معصومه دهقان بنادکی؛ گودرز احمدوند؛ اسکندر زند
چکیده
به‌منظور بررسی اثر قارچ میکوریز بر روابط رقابتی گندم (Triticum aestivum) با علفهایهرز، دو آزمایش مستقل به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در شرایط گلدانی در سال زراعی 97-1396 در کرج، اجرا شد. در آزمایش اول فاکتورها شامل گندم و شش گونه علف هرز، در دو سطح با و بدون میکوریز و در آزمایش دوم، فاکتورها شامل کشت خالص گندم، یولافوحشی ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر قارچ میکوریز بر روابط رقابتی گندم (Triticum aestivum) با علفهایهرز، دو آزمایش مستقل به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در شرایط گلدانی در سال زراعی 97-1396 در کرج، اجرا شد. در آزمایش اول فاکتورها شامل گندم و شش گونه علف هرز، در دو سطح با و بدون میکوریز و در آزمایش دوم، فاکتورها شامل کشت خالص گندم، یولافوحشی و چاودار و کشت مخلوط گندم با یولافوحشی و گندم با چاودار، در دو سطح با و بدون میکوریز بود. در آزمایش اول، پاسخ رشد میکوریزایی کیسهکشیش (Capsella bursa-pastoris)، خونیواش (Phalaris minor)، خاکشیرتلخ (Sisymbrium irio)، چچم (Lolium rigidum) و گندم، بهترتیب معادل 18، 5/19، 23، 38 و 41 درصد و پاسخ رشد میکوریزایی چاودار (Secale cereale) و یولافوحشی (Avena ludoviciana) بهترتیب معادل 28/29- و 40/22- درصد بود. در آزمایش دوم، رقابت چاودار و یولافوحشی، در تیمار عدم کاربرد قارچ، وزن خشک گندم را بهترتیب به میزان 58/41 و 40/51 درصد کاهش داد و در حضور قارچ، وزن خشک گندم در رقابت با چاودار و یولافوحشی، بهترتیب به میزان 10/43 و 11/47 درصد افزایش یافت. عملکرد دانه گندم درکشت خالص و در حضور قارچ میکوریز، معادل 51/5 گرم در بوته بود که در مقایسه با تیمار عدم کاربرد قارچ، افزایش 79/51 درصدی را نشان داد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که چنانچه علفهایهرز غالب در مزارع گندم، غیرمیکوریزایی باشند و یا پاسخ رشد میکوریزایی آنها منفی باشد، کاربرد قارچ میکوریز میتواند خسارت علفهای هرز مذکور را کاهش دهد.
