زینب سنجابی فرد؛ حمید رجبی معماری؛ مهدی مهرابی کوشکی
چکیده
ویروس موزاییک نیشکر (SCMV) یکی از بیماریهای مهم گیاه نیشکر است. در این پژوهش غربالگری بیماری ویروس موزاییک نیشکر در ارقام وارداتی و نمونههای موجود در داخل با روشهای مولکولی مبتنی بر اسید نوکلئیک انجام شد. در سال زراعی 94-1393، نمونههای دارای علائم بیماری از 90 رقم مختلف مربوط به شش کشتخوان نیشکر جمعآوری و بخشهایی از پهنک آنها ...
بیشتر
ویروس موزاییک نیشکر (SCMV) یکی از بیماریهای مهم گیاه نیشکر است. در این پژوهش غربالگری بیماری ویروس موزاییک نیشکر در ارقام وارداتی و نمونههای موجود در داخل با روشهای مولکولی مبتنی بر اسید نوکلئیک انجام شد. در سال زراعی 94-1393، نمونههای دارای علائم بیماری از 90 رقم مختلف مربوط به شش کشتخوان نیشکر جمعآوری و بخشهایی از پهنک آنها جداسازی شدند. نمونهها در شرایط سرمای خشک- انجمادی و در ازت مایع پودر شدند. آغازگر مناسب جهت تکثیر حدود 1040 جفت باز از ناحیۀ پروتئین پوششی و پروتئین NIb طراحی و با استفاده از روش RT-PCR تکثیرشد. از بین 90 نمونۀ موردبررسی، 10 نمونۀ نیشکر با تولید قطعات تکثیری موردانتظار آلوده به ویروس موزاییک نیشکر بودند. این نمونهها مربوط به ارقام IRC99-06، V58-4 و Q58 از موسسۀ تحقیقات و آموزش توسعۀ جانبی نیشکر خوزستان، IRC99-09، IRC00-21 و 4380-3 از کشت و صنعت سلمان فارسی، CP80-1557 و V68-74 از کشت و صنعت امام خمینی و دو رقم نامشخص بودند. چهار نمونه از قطعات تکثیری بهصورت دو جهته و مستقیم توالییابی و در بانک ژن ذخیره شدند. جستجوی بلاست توالیهای مربوط به چهار جدایۀ ردیابیشدۀ Kh40، Kh41، Kh44 و Kh28 نشان داد که این جدایهها دارای بیشترین شباهت به جدایههای ایرانی و آرژانتینی هستند. درخت فیلوژنتیکی ترسیمی با استفاده از الگوریتم درستنمائی بیشینهنشان داد که جدایههای ایران احتمالاً از جمعیتهای آرژانتین و چین منشأ گرفتهاند.
یداله خواجه زاده؛ سید حسن ملکشی؛ علی اکبر کیهانیان
دوره 41، شماره 1 ، شهریور 1389
چکیده
با انجام نمونهبرداری مزرعهای طی سالهای 1381 تا 1383 گونههای مختلف شته در مزارع کلزای استان خوزستان شناسایی و گونه غالب آن تعیین شد. بر اساس دادههای جمعآوری شده تغییرات جمعیت شتههای کلزا و دشمنان طبیعی آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بیولوژی گونه شته غالب در شرایط کنترل شده بررسی گردید. میانگین نمونهبرداریها طی دو سال ...
بیشتر
با انجام نمونهبرداری مزرعهای طی سالهای 1381 تا 1383 گونههای مختلف شته در مزارع کلزای استان خوزستان شناسایی و گونه غالب آن تعیین شد. بر اساس دادههای جمعآوری شده تغییرات جمعیت شتههای کلزا و دشمنان طبیعی آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بیولوژی گونه شته غالب در شرایط کنترل شده بررسی گردید. میانگین نمونهبرداریها طی دو سال زراعی نشان داد که شتههای خردل Lipaphis erysimi (Kalt.)، مومی کلم Brevicoryne brassicae (L.) و سبز هلو Myzus persicae (Sulzer.) به ترتیب با 71/66، 99/24 و 29/8 درصد شتههای فعال در مزارع کلزای خوزستان را تشکیل میدهند. شاخص آلودگی به شته خردل در بهمن ماه حداقل (6/28- 5/10) و در اسفند ماه با ایجاد شرایط مناسب محیطی (میانگین دما C?6/17- 17 و رطوبت نسبی 50%) شاخص آلودگی 1072-224 در اواسط اسفند تا نیمه اول فروردین، طی دو سال زراعی رسید. شاخص آلودگی طی سال زراعی 83-82 بیشتر از سال زراعی 82-81 بود. شته خردل در شرایط کنترل شده در مدت 12/1±65/7 روز یک نسل و هر شته ماده بکرزا 5/18±5/43 نوزاد تولید نمود. گونه غالب شکارچیهای مزارع کلزای خوزستان به ترتیب کفشدوزک 7 نقطهایCoccinella septempunctata L. و مگسهای گل F. Episyrphus balteatus بودند که طی ماههای آذر و دی در طبیعت ظاهر و در فروردین ماه به اوج خود رسیدند، دو گونه زنبور پارازیتوئید Aphidius ervi M. وDiaeretella rapae H. به ترتیب با ترکیب جمعیتی 2/78 و 8/21 درصد در مزارع کلزا ظاهر شدند. این دو پارازیتوئید مجموعاً طی سالهای مورد مطالعه بین 76/1 تا 8 درصد شتهها را پارازیته کردند. دشمنان طبیعی فوقالذکر به علت محدودیت در تغذیه از میزبان، زاد و ولد و عدم انطباق با دورة زندگی شتهها، قدرت کافی برای کنترل جمعیت شتهها را ندارند.