فهیمه نظری؛ ناصر صفایی؛ بهرام محمد سلطانی؛ مسعود شمس بخش؛ محسن شریفی
چکیده
بیماری گال طوقه یکی از خسارتزاترین بیماری‌های باکتریایی است. کنترل زیستی بیماری‌های گیاهی به لحاظ خطرهای ناشی از کاربرد آفتکشها امروزه جایگاه ویژه‌ای دارد. این پژوهش برای درک دقیق‌تر سازوکار مولکولی سورفکتین روی آگروباکتریوم مولد گال طوقه به‌عنوان پیش‌نیاز امکان استفاده از عامل کنترل زیستی باسیلوس تولیدکننده ...
بیشتر
بیماری گال طوقه یکی از خسارتزاترین بیماری‌های باکتریایی است. کنترل زیستی بیماری‌های گیاهی به لحاظ خطرهای ناشی از کاربرد آفتکشها امروزه جایگاه ویژه‌ای دارد. این پژوهش برای درک دقیق‌تر سازوکار مولکولی سورفکتین روی آگروباکتریوم مولد گال طوقه به‌عنوان پیش‌نیاز امکان استفاده از عامل کنترل زیستی باسیلوس تولیدکننده سورفکتین علیه این بیماری انجام شد. بدین منظور از گیاه توتون، سویه آگروباکتریوم IBRC-M10701 و سورفکتین خالص تجاری (25 میکرومولار) استفاده شد. به دلیل اهمیت اثر miRNAها در مسیر سیگنالدهی اکسین و ژن lox در مسیر القای مقاومت، سطح بیان miRNA167nta- و ژن lox در برهمکنش باکتریایی IBRC-M10701 و سورفکتین در روزهای اول، سوم و ششم بعد از تیمار با روش qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح بیان ژن lox پس از تیمار با آگروباکتریوم در زمان‌های فوق به ترتیب افزایش بیانی 47/0، 9/22 و 8/61 برابری، در تیمار با سورفکتین افزایش بیانی 6/4، 6/3 و 6/11 برابری و در تیمار تلفیقی سورفکتین-آگروباکتریوم افزایش بیانی 2/4، 8/38 و کاهش بیانی 3/20 برابری داشت. همچنین سطح بیانی nta-miR167 در تیمار آگروباکتریوم بیانگر روند افزایشی 4/3، 4/214 برابری (روز اول و سوم) سپس روند کاهشی 5/2 برابری (روز ششم)، در تیمار با سورفکتین افزایش بیانی 12/3، 2/13 برابری (روز اول و سوم) و کاهش بیانی 5/4 برابری (روز ششم) و همچنین در تیمار تلفیقی سورفکتین-آگروباکتریوم بیانگر افزایش بیانی 6/1، 2/2 و 6/9 برابری نسبت به شاهد بود. به‌طورکلی مقایسۀ الگوی تغییرهای بیانی در ژن lox و nta-miR167 بیانگر اثر مثبت بیوکنترلی سورفکتین علیه آگروباکتریوم به‌واسطۀ کاهش اثر تهاجمی آن بود. این مطلب بیانگر ارزشمندی این ترکیب و سویه‌های باکتریایی باسیلوس تولیدکنندۀ سورفکتین به‌عنوان عوامل کنترل زیستی است.
اکبر جاهدی؛ ابراهیم محمدی گل تپه؛ ناصر صفایی
چکیده
گونههای مختلف فوزاریوم یک گروه از بیمارگرها هستند که سبب خسارت اقتصادی کمی و کیفی به پیاز میشوند. آلودگی‌های فوزاریومی معمولاً از کشتزار شروع و تا مرحلۀ انبارداری ادامه مییابد. بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه و طبق پیاز در سراسر جهان وجود دارد و در چند سال اخیر در مناطق عمدۀ کشت پیاز و بهخصوص در استانهای آذربایجانشرقی ...
بیشتر
گونههای مختلف فوزاریوم یک گروه از بیمارگرها هستند که سبب خسارت اقتصادی کمی و کیفی به پیاز میشوند. آلودگی‌های فوزاریومی معمولاً از کشتزار شروع و تا مرحلۀ انبارداری ادامه مییابد. بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه و طبق پیاز در سراسر جهان وجود دارد و در چند سال اخیر در مناطق عمدۀ کشت پیاز و بهخصوص در استانهای آذربایجانشرقی و غربی گسترش زیادی پیدا کرده است و در حال حاضر مهم‌ترین بیماری پیاز در کشور است. به‌منظور شناسایی تکمیلی عامل بیماری در مناطق عمدۀ کشت این محصول از آذربایجانشرقی (ایلخچی، آذرشهر، عجبشیر، بناب، ملکان، مرند، مراغه) و آذربایجانغربی (میاندوآب، خوی، سلماس) در تابستان 1391 از مزارع متعددی نمونهبرداری به عمل آمد. پس از انجام جداسازی و خالصسازی، درمجموع 140 جدایه خالصسازی گردید. از جدایههای خالص‌شده 80 جدایه جهت انجام آزمون بیماریزایی روی غده پیاز انتخاب شدند که 42 تا از جدایهها بیماری‌زا بودند. بر اساس ویژگیهای ریخت‌شناختی (مورفولوژیکی) و دادههای مولکولی ناشی از تکثیر قطعۀ موردنظر بر اساس آغازگرهای اختصاصی گونهای درمجموع 9 گونه، F. oxysporum، F. proliferatum، F. redolens،F. subglutinans ، F. culmorum، F. avenaceum، F. crookwellens، F.nygamaiوF. solani شناسایی شدند. از بین 42 جدایۀ مورد بررسی 28/14درصد جدایهها پرآزاری شدید (بالای 60%)، 19/26درصد پرآزاری به‌نسبت شدید (بین60-50%)، 48/40% پرآزاری متوسط (50-40%) و در نهایت 05/19درصد جدایهها پرآزاری ضعیف (40-30%) از خود نشان دادند. از 42 جدایۀ مورد مطالعه گونۀ Fusarium subglutinans، با فراوانی 38/2 درصد و پرآزاری درصد 43 در گروه C، گونهF. culmorum ، با فراوانی 14/7 درصد و پرآزاری 50درصد در گروه B قرار گرفتند که برای اولین بار از روی پیاز از این مناطق گزارش میشوند.
