مهناز کهنسال؛ جهانگیر خواجه علی؛ بیژن حاتمی
چکیده
زنجرک مو Arboridia kermanshah Dlabola از نظر اقتصادی از آفات مهم مو در تاکستانهای اصفهان بهشمار میرود. در این پژوهش ترجیح تخمریزی حشرات کامل و دورۀ رشدونمو مرحلۀ پورگی زنجرک مو، روی نه رقم مو شامل یاقوتی سفید، ریش‌بابا، عسکری، خلیلی، رطبی، سیاه، کشمشی سفید، کشمشی قرمز و یاقوتی سیاه در شرایط مزرعهای و نیمه مزرعهای تاکستان ...
بیشتر
زنجرک مو Arboridia kermanshah Dlabola از نظر اقتصادی از آفات مهم مو در تاکستانهای اصفهان بهشمار میرود. در این پژوهش ترجیح تخمریزی حشرات کامل و دورۀ رشدونمو مرحلۀ پورگی زنجرک مو، روی نه رقم مو شامل یاقوتی سفید، ریش‌بابا، عسکری، خلیلی، رطبی، سیاه، کشمشی سفید، کشمشی قرمز و یاقوتی سیاه در شرایط مزرعهای و نیمه مزرعهای تاکستان دانشگاه صنعتی اصفهان ارزیابی شد. نتایج حاصل از تخمریزی غیرانتخابی با استفاده از قفسهای برگی در شرایط طبیعی نشان داد، بیشترین نسبت تعداد تخم گذاشته‌شده توسط زنجرک مادۀ مربوط به رقم ریش‌بابا و کمترین مقدار مربوط به رقم یاقوتی سیاه بود. بر اساس نتایج حاصل از تخمریزی انتخابی با استفاده از گلدان در شرایط نیمه مزرعهای بیشترین میزان تخمریزی به ازای هر زنجرک ماده روی رقم یاقوتی سفید و کمترین میزان روی رقم یاقوتی سیاه ثبت شد. همچنین دورۀ رشدونمو سنین مختلف پورگی زنجرک A. kermanshah روی رقم‌های مختلف مو در شرایط طبیعی تعیین شد. بیشترین طول کل دورۀ پورگی (3/0±33/29 روز) روی رقم یاقوتی سیاه و کمترین آن (88/0 ±33/26روز) روی رقم یاقوتی سفید مشاهده شد. بر اساس نتایج ترجیح تخم‌گذاری و دورۀ پورگی، رقم یاقوتی سفید مناسب‌ترین و رقم یاقوتی سیاه نامطلوب‌ترین میزبان در بین رقم‌های مو مطالعه شده برای زنجرک A. kermanshah هستند. در این مطالعه همبستگی معنی‌داری بین میزان تخمریزی زنجرک مو A. kermanshahو تراکم پرز سطح برگ رقم‌های مختلف مو (r 2=0.18, P>0.05) مشاهده نشد.
ابوالفضل ناظمی؛ جهانگیر خواجه علی
چکیده
تریپس پیاز (Thrips tabaci) اصلیترین آفت مزارع پیاز در استان اصفهان به حساب میآید. کشاورزان برای مبارزه با این آفت اغلب از آفت‌کش‌ها استفاده می‌کنند. یکی از حشرهکشهای کاربردی در برابر تریپس پیاز حشرهکش ایمیداکلوپرید است. به منظور ارزیابی حساسیت تریپس در برابر این حشرهکش 10 جمعیت تریپس پیاز از نقاط اصلی پیازکاری در استان ...
بیشتر
تریپس پیاز (Thrips tabaci) اصلیترین آفت مزارع پیاز در استان اصفهان به حساب میآید. کشاورزان برای مبارزه با این آفت اغلب از آفت‌کش‌ها استفاده می‌کنند. یکی از حشرهکشهای کاربردی در برابر تریپس پیاز حشرهکش ایمیداکلوپرید است. به منظور ارزیابی حساسیت تریپس در برابر این حشرهکش 10 جمعیت تریپس پیاز از نقاط اصلی پیازکاری در استان اصفهان انتخاب شد. این جمعیت‌ها پس از تکثیر در آزمایشگاه با استفاده از روش زیستسنجی غوطهوری برگ در معرض غلظتهای مشخصی از آفتکش ایمیداکلوپرید قرار گرفتند. میزان LC50 به‌دست‌آمده با جمعیت هرند به عنوان مرجع حساس مقایسه شد. نتایج نشان‌دهندۀ وجود سطوح متفاوتی از مقاومت در بیشتر جمعیت‌های بررسی‌شده بود. به منظور بررسی سازوکارهای ایجاد مقاومت، جمعیت‌های تریپس پیاز به‌صورت پیشتیمار در معرض دو سینرژیست PBO (پایپرونیل بوتوکساید) و DEM (دی‌اتیل مالئات) به‌ترتیب به عنوان مهارکنندۀ مونواکسیژنازها و گلوتاتیون اس‌ترانسفرازها قرار گرفت. نتایج نشان داد که مکانیزمهای آنزیمی مزبور در ایجاد مقاومت نقش اساسی ندارند. ردیابی مقاومت تقاطعی در بین جمعیت‌های مقاوم نشان داد که مقاومت تقاطعی بالایی در اغلب جمعیت‌های مقاوم به ایمیداکلوپرید در برابر استامیپرید حشرهکش دیگری از گروه نئونیکوتینوئیدها وجود ندارد.
نفیسه پورجواد؛ جهانگیر خواجه‌علی؛ بیژن حاتمی؛ عبدالرحمن معتمدی
چکیده
شتۀ نارون با تغذیه و ترشح مقادیر زیادی عسلک به درختان نارون و به‌ویژه به فضای سبز شهری خسارت می‌زند. برای مطالعۀ ویژگی‌های زیستی و تغییرات فصلی جمعیت این آفت در شهرکرد در دو سال متوالی و به‌صورت هفتگی از درختان آلوده در دو محل نمونه‌برداری شد. برای تعیین فراسنجه‌های مهم جدول زندگی باروری شتۀTinocallis nevskyi Remaudiere, Quednau and Heie در شرایط ...
بیشتر
شتۀ نارون با تغذیه و ترشح مقادیر زیادی عسلک به درختان نارون و به‌ویژه به فضای سبز شهری خسارت می‌زند. برای مطالعۀ ویژگی‌های زیستی و تغییرات فصلی جمعیت این آفت در شهرکرد در دو سال متوالی و به‌صورت هفتگی از درختان آلوده در دو محل نمونه‌برداری شد. برای تعیین فراسنجه‌های مهم جدول زندگی باروری شتۀTinocallis nevskyi Remaudiere, Quednau and Heie در شرایط صحرایی، از قفس برگی استفاده شد. نتایج نشان داد شته زمستان را به‌صورت تخم روی سرشاخۀ درختان بسر میبرد. اولین پورهها در دهۀ دوم فروردین و اولین مادههای بالدار در دهۀ اول اردیبهشت روی درختان مشاهده شدند. جمعیت شتههای زندهزا در ماههای اردیبهشت و خرداد سریعاً افزایش یافت و در تابستان روند نزولی را طی کرد. از اواسط پاییز مادههای جنسی بیبال و نرهای بالدار ظاهر شدند. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، نرخ متناهی افزایش جمعیت (ʎ)، نرخ خالص تولید مثل (R0) و متوسط مدت زمان یک نسل (T) به‌ترتیب 02/0±15/0 در روز، 04/0±17/1 در روز، 54/1±89/14 پوره و 30/0±54/17 روز بهدست آمد.
