فرزانه عبدی؛ شهزاد ایرانی پور؛ میرجلیل حجازی
چکیده
در این بررسی اثر تجربۀ قبلی پارازیتیسم و آمیزش با نر در زنبور Trissolcus djadetshkoe Rjachowsky (Hym. Scelionidae) پارازیتویید تخم سن گندم در قالب واکنش تابعی بررسی شد. تراکم‌های 2، 4، 7، 14، 28 و 56 تخم میزبان در 20، 20، 15، 15، 10 و 10 تکرار به‌مدت 24 ساعت درون لوله‌های آزمایش 10 × 5/1 سانتی‌متر به تک ماده‌های با تجربه‌های مختلف ارائه شد. در دو آزمایش مختلف، ماده‌های ...
بیشتر
در این بررسی اثر تجربۀ قبلی پارازیتیسم و آمیزش با نر در زنبور Trissolcus djadetshkoe Rjachowsky (Hym. Scelionidae) پارازیتویید تخم سن گندم در قالب واکنش تابعی بررسی شد. تراکم‌های 2، 4، 7، 14، 28 و 56 تخم میزبان در 20، 20، 15، 15، 10 و 10 تکرار به‌مدت 24 ساعت درون لوله‌های آزمایش 10 × 5/1 سانتی‌متر به تک ماده‌های با تجربه‌های مختلف ارائه شد. در دو آزمایش مختلف، ماده‌های تلقیحشده با ماده‌های باکره و ماده‌های با تجربۀ پارازیتیسم قبلی با ماده‌های بیتجربه مقایسه شدند. همۀ آزمایشها در اتاقک رشدی با دمای C º1± 26، رطوبت نسبی 10± 50% و دورۀ نوری 16 ساعت روشنایی در شبانهروز انجام گرفت. واکنش همۀ پارازیتوییدها از نوع سوم بود. ماده‌های باتجربه در همۀ تراکمها پارازیتیسم کمتری نشان دادند. بیشینۀ نرخ حملۀ برآوردشدۀ ماده‌های باتجربه 14 و ماده‌های بیتجربه 34 عدد بود. به نظر میرسد تلاش تولید مثلی قبلی ماده‌های گروه اول موجب تخلیۀ انرژی تولید مثلی بعدی آنها شده است. تفاوت ملایمتری بین ماده‌های باکره و بارور نیز دیده شد (25 در برابر 17). این تفاوت احتمالاً به هزینۀ کمتر تولید فرزندان نر در ماده‌های باکره بر میگردد. احتمالاً تغییر در انتخاب جنسیت برای ماده هزینهساز است.
