وحید زرین نیا؛ محمد جوان نیکخواه؛ حمیدرضا زمانی زاده؛ رحیم مهرابی؛ وحید خسروی
دوره 42، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 179-190
چکیده
سی و هفت جدایه Magnaporthe grisea جمع‌آوری شده از میزبان‌های مختلف از تیرهPoaceae شامل پنجه کلاغی (Digitaria singuinalis)، چسبک (Setaria italica) و سوروف (Echinochloa sp.) به منظور تعیین بیماریزایی آنها روی برنج آزمایش شدند. برای این منظور از دو رقم حساس محلی به نام‌های طارم و بینام استفاده گردید. خصوصیات بیماریزایی جدایه‌های مذکور روی گیاهچه‌های این دو رقم در ...
بیشتر
سی و هفت جدایه Magnaporthe grisea جمع‌آوری شده از میزبان‌های مختلف از تیرهPoaceae شامل پنجه کلاغی (Digitaria singuinalis)، چسبک (Setaria italica) و سوروف (Echinochloa sp.) به منظور تعیین بیماریزایی آنها روی برنج آزمایش شدند. برای این منظور از دو رقم حساس محلی به نام‌های طارم و بینام استفاده گردید. خصوصیات بیماریزایی جدایه‌های مذکور روی گیاهچه‌های این دو رقم در مرحله 4 و 5 برگی بررسی شد. برای این منظور غلظت زاد مایه به میزان 104×5 اسپور در میلی‌لیتر به وسیله لام هماسیتومتر تعیین و اسپورپاشی در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 95 درصد در حجمی معادل 50 میلی‌لیتر از سوسپانسیون مورد نظر که با Tween 20 به نسبت یک درصد مخلوط شده بود، انجام گرفت. همچنین برای اسپورپاشی به ازای هر جدایه 60 گیاهچه از هر کدام از ارقام ذکر شده استفاده گردید. اولین ارزیابی علایم 10 روز پس از تلقیح انجام شد و دو ارزیابی دیگر نیز با فواصل 5 روز جهت جلوگیری از خطا در یادداشت‌برداری از علایم انجام گرفت. ارقام مورد بررسی یا در مقابل جدایه‌های قارچ M. grisea مقاوم بودند و یا لکه‌هایی با تعداد و شدت خسارت کمتر نسبت به شاهد مثبت که یک جدایه بیماری‌زا روی برنج بود، ایجاد نمودند. پس از تعیین جدایه‌هایی که علایم تیپ حساس تا نیمه حساس را در میزبان مورد بررسی بروز دادند، تعداد 5 جدایه از بین آنها به وسیله هشت رقم افتراقی استاندارد بین‌المللی و 5 لاین near- isogenic تعیین نژاد شدند. بر اساس واکنش هشت رقم افتراقی استاندارد بین‌المللی و5 لاین near- isogenic در مقابل جدایه‌های مذکور، به ترتیب 4 نژاد به نام‌هایIB-58 ,IA-27, IA-127, IA-17 از دو گروه نژادی IA و IB و چهار نژاد تحت عنوان A، B، C، D شناسایی گردید.
مهری مهدیان خلیلی؛ مهدی صدروی؛ وحید خسروی
دوره 40، شماره 2 ، بهمن 1388
چکیده
بلاست، ناشی از Pyricularia grisea، مهمترین بیماری قارچی برنج در استان مازندران است. برای شناسایی جدایه‌های مقاوم به قارچ‌کش ادی‌فنفوس، 50 جدایه بیمارگر از مزارع برنج مناطق مختلف این استان جمع‌آوری شدند و میزان بازدارندگی از رشد پرگنه آنها توسط غلظت‌های 1 تا 140 قسمت در میلیون این قارچ‌کش مخلوط با محیط غذایی PDA و EC50 آن برای این جدایه‌ها در ...
بیشتر
بلاست، ناشی از Pyricularia grisea، مهمترین بیماری قارچی برنج در استان مازندران است. برای شناسایی جدایه‌های مقاوم به قارچ‌کش ادی‌فنفوس، 50 جدایه بیمارگر از مزارع برنج مناطق مختلف این استان جمع‌آوری شدند و میزان بازدارندگی از رشد پرگنه آنها توسط غلظت‌های 1 تا 140 قسمت در میلیون این قارچ‌کش مخلوط با محیط غذایی PDA و EC50 آن برای این جدایه‌ها در فواصل زمانی 5، 7 و 14 روز تعیین شد. سپس توانایی بازدارندگی از رشد پرگنه 11 جدایه نیمه مقاوم و مقاوم به ادی‌فنفوس این بیمارگر توسط قارچ‌کش تری‌سیکلازول و EC50 آن برای این جدایه‌ها نیز در فواصل زمانی فوق‌الذکر تعیین شد. آنگاه شدت بیماری حاصل از 2 جدایه مقاوم و 1 جدایه حساس به ادی‌فنفوس، همراه با استفاده از قارچ‌کش‌ها در گلخانه روی برنج رقم طارم آزمایش شدند. نتایج نشان دادند که 34% جدایه‌ها حساس، 22% نیمه حساس، 30% نیمه‌مقاوم و 14% مقاوم به قارچ‌کش ادی-فنفوس و همه جدایه‌های نیمه‌مقاوم و مقاوم به ادی‌فنفوس به تری‌سیکلازول حساس هستند. همچنین قارچ‌کش تری‌سیکلازول در آزمایش گلخانه‌ای در برابر تمام جدایه‌ها به نحو معنی-داری بیش از ادی‌فنفوس بیماری را کاهش داد. حضور جدایه‌های مقاوم به ادی فنفوس این بیمارگر در این استان، حساسیت آنها به تری سیکلازول و توانایی بهتر این قارچ‌کش در کنترل بیماری برای اولین بار گزارش می‌شوند.
