بهرام شریف نبی؛ فریبا قادری؛ ناهید جوادی
چکیده
بادام یکی از درختان میوه تیرۀ Rosaceae است که در استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری برای استفاده از دانۀ خوراکی آن نسبت به سایر درختان میوۀ هسته‌دار بیشتر کشت می‌شود. در این پژوهش، برخی از عاملهای پوسیدگی ریشه و طوقۀ درختان بادام مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس خصوصیات مورفولوژیکی 53 جدایۀ Phytophthora cactorum (19 جدایه) و ...
بیشتر
بادام یکی از درختان میوه تیرۀ Rosaceae است که در استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری برای استفاده از دانۀ خوراکی آن نسبت به سایر درختان میوۀ هسته‌دار بیشتر کشت می‌شود. در این پژوهش، برخی از عاملهای پوسیدگی ریشه و طوقۀ درختان بادام مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس خصوصیات مورفولوژیکی 53 جدایۀ Phytophthora cactorum (19 جدایه) و Phytophthora cryptogea (21 جدایه) و Phytopythium litorale (13 جدایه) جداسازی و شناسایی شدند. به‌منظور تأیید مولکولی گونه‌های شناسایی‌شده، تعداد 25 جدایه از بین 53 جدایۀ کل به‌طور تصادفی جهت تعیین توالی، محصول حاصل از تکثیر ناحیههای ITS انتخاب شدند. همچنین از جفت آغازگرهای اختصاصی BPhycacL87FRG(F) /BPhycacR87RRG و Cryp1(F)/ Cryp2 برای شناسایی اختصاصی گونه‌ها استفاده شد. واکنش نهال‌های هشت‌ماهه رقمهای بادام سنگی، ربیع، شاهرود 12 و پایه GF677 به سه جدایۀ (cactorum P) P1، (P. cryptogea) P32 و (Pp. litorale) P41 در شرایط گلخانه نشان داد که گونه‌های P. cactorum و P. cryptogea و Pp. litorale به لحاظ بیماری‌زایی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر دارند. گونه‌های Pp. litoraleوP. cactorum به ترتیب بیشترین و کمترین بیماری‌زایی را در مقابل همۀ رقمهای بادام داشتند و رقمهای سنگی و GF677 به ترتیب بیشترین و کمترین حساسیت را در برابر هر سه گونه از خود نشان دادند. برای پژوهش‌های فیلوژنتیکی، تعداد 9 جدایه (سه جدایه از هر گونۀ P. cactorum، P. cryptogea و Pp. litorale)بر اساس توالییابی ناحیۀ ITS-rDNA بررسی شدند. این پژوهش اولین گزارش از بیماری‌زایی Pp. litorale روی بادام در ایران است.
جهانشیر امینی؛ زینب عزیزی؛ مهیار شیخ الاسلامی
چکیده
طی بازدیدهایی که از باغ‌های گردو در شهرستان کرمانشاه به عمل آمد، از ریشه و طوقه و خاک همراه ریشه و طوقۀ درختان گردو که علائم زوال، پوسیدگی طوقه و ریشۀ مشکوک به آلودگی Pythium وPhytophthora داشتند نمونه‌هایی جمع‌آوری شد. نمونه‌ها در آزمایشگاه روی محیط‌های کشت عمومی و نیمه‌انتخابی کشت شد. بر اساس خصوصیات مرفولوژیک، اندام‌های جنسی و غیرجنسی ...
بیشتر
طی بازدیدهایی که از باغ‌های گردو در شهرستان کرمانشاه به عمل آمد، از ریشه و طوقه و خاک همراه ریشه و طوقۀ درختان گردو که علائم زوال، پوسیدگی طوقه و ریشۀ مشکوک به آلودگی Pythium وPhytophthora داشتند نمونه‌هایی جمع‌آوری شد. نمونه‌ها در آزمایشگاه روی محیط‌های کشت عمومی و نیمه‌انتخابی کشت شد. بر اساس خصوصیات مرفولوژیک، اندام‌های جنسی و غیرجنسی و میزان رشد کلنی قارچ در دماهای مختلف و تطابق با منابع معتبر، سیزده جدایه متعلق به سه گونۀ Phytophthora cactorum و P. citricola و گونۀ Pythium sp.شناسایی و تشخیص داده شد. خصوصیات جدایه پیتیوم با هیچ یک از گونه‌های شناخته‌شدۀ Pythium در منابع معتبر مطابقت نداشت. دو جدایۀ Pythium sp. (1) و Pythium sp. (2) به‌ترتیب از بافت ریشۀ آلوده درخت گردو و خاک‌آلوده جداسازی گردید. آزمون بیماری‌زایی جدایۀ پیتیوم به همراه دو گونۀ Phytophthora بر روی شاخه‌های بریدۀ گردو در شرایط آزمایشگاه و همچنین دانهال‌های گردو در گلخانه انجام گرفت. بر اساس نتایج آزمایشگاهی گونۀ Phytophthora cactorum بیشترین میزان توسعۀ بیماری را روی شاخه‌های بریدۀ گردو به خود اختصاص داد و با گونۀ Pythium sp.(1) در یک گروه آماری قرار گرفت. گونۀPhytophthora citricola وPythium sp.(2) در گروه بعدی آماری قرار گرفتند. در آزمایش گلخانه‌ای گونۀ P. citricolaو P. cactorum به‌ترتیب بعد از هشت و دوازده روز منجر به مرگ کامل دانهال‌های گردو شدند. جدایه‌هایPythium sp. بعد از گذشت چهارده روز باعث خشکیدگی ساقه و برگ‌ها و مرگ دانهال‌ها شدند.
