مریم عطاپور
چکیده
سفیدۀ بزرگ کلم Pieris brassicae (L.)، از آفات مهم گیاهان خانوادۀ چلیپاسانان بوده که به‌صورت شفیره روی گیاهان مختلف یا دیگر پناهگاه‌ها، زمستان را پشت سر می‌گذارد. در زمینۀ تغییرپذیری فیزیولوژیکی این آفت در طول زمستان که آن را در برابر دماهای پایین متحمل می‌سازد اطلاعات کمی در دست است. لذا در این بررسی، ترکیب‌های محافظ سرما در حشرات گردآوری‌شده ...
بیشتر
سفیدۀ بزرگ کلم Pieris brassicae (L.)، از آفات مهم گیاهان خانوادۀ چلیپاسانان بوده که به‌صورت شفیره روی گیاهان مختلف یا دیگر پناهگاه‌ها، زمستان را پشت سر می‌گذارد. در زمینۀ تغییرپذیری فیزیولوژیکی این آفت در طول زمستان که آن را در برابر دماهای پایین متحمل می‌سازد اطلاعات کمی در دست است. لذا در این بررسی، ترکیب‌های محافظ سرما در حشرات گردآوری‌شده در ماه‌های پاییز و زمستان و همچنین شفیره‌های آزمایشگاهی که به مدت یک هفته در دماهای 27، 15، 10، 7 و 4 درجۀ سلسیوس تیمار شده بودند با کمک LC/MS شناسایی و روند تغییرپذیری آن‌ها با کمک HPLC بررسی شد. همچنین تغییر گلیکوژن به‌عنوان مهم‌ترین منبع ترکیب‌های محافظ سرما بررسی شد. چهار ترکیب ترهالوز، سوربیتول، گلوکز و اینوزیتول شناسایی شدند که در میان آن‌ها ترهالوز و پس از آن سوربیتول بیشترین افزایش را در ماه‌های زمستان نشان دادند و به موازات این تغییرپذیری‌ها کاهش معنی‌داری در میزان گلیکوژن مشاهده شد. همچنین دو ترکیب ترهالوز و سوربیتول در شفیره‌های آزمایشگاهی تیمارشده در دمای 7 و 4 درجۀ سلسیوس به طرز معنی‌داری افزایش یافتند. به‌این‌ترتیب به نظر می‌رسد افزایش ترهالوز و سوربیتول به‌عنوان مهم‌ترین ترکیب محافظ سرما نقش به سزایی را در تحمل دماهای پایین زمستان در این حشره ایفا کند و دماهای زیر 10 درجۀ سلسیوس سبب القای این ترکیب‌ها در این شفیره‌ها شود.
مریم عطاپور
چکیده
سفیدة بزرگ کلمPieris brassicae از آفات مهم کلمیان است که زمستان را به صورت شفیره در پناهگاه‌های مختلف به‌سر‌می‌برد. با افزایش سطح زیرکشت دانه‌های روغنی بر اهمیت این آفت در کشور افزوده شده است. با وجود این، در خصوص چگونگی زمستان‌گذرانی این آفت اطلاعات بسیار ناچیزی در دست است. لذا، در این مطالعه شفیره‌های زمستان‌گذران طی ماه‌های‌های ...
بیشتر
سفیدة بزرگ کلمPieris brassicae از آفات مهم کلمیان است که زمستان را به صورت شفیره در پناهگاه‌های مختلف به‌سر‌می‌برد. با افزایش سطح زیرکشت دانه‌های روغنی بر اهمیت این آفت در کشور افزوده شده است. با وجود این، در خصوص چگونگی زمستان‌گذرانی این آفت اطلاعات بسیار ناچیزی در دست است. لذا، در این مطالعه شفیره‌های زمستان‌گذران طی ماه‌های‌های آبان 1391 تا فروردین 1392 جمعآوری شد و وضعیت دیاپوزی، نقطة انجماد بدن (SCP)، میزان تحمل به دماهای پایین (10-، 15-، 20-، 25- و 30- درجة سلسیوس)، همچنین دمای کشندة 50 و 80 درصد جمعیت (Ltemp50 و (Ltemp80 مطالعه شد. نتایج نشان داد که شفیره‌ها طی سه ماه زمستان در فاز اصلی دیاپوزند و اوج سرماسختی و تحمل به دماهای پایین نیز در این سه ماه مشاهده شد. همچنین، نقطة انجماد به طور معناداری در این سه ماه کاهش یافت و Ltemp50 و نقطة انجماد در این زمان بسیار به هم نزدیک شد. به اینترتیب مشخص شد که شفیره‌های این آفت از راهبرد اجتناب از یخزدگی بهره میبرد و دیاپوز و سرماسختی در این آفت به طور کامل بر هم منطبق است. لذا، اوج سرماسختی را در عمق دیاپوز این حشره میتوان انتظار داشت.