شهرام نعیمی؛ سید محمود اخوت؛ محمد جوان نیکخواه؛ لاسلو کردیچ؛ وحید خسروی
دوره 40، شماره 2 ، بهمن 1388
چکیده
نمونه‌برداری از مزارع برنج در مناطق مختلف استان مازندران انجام شد. نمونه‌های خاک و اندامهای هوایی برنج به آزمایشگاه منتقل گردید و جدایه‌های Trichodermaبا استفاده از محیط کشت انتخابی RBSF از آنها جداسازی شدند. 202 جدایه به روش تک اسپور خالص‌سازی و DNA ژنومی آنها با استفاده از کیت استخراج شد. برای شناسایی جدایه‌های مذکور،
صفات مورفولوژیکی ...
بیشتر
نمونه‌برداری از مزارع برنج در مناطق مختلف استان مازندران انجام شد. نمونه‌های خاک و اندامهای هوایی برنج به آزمایشگاه منتقل گردید و جدایه‌های Trichodermaبا استفاده از محیط کشت انتخابی RBSF از آنها جداسازی شدند. 202 جدایه به روش تک اسپور خالص‌سازی و DNA ژنومی آنها با استفاده از کیت استخراج شد. برای شناسایی جدایه‌های مذکور،
صفات مورفولوژیکی و نیز صفات ملکولی آنها مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورفولوژیکی جدایه‌های Trichoderma با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر مطابقت داده شدند و
به منظور شناسایی بر پایه مشخصه‌های ملکولی، منطقه ITSاز rDNA شامل ITS1، ژن 5.8Sو ITS2 با استفاده از آغازگرهای ITS1 و ITS4 تکثیر شد. با داشتن توالی ITS، جدایه‌ها
با استفاده از برنامه TrichOKEY 2 شناسایی شدند. جدایه‌های شناسایی شده به شش گونة Trichoderma harzianum، T. virens،T. atroviride ، T. hamatum، T. brevicompactum و T. asperellum تعلق دارند. بیش از 90 درصد جدایه‌های Trichoderma به گونه‌های T. harzianum و T. virens تعلق دارند. بنابراین این دو گونه که از نظر کنترل بیولوژیک بیماری‌های گیاهی حائز اهمیت هستند، فراوان‌ترین گونه‌های Trichoderma در مزارع برنج می‌باشند. T. harzianum گونه غالب خاک و اندامهای هوایی گیاه برنج بوده و گونه T. virens بیشتر در خاک شالیزار به سر می‌برد. هیچکدام از جدایه-های مربوط به بقیه گونه‌ها از اندامهای هوایی جدا نشدند. همچنین جدایه‌های T. atroviride، به جز یک جدایه، همگی از مزارع شرق مازندران جدا شدند.
سید امین علیان؛ محمد جوان نیکخواه؛ حشمت اله امینیان؛ وحید خسروی
دوره 40، شماره 1 ، شهریور 1388
چکیده
در سال 1384، 35 جدایه قارچ Gibberella intermedia (با آنامورفFusarium proliferatum)، به عنوان عامل غالب بیماری پوسیدگی طوقه برنج در استان مازندران، از نظر تنوع در گروه‌های سازگاری رویشی مورد بررسی قرار گرفتند. از جهش‌یافته‌های nit (فاقد قدرت استفاده از نیترات) برای شناسایی و ارزیابی این گروه‌ها استفاده شد. از سه جدایه روی محیط‌های حاوی 1، 3 و 5 درصد کلرات پتاسیم ...
بیشتر
در سال 1384، 35 جدایه قارچ Gibberella intermedia (با آنامورفFusarium proliferatum)، به عنوان عامل غالب بیماری پوسیدگی طوقه برنج در استان مازندران، از نظر تنوع در گروه‌های سازگاری رویشی مورد بررسی قرار گرفتند. از جهش‌یافته‌های nit (فاقد قدرت استفاده از نیترات) برای شناسایی و ارزیابی این گروه‌ها استفاده شد. از سه جدایه روی محیط‌های حاوی 1، 3 و 5 درصد کلرات پتاسیم جهش یافتههای nit بدست نیامد و به عنوان جدایه‌های crn از مطالعه حذف شدند. از سه جدایه نیز تنها جهش یافتگان فنوتیپ nit 1 بدست آمد. بیست و نه جدایه باقیمانده در 26 گروه سازگاری رویشی شامل 23 گروه تک عضوی و 3 گروه دو عضوی قرار گرفتند. این گروه‌ها با اسامی VCG1 تا VCG29 مشخص شدند. تمام گروه‌های سازگاری رویشی دو عضوی در منطقه جغرافیایی محدودی قرار داشتند، که این مسئله نشاندهنده شباهت ژنتیکی بیشتر جدایه‌های این منطقه با یکدیگر میباشد. گروه‌های سازگاری رویشی تک عضوی فراوان در جمعیت قارچ نشاندهنده تنوع ژنتیکی بالا و وجود ساز و کارهای لازم برای ایجاد تنوع ژنتیکی در جمعیت آن میباشد. یکی از مهمترین عوامل بروز تنوع در قارچها، نوترکیبی جنسی است، که بروز تولید مثل جنسی فراوان در جمعیت این قارچ در طبیعت، این فرضیه را تائید میکند.
