان شرقی، زنجان، خوزستان، مرکزی، فارس،کهکیلویه ...
بیشتر
قارچ ماکروفومینا یک بیمارگر خاک‌‌زاد و عامل بیماری پوسیدگی ذغالی، با پراکنش جهانی و دامنه میزبانی بیش از 500 گونه گیاهی می‌باشد. جهت بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصیت میزبانی این قارچ در ایران از گیاهان دارای علایم و نشانه‌های بیماری از استان‌های تهران، قزوین، گرگان، سمنان، خراسان، همدان، آذربایجان شرقی، زنجان، خوزستان، مرکزی، فارس،کهکیلویه و بویر احمد، اصفهان، یزد، کرمان و هرمزگان طی سال‌های 86 و 87 نمونه‌برداری شد. پس از جداسازی و خالص سازی قارچ، 52 جدایه از 24 میزبان و از 12 استان جداسازی و با استفاده از خصوصیات ظاهری و آغازگر اختصاصی گونه شناسایی شدند. تنوع ژنتیکی جدایه‌ها با استفاده از نشانگر ISSR بررسی شد. از میان 9 آغازگر مورد استفاده، 6 آغازگر داری وضوح، تکرارپذیری و تعداد باندهای پلیمورفیک بودند و در آنالیزهای بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل خوشه‌ای داده‌های حاصل از الگوی باندی مربوط به تلفیق آغازگرها با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA، در سطح تشابه60 درصد، جدایه‌ها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل 76/5 درصد جدایه‌ها شامل جدایه‌های شاهدانه از کاشان و اصفهان بود. گروه دوم شامل53/68 درصد جدایه‌ها بود. هر سه جدایه کیوی، تمام جدایه‌های سویا، جدایه خربزه، جدایه زیتون، ذرت و بامیه در کنار هم در داخل این گروه قرار گرفتند. کنار هم قرار گرفتن همه جدایه‌های گلستان از میزبان‌های ذرت، سورگوم، کیوی، سویا و گل جعفری با 64 درصد تشابه و همچنین جدایه‌های قزوین از میزبان‌های کدو و گوجه فرنگی با 100 درصد تشابه در این گروه ممکن است به علت نزدیکی منشا جغرافیایی آنها باشد. گروه سوم شامل 47/13 درصد جدایه شامل جدایه‌های بقولات و کدوییان و بیشتر از مناطق خشک بودند. دو جدایه ماش کرمان با 88 درصد تشابه در کنار هم داخل این گروه قرار گرفتند. جدایه‌های خیار قم، خیار تهران-کرج، طالبی کاشان، لوبیای قزوین، لوبیای خراسان با 75 درصد تشابه در کنار هم در این گروه قرار گرفتند. گروه چهارم شامل 23/19درصد جدایه شامل خانواده سیب‌زمینی، بقولات و کدوییان بود و فاقد گروه‌بندی جغرافیایی بودند. جدایه طالبی فارس و طالبی خراسان با 60 درصد تشابه و گوجه‌فرنگی قم و بادمجان هرمزگان با 66 درصد تشابه و جدایه‌های کنجد کرمان و کنجد کاشان با 90 درصد تشابه و سه جدایه آفتابگردان از مرکزی، فارس و خوزستان با 61 درصد تشابه در این گروه قرار گرفتند. نتایج ما بر اساس این نشانگر نشان می دهد که تنوع ژنتیکی ...
