زینب فتح الهی؛ بهزاد حبیب پور؛ سعید محرمی پور
چکیده
موریانه Microcerotermes diversus Silvestri مهمترین آفت اقتصادی مخرب محصولات چوبی در اهواز می باشد. امکان انتقال افقی موریانه کش های غیر دورکننده ( بین هم آشیانه ای ها ) یک راهکار مهم برای کنترل موریانه ها در سالهای اخیر شده است. در این مطالعه از اسید بوریک در آزمونهای آزمایشگاهی جهت توانایی موریانه ها برای انتقال غلظت های کشنده سموم به موریانه های ...
بیشتر
موریانه Microcerotermes diversus Silvestri مهمترین آفت اقتصادی مخرب محصولات چوبی در اهواز می باشد. امکان انتقال افقی موریانه کش های غیر دورکننده ( بین هم آشیانه ای ها ) یک راهکار مهم برای کنترل موریانه ها در سالهای اخیر شده است. در این مطالعه از اسید بوریک در آزمونهای آزمایشگاهی جهت توانایی موریانه ها برای انتقال غلظت های کشنده سموم به موریانه های کارگرتیمار نشده، استفاده شد. اسید بوریک جزء موریانه کش های غیر دورکننده بر علیه موریانه زیرزمینی M. diversus در غلظت های مناسب می باشد. توانایی انتقال اسید بوریک بین موریانه ها با استفاده از یک مدل آزمایشی دهنده – گیرنده در دو نسبت (1:1) (10 عدد موریانه تیمار نشده : 10 عدد موریانه تیمار شده) و (1:5) (50 عدد موریانه تیمار نشده : 10 عدد موریانه تیمار شده) ارزیابی شد. کارگر ها در بستر سلولزی تیمار شده با غلظت های 1000، 15000 و 20000 پی پی ام از اسید بوریک قرار داده شدند. به کارگرهای تیمار شده اجازه داده شد تا روابط متقابل تغذیه ای با موریانه های کارگر تیمار نشده در مدت 14 روز داشته باشند، سپس مرگ و میر ها ثبت شدند. نتایج دلالت می کند که در هر دو نسبت، مرگ و میر موریانه های تیمار نشده با افزایش غلظت سم افزایش یافت. بنابراین انتقال غلظت های کشنده از دهنده ها به گیرنده ها مشاهده شد.
الهام اکبریان فیروزآبادی؛ بهزاد حبیب پور؛ حمید گله داری؛ پرویز شیشه بر
چکیده
موریانه Microcerotermes diversus (Isoptera: Termitidae) یک آفت مهم چوب در استان خوزستان بوده که خسارتهای اقتصادی جدی را به لوازم سلولزی وارد مینماید. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی این آفت، 13 جمعیت از نقاط مختلف استان خوزستان به علاوه 2 نمونه از جزیره خارک و بندرعباس جمعآوری گردید. بعد از استخراج ژنوم، یک قطعه با طول 486 جفت باز از ژن میتوکندریایی سیتوکروم ...
بیشتر
موریانه Microcerotermes diversus (Isoptera: Termitidae) یک آفت مهم چوب در استان خوزستان بوده که خسارتهای اقتصادی جدی را به لوازم سلولزی وارد مینماید. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی این آفت، 13 جمعیت از نقاط مختلف استان خوزستان به علاوه 2 نمونه از جزیره خارک و بندرعباس جمعآوری گردید. بعد از استخراج ژنوم، یک قطعه با طول 486 جفت باز از ژن میتوکندریایی سیتوکروم اکسیداز دو (COII) تکثیر و سپس تعیین توالی گردید. آنالیز بیشینه پارسیمونی با استفاده از نرمافزار Mega4 انجام شد. مشخصات تبارنمای حاصل به این شرح بود: طول درخت: 237، شاخص ثبات: 7721/0 و شاخص نگهداری: 8666/0. در این تبارنما، 15جمعیت، به استثناء 2 گروه خارجی، در 2 شاخه فیلوژنتیکی قرار گرفتند. اختلاف ژنتیکی میان جمعیتها با استفاده از مدل Kimura-2parameter از صفر تا 117/0 تخمین زده شد که سطح پایینی از تنوع ژنتیکی را بیان میکند و نشان میدهد که جمعیتهای مورد بررسی از هم جدا نبوده و ارتباط بالایی بین آنها وجود دارد.