رقیه کریم زاده؛ فاطمه کاظمی؛ میرجلیل حجازی
چکیده
سازگاری قارچBeauveria bassiana (Balsamo) با هگزافلوموران، کرومافنوزاید، کلرفلوآزوران، فوزالون، عصاره فلفل و عصاره سیر در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. برای این منظور 75، 150، 300 و 500 میکرولیتر از این حشره‌کش‌ها با 100 میلی‌لیتر محیط کشت ذوب شده قارچ B. bassiana مخلوط شده و طی 7، 15، 17 و 19 روز بعد از تیمار، قطر میسلیوم قارچ در تیمارها و شاهد اندازه‌گیری ...
بیشتر
سازگاری قارچBeauveria bassiana (Balsamo) با هگزافلوموران، کرومافنوزاید، کلرفلوآزوران، فوزالون، عصاره فلفل و عصاره سیر در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. برای این منظور 75، 150، 300 و 500 میکرولیتر از این حشره‌کش‌ها با 100 میلی‌لیتر محیط کشت ذوب شده قارچ B. bassiana مخلوط شده و طی 7، 15، 17 و 19 روز بعد از تیمار، قطر میسلیوم قارچ در تیمارها و شاهد اندازه‌گیری و مقایسه شد. در بخش دوم پژوهش، اثر قارچ B. bassiana، کرومافنوزاید، کلرفلوآزوران، فوزالون، فرم تجاری عصاره سیر و عصاره فلفل، هگزافلوموران، آزادیراکتین و B. bassiana + عصاره سیر روی سرخرطومی برگ یونجه Hypera postica (Gyllenhal)، شته نخودAcyrthosiphon pisum Harris و دو گونه کفشدوزک Hyppodamia variegata (Goeze)و Coccinella undecimpunctata L. در شرایط مزرعه‌ای آزمایش شد. آزمایش‌ها در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در چهار تکرار انجام شدند. یک روز قبل از سمپاشی و 1، 3 و 7 روز بعد از سمپاشی، از این حشرات نمونه‌برداری و درصد کارآیی تیمارها با استفاده از فرمول هندرسن- تیلتن محاسبه شد. نتایج نشان دادند از بین حشره‌کش‌های مورد آزمایش، عصاره سیر و عصاره فلفل با قارچ B. bassiana سازگار بوده و می‌توانند همراه با این قارچ در برنامه‌های مدیریت آفات مورد استفاده قرار گیرند. در آزمایش‌های مزرعه‌ای، عصاره فلفل، عصاره سیر، هگزافلوموران و B. bassiana + عصاره سیر تیمارهایی بودند که سه روز بعد از سمپاشی، کارآیی آنها روی لاروهای جوان سرخرطومی یونجه به‌صورت معنی‌داری بیشتر از تیمارهای دیگر بوده که می‌توانند برای کنترل سرخرطومی یونجه مورد توجه قرار گیرد. سه حشره‌کش آزادیراکتین، کرومافنوزاید و هگزافلوموران کارآیی بالای 50درصد روی شته نخود نشان دادند که هگزافلوموران به دلیل امنیت نسبی بالاتر برای هر دو گونه کفشدوزک مورد مطالعه، می‌تواند برای کنترل شته نخود توصیه شود.
فرزانه عبدی؛ شهزاد ایرانی پور؛ میرجلیل حجازی
چکیده
در این بررسی اثر تجربۀ قبلی پارازیتیسم و آمیزش با نر در زنبور Trissolcus djadetshkoe Rjachowsky (Hym. Scelionidae) پارازیتویید تخم سن گندم در قالب واکنش تابعی بررسی شد. تراکم‌های 2، 4، 7، 14، 28 و 56 تخم میزبان در 20، 20، 15، 15، 10 و 10 تکرار به‌مدت 24 ساعت درون لوله‌های آزمایش 10 × 5/1 سانتی‌متر به تک ماده‌های با تجربه‌های مختلف ارائه شد. در دو آزمایش مختلف، ماده‌های ...
بیشتر
در این بررسی اثر تجربۀ قبلی پارازیتیسم و آمیزش با نر در زنبور Trissolcus djadetshkoe Rjachowsky (Hym. Scelionidae) پارازیتویید تخم سن گندم در قالب واکنش تابعی بررسی شد. تراکم‌های 2، 4، 7، 14، 28 و 56 تخم میزبان در 20، 20، 15، 15، 10 و 10 تکرار به‌مدت 24 ساعت درون لوله‌های آزمایش 10 × 5/1 سانتی‌متر به تک ماده‌های با تجربه‌های مختلف ارائه شد. در دو آزمایش مختلف، ماده‌های تلقیحشده با ماده‌های باکره و ماده‌های با تجربۀ پارازیتیسم قبلی با ماده‌های بیتجربه مقایسه شدند. همۀ آزمایش‌ها در اتاقک رشدی با دمای C º1± 26، رطوبت نسبی 10± 50% و دورۀ نوری 16 ساعت روشنایی در شبانهروز انجام گرفت. واکنش همۀ پارازیتوییدها از نوع سوم بود. ماده‌های باتجربه در همۀ تراکمها پارازیتیسم کمتری نشان دادند. بیشینۀ نرخ حملۀ برآوردشدۀ ماده‌های باتجربه 14 و ماده‌های بیتجربه 34 عدد بود. به نظر میرسد تلاش تولید مثلی قبلی ماده‌های گروه اول موجب تخلیۀ انرژی تولید مثلی بعدی آنها شده است. تفاوت ملایمتری بین ماده‌های باکره و بارور نیز دیده شد (25 در برابر 17). این تفاوت احتمالاً به هزینۀ کمتر تولید فرزندان نر در ماده‌های باکره بر میگردد. احتمالاً تغییر در انتخاب جنسیت برای ماده هزینهساز است.
