سکینه جمالی پاقلعه؛ ناصر رادمان؛ امیرحسین محمدی؛ مهدی پیرنیا؛ عبدالحسین طاهری
چکیده
پژمردگی ورتیسلیومی یکی از بیماریهای مهم بوده که میتواند خسارت زیادی را به درختان پسته وارد نماید. قارچریشههای آربوسکولار علاوه بر بهبود وضعیت رشدی گیاهان باعث افزایش تحمل به عوامل بیماریزا میگردند. در این تحقیق تاثیر مخلوط سه گونه قارچریشه آربوسکولار Funneliformis mosseae ، Rhizophagus irregularis وClaroideoglomus etunicatum بر بیماری پژمردگی ورتیسلیومی ...
بیشتر
پژمردگی ورتیسلیومی یکی از بیماریهای مهم بوده که میتواند خسارت زیادی را به درختان پسته وارد نماید. قارچریشههای آربوسکولار علاوه بر بهبود وضعیت رشدی گیاهان باعث افزایش تحمل به عوامل بیماریزا میگردند. در این تحقیق تاثیر مخلوط سه گونه قارچریشه آربوسکولار Funneliformis mosseae ، Rhizophagus irregularis وClaroideoglomus etunicatum بر بیماری پژمردگی ورتیسلیومی دو پایه پسته احمدآقایی و بادامی زرند (به ترتیب حساس و مقاوم به بیماری) ارزیابی گردید. مایه-زنی قارچریشههای آربوسکولار (AM) در هنگام کاشت بذرها و مایهزنی بیمارگر (Vd) پس از 52 روز، با استفاده از اینوکولوم تکثیر شده روی بستره ماسه-آرد جو-آب مقطر، انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایهای کاملاً تصادفی با 5 تکرار در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد که مایهزنی قارچریشههای آربوسکولار در هر دو پایه پسته وزن خشک ریشه و اندام -هوایی، ارتفاع و قطر ساقه، سطح برگ، غلظت عناصر غذایی، پرولین، قندهای محلول، کلروفیل و شاخص کلروفیل را در مقایسه با گیاهان شاهد و مایهزنی شده با بیمارگر افزایش میدهد. در تیمار AM+Vd، تنها در پایه احمدآقایی حضور بیمارگر باعث کاهش درصد کلنیزاسیون قارچریشههای آربوسکولار در مقایسه با تیمار AM گردید. در انتهای آزمایش شاخص بیماریزایی در تیمار Vd در دو پایه احمدآقایی و بادامی زرند به ترتیب 9/3 و 9/1 بود که در تیمار AM+Vd به 6/3 و 1/1 رسید که کاهش معنیداری را نشان میداد. نتایج تحقیق حاضر بیانگر این موضوع بود که مایهزنی قارچریشههای آربوسکولار با بهبود خصوصیات رشدی، تغذیه-ای و بیوشیمیایی میتواند باعث افزایش مقاومت نهالهای پسته به پژمردگی ورتیسلیومی شود.
زینب بهمنش؛ حسین علایی؛ امیر حسین محمدی؛ حسین دشتی
چکیده
تأثیر دو گونه Glomus intraradices و G. mosseae (Gm+Gi) از قارچهای میکوریز آربوسکولار (AMF) بر پوسیدگی ریشه نهالهای پسته ناشی از Phytophthora drechsleri (Pd) در دو سطح شوری 1400 و 3200 میلیگرم NaCl در گرم خاک بررسی شد. نهالهای دوماهه پسته بادامی زرند با 200 پروپاگول در گرم از Gm+Gi مایهزنی شد و پس از 50 روز، غلظتهای مختلف کلرید سدیم طی 15 روز به گلدانها اضافه گردید. ...
بیشتر
تأثیر دو گونه Glomus intraradices و G. mosseae (Gm+Gi) از قارچهای میکوریز آربوسکولار (AMF) بر پوسیدگی ریشه نهالهای پسته ناشی از Phytophthora drechsleri (Pd) در دو سطح شوری 1400 و 3200 میلیگرم NaCl در گرم خاک بررسی شد. نهالهای دوماهه پسته بادامی زرند با 200 پروپاگول در گرم از Gm+Gi مایهزنی شد و پس از 50 روز، غلظتهای مختلف کلرید سدیم طی 15 روز به گلدانها اضافه گردید. پس از دو هفته، مایهزنی نهالها با استفاده از مایه P. drechsleriانجام گردید. نتایج نشان داد که مایهزنی AMF موجب افزایش معنیدار وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، ارتفاع نهال، غلظت کلروفیل و قندهای محلول در شرایط شور و غیر شور گردید اما غلظت پرولین و یونهای Na و Cl در اندام هوایی و ریشه نهالهای میکوریزی کاهش نشان داد. مایهزنی Pd نتوانست تأثیر معنیداری بر درصد کلنیزاسیون AMF در ریشه بگذارد اما در ریشههای کلنیزهشده با AMF درصد کلنیزاسیون بیمارگر در کلیه سطوح شوری بهطور معنیداری کاهش یافت. در تیمار برهمکنش AMF و Pd، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ و ارتفاع نهالها، غلظت کلروفیل، قندهای محلول بهطور معنیداری در مقایسه با تیمار مایهزنی با Pd در کلیه سطوح کلرید سدیم افزایش نشان داد اما غلظت یونهای Na و Cl اندام هوایی و ریشه بهطور معنیداری کمتر بود. بنابراین کلنیزاسیون AMF میتواند از اثرات مخرب شوری و پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه پسته بکاهد.