هدی حسین راده؛ کیوان بهبودی؛ ژیلا دلخواه
چکیده
در این بررسی، تأثیر جدایۀ Pseudomonas fluorescens UTP100 در برهمکنش سه رقم گندم (فلات، مرودشت و نیکنژاد) و قارچ بیمارگر Fusarium culmorum بررسی شد. نتایج نشان داد، تیمار بذرهای هر سه رقم گندم با ریزوباکتری UTP100 منجر به کاهش معنیدار درصد آلودگی قارچ بیمارگر میشود. میزان کلونیزاسیون ریزوباکتری روی ریشۀ سه رقم گندم با یکدیگر متفاوت بود، به‌طوری‌که ...
بیشتر
در این بررسی، تأثیر جدایۀ Pseudomonas fluorescens UTP100 در برهمکنش سه رقم گندم (فلات، مرودشت و نیکنژاد) و قارچ بیمارگر Fusarium culmorum بررسی شد. نتایج نشان داد، تیمار بذرهای هر سه رقم گندم با ریزوباکتری UTP100 منجر به کاهش معنیدار درصد آلودگی قارچ بیمارگر میشود. میزان کلونیزاسیون ریزوباکتری روی ریشۀ سه رقم گندم با یکدیگر متفاوت بود، به‌طوری‌که بیشترین لگاریتم تعداد (شمار) سلول باکتری در میلیگرم ریشه در رقم فلات و کمترین آن در رقم نیکنژاد ثبت شد. آلودگی دو رقم فلات و مرودشت به قارچ بیمارگر منجر به کاهش تعداد سلول باکتری مستقر روی ریشه در مقایسه با شاهد شد. درحالیکه در رقم نیکنژاد، قارچ بیمارگر در کلونیزاسیون ریزوباکتری اثر افزایشی داشت. فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز، بهعنوان یکی از مهمترین آنزیمهای درگیر در واکنشهای دفاعی گیاه، در هر سه رقم گندم هنگامیکه گیاه بهطور همزمان به ریزوباکتری و قارچ بیمارگر آلوده شدند بیش از هنگامی بود که گیاهان بهصورت جداگانه با هر یک از این عاملها تیمار شدند. این موضوع، بهاحتمال بر نقش ریزوباکتری UTP100 در القای مقاومت سیستمیک از طریق افزایش فنیلآلانین آمونیالیاز تأکید دلالت دارد.
