ابوالفضل ناظمی؛ جهانگیر خواجه علی
چکیده
تریپس پیاز (Thrips tabaci) اصلیترین آفت مزارع پیاز در استان اصفهان به حساب میآید. کشاورزان برای مبارزه با این آفت اغلب از آفت‌کش‌ها استفاده می‌کنند. یکی از حشرهکشهای کاربردی در برابر تریپس پیاز حشرهکش ایمیداکلوپرید است. به منظور ارزیابی حساسیت تریپس در برابر این حشرهکش 10 جمعیت تریپس پیاز از نقاط اصلی پیازکاری در استان ...
بیشتر
تریپس پیاز (Thrips tabaci) اصلیترین آفت مزارع پیاز در استان اصفهان به حساب میآید. کشاورزان برای مبارزه با این آفت اغلب از آفت‌کش‌ها استفاده می‌کنند. یکی از حشرهکشهای کاربردی در برابر تریپس پیاز حشرهکش ایمیداکلوپرید است. به منظور ارزیابی حساسیت تریپس در برابر این حشرهکش 10 جمعیت تریپس پیاز از نقاط اصلی پیازکاری در استان اصفهان انتخاب شد. این جمعیت‌ها پس از تکثیر در آزمایشگاه با استفاده از روش زیستسنجی غوطهوری برگ در معرض غلظتهای مشخصی از آفتکش ایمیداکلوپرید قرار گرفتند. میزان LC50 به‌دست‌آمده با جمعیت هرند به عنوان مرجع حساس مقایسه شد. نتایج نشان‌دهندۀ وجود سطوح متفاوتی از مقاومت در بیشتر جمعیت‌های بررسی‌شده بود. به منظور بررسی سازوکارهای ایجاد مقاومت، جمعیت‌های تریپس پیاز به‌صورت پیشتیمار در معرض دو سینرژیست PBO (پایپرونیل بوتوکساید) و DEM (دی‌اتیل مالئات) به‌ترتیب به عنوان مهارکنندۀ مونواکسیژنازها و گلوتاتیون اس‌ترانسفرازها قرار گرفت. نتایج نشان داد که مکانیزمهای آنزیمی مزبور در ایجاد مقاومت نقش اساسی ندارند. ردیابی مقاومت تقاطعی در بین جمعیت‌های مقاوم نشان داد که مقاومت تقاطعی بالایی در اغلب جمعیت‌های مقاوم به ایمیداکلوپرید در برابر استامیپرید حشرهکش دیگری از گروه نئونیکوتینوئیدها وجود ندارد.
لیلا رمضانی؛ نوشین زندی سوهانی
چکیده
دینامیسم جمعیت و پراکنش فضایی دو گونۀ بال‌ریشکدار رایج روی غلات، Thrips tabaci Lindeman, 1888 و Haplothrips tritici Kurdjomov, 1912 طی سال‌های 1388-1390 بررسی شد. یک مزرعۀ گندم به وسعت یک هکتار در محوطۀ دانشگاه رامین خوزستان، واقع در جنوب غرب اهواز انتخاب شد و از بال‌ریشکداران موجود نمونه‌برداری هفتگی به‌عمل آمد. با استفاده از شاخص‌های تیلور و آیوائو، پراکنش ...
بیشتر
دینامیسم جمعیت و پراکنش فضایی دو گونۀ بال‌ریشکدار رایج روی غلات، Thrips tabaci Lindeman, 1888 و Haplothrips tritici Kurdjomov, 1912 طی سال‌های 1388-1390 بررسی شد. یک مزرعۀ گندم به وسعت یک هکتار در محوطۀ دانشگاه رامین خوزستان، واقع در جنوب غرب اهواز انتخاب شد و از بال‌ریشکداران موجود نمونه‌برداری هفتگی به‌عمل آمد. با استفاده از شاخص‌های تیلور و آیوائو، پراکنش فضایی مراحل بالغ و نابالغ این گونه‌ها برآورد و تغییرات جمعیت آنها محاسبه شد. بررسی نوسان‌های جمعیت نشان داد که اوج جمعیت هر دو گونه در اواخر اسفند و اوایل تا اواسط فروردین ماه به‌ترتیب برای جمعیت بالغ و لارو است. بررسی ارتباط بین نوسان‌های جمعیتی مراحل لاروی و بالغ هر دو گونه با دما و رطوبت نشان داد که تغییرات جمعیت با دما ارتباط مثبت دارد؛ در صورتی که هیچ‌گونه ارتباط مثبت و معنا‌داری بین رطوبت با نوسان‌های جمعیت وجود ندارد. همچنین بر اساس مقادیر ضرایب تبیین و F، مدل آیوائو برای برآورد پراکنش فضایی هر دو گونه مناسب‌تر از مدل تیلور ارزیابی شد، لذا بر اساس این مدل پراکنش لارو و مجموع مراحل (لارو و بالغین) در هر دو گونه به‌صورت تجمعی بوده است. در صورتی که هر کدام از مراحل بالغ ماده و نر پراکنش تصادفی دارند. از آنجا که افزایش جمعیت این دو گونه تابع افزایش دما و هم‌زمان با دورۀ خوشه‌دهی گندم است، این مرحله از رشد گیاه بهترین مرحله در نمونه‌برداری به منظور بررسی تغییرات جمعیت این دو گونه آفت روی گندم محسوب می‌شود.