سید رضا فانی؛ محمد مرادی قهدریجانی؛ مهدیه علیپور مقدم؛ عبدالحمید شرافتی؛ مهدی محمدی مقدم؛ ابراهیم صداقتی؛ پژمان خدایگان
چکیده
طی سال‌های 1387 تا 1390، 100 نمونه خاک از ریزوسفر گیاه، چاله کودی و سطح باغ‌های پستۀ استان‌های کرمان، یزد، خراسان رضوی و سمنان با هدف یافتن سویه‌های مناسب تریکودرما، به منظور کنترل بیماری گموز پسته، جمع‌آوری و بررسی شد. با استفاده از محیط‌های اختصاصی و عمومی، 32 سویه Trichoderma harzianum غالباً از ناحیۀ ریزوسفر به‌دست آمد. پس از تعیین میزان کارایی ...
بیشتر
طی سال‌های 1387 تا 1390، 100 نمونه خاک از ریزوسفر گیاه، چاله کودی و سطح باغ‌های پستۀ استان‌های کرمان، یزد، خراسان رضوی و سمنان با هدف یافتن سویه‌های مناسب تریکودرما، به منظور کنترل بیماری گموز پسته، جمع‌آوری و بررسی شد. با استفاده از محیط‌های اختصاصی و عمومی، 32 سویه Trichoderma harzianum غالباً از ناحیۀ ریزوسفر به‌دست آمد. پس از تعیین میزان کارایی سویه‌های تریکودرما در آزمایشگاه به روش کشت متقابل با Phytophthora melonis، 11 سویه انتخاب شدند و برهم‌کنش آنها با قارچ بیمارگر در آزمایشگاه با ارزیابی تداخل فیزیکی هیف، ترشحات فرار و غیرفرار و آزمایش‌های گلخانه‌ای با استفاده از سویه‌های منتخب با مایه‌زنی نهال‌های پسته در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت و صفاتی همچون ارتفاع نهال، طول و وزن خشک ریشه و اندام‌های هوایی و درصد مرگومیر بررسی شد. در برهم‌کنش با تریکودرما، رشد رویشی قارچ melonis .Pدر سطوح مختلف تحت تأثیر قرار گرفت و در سطح معناداری کاهش یافت. میزان بازدارندگی از رشد P. melonis در کشت متقابل هم‌زمان، از 1/38 تا 6/63 درصد، کشت متقابل غیرهم‌زمان از 4/25 تا 7/58 درصد، ترشحات خارج سلولی از 50 تا 6/89 درصد و ترکیبات فرار از 7/44 تا 7/71 درصد متغیر بود. در آزمایشات گلخانه‌ای، مایه‌زنی با سویه‌های تریکودرما سبب افزایش 5/1 تا 7/2 برابر در طول ریشه و 4/1 تا 1/2 برابر در ارتفاع نهالها در مقایسه با گیاهان مایه‌زنی شده با عامل بیماری‌زا به تنهایی و 1 تا 9/1 برابر طول ریشه و 1 تا 6/1 برابر در ارتفاع نهالها در مقایسه با نهال‌های شاهد بدون مایه‌زنی گردید. درصد مرگومیر نهالها در مایه‌زنی قبل سویه‌های تریکودرما، از صفر تا 31 درصد، مایه‌زنی هم‌زمان از صفر تا 56 درصد و مایه‌زنی پس از P. melonis از 5/12 تا 75 درصد متغیر بود. این اولین گزارش دربارۀ پراکندگی سویه‌های تریکودرما در باغ‌های پستۀ کشور و برهم‌کنش آن با بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه است.
