سمیرا حیدری؛ حسین اللهیاری؛ آزاده زاهدی گلپایگانی
چکیده
سفید بالک گلخانه و کنۀ تارتن دولکهای از جمله مهم‌ترین آفاتی هستند که به انواع گیاهان و محصولات گلخانهای را حمله میکنند. کنۀAmblyseius swirskii یک شکارگر عمومی است که میتواند از هر دو این آفات تغذیه کند. در این بررسی میزان تغذیۀ این کنۀ شکارگر از مراحل مختلف رشدی هر یک از دوی آفت و ترجیح شکارگر بین مراحل مختلف رشدی هر یک از آفات ...
بیشتر
سفید بالک گلخانه و کنۀ تارتن دولکهای از جمله مهم‌ترین آفاتی هستند که به انواع گیاهان و محصولات گلخانهای را حمله میکنند. کنۀAmblyseius swirskii یک شکارگر عمومی است که میتواند از هر دو این آفات تغذیه کند. در این بررسی میزان تغذیۀ این کنۀ شکارگر از مراحل مختلف رشدی هر یک از دوی آفت و ترجیح شکارگر بین مراحل مختلف رشدی هر یک از آفات و همچنین ترجیح غذایی و رفتار سوئیچینگ کنۀ A. swirskii بین مرحلۀ مرجح کنۀ تارتن دولکهای و سفید بالک گلخانه در شرایط آزمایشگاهی (دمای ºC 1±25، رطوبت نسبی 10±70% و دورۀ نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. نتایج نشان داد که پورههای سن‌های پایین سفید بالک گلخانه نسبت به دیگر مراحل رشدی این آفت و مراحل متحرک کنۀ تارتن دولکهای، نسبت به مرحلۀ تخم ترجیح داده شدند. مقایسۀ میانگین شاخص بتای منلی در آزمایش ترجیح کنۀشکارگر بین پورههای سن‌های پایین سفید بالک گلخانه و مرحلۀ پروتونمف کنۀ تارتن دولکهای نشان‌دهندۀ ترجیح کنۀ شکارگر برای کنۀ تارتن دولکهای نسبت به سفید بالک گلخانه است. نتایج به‌دست‌آمده از بررسی سوئیچینگ نشان داد که تغییر نسبت سفید بالک گلخانه و کنۀ تارتن دولکهای منجر به تغییر خطی مقدار β نمیشود و رفتار سوئیچینگ در این شکارگر وجود ندارد. به‌عبارت‌دیگر بدون توجه به فراوانی نسبی کنۀ تارتن دولکهای و سفید بالک گلخانه، کنۀ شکارگر کنۀ تارتن دولکهای را به سفید بالک گلخانه ترجیح می‌دهد.
سید علی اصغر فتحی
چکیده
کنۀ دولکهای Tetranychus urticae Koch، یکی از آفات سیب‌زمینی در منطقۀ اردبیل است. در پژوهش حاضر، تراکم جمعیت کنۀ دولکهای و سن شکارگر Orius minutus L. روی شش رقم سیب‌زمینی در شرایط مزرعه‌ای و در دو سال 1390 و 1391 مطالعه شد. همچنین، میزان جلب‌شوندگی و جثۀ بدن سن شکارگر روی شش رقم سیب‌زمینی آلوده به کنۀ دولکهای در شرایط آزمایشگاهی نیز بررسی شد. کمترین ...
بیشتر
کنۀ دولکهای Tetranychus urticae Koch، یکی از آفات سیب‌زمینی در منطقۀ اردبیل است. در پژوهش حاضر، تراکم جمعیت کنۀ دولکهای و سن شکارگر Orius minutus L. روی شش رقم سیب‌زمینی در شرایط مزرعه‌ای و در دو سال 1390 و 1391 مطالعه شد. همچنین، میزان جلب‌شوندگی و جثۀ بدن سن شکارگر روی شش رقم سیب‌زمینی آلوده به کنۀ دولکهای در شرایط آزمایشگاهی نیز بررسی شد. کمترین تراکم جمعیت کنۀ دولکهای 1/71 شکار به ازای یک گیاه، و بیشترین تراکم سن شکارگر 3/3 شکارگر به ازای یک گیاه روی رقم Savalanمشاهده گردید. پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت از رهاسازی، ماده سن‌های شکارگر روی برگهای رقم Savalan آلوده به کنۀ دولکهای در مقایسه با دیگر رقمها بیشتر جلب شدند. مادههای شکارگر پرورشیافته روی برگهای رقم Savalan آلوده به کنۀ دولکهای وزن بدن بیشتر و جثۀ بزرگتری را در بین شش رقم مورد مطالعه داشتند. تعداد کنۀ خوردهشده به ازای یک پورۀ سن شکارگر روی رقم Savalan بهطور معنیداری بیشتر از Kondor و Diamant بود. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که کشت رقم Savalan در تلفیق با کاربرد سن شکارگر O. minutus میتواند در مدیریت تلفیقی کنۀ دولکهای در مزارع سیب‌زمینی مفید باشد.
نرگس معماری زاده؛ محمد قدمیاری؛ رضا حسن ساجدی؛ جلال جلالی سندی
دوره 42، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 75-83
چکیده
کنه دولکهای Tetranychus urticae Koch از آفات مهم درختان میوه، گیاهان زراعی و زینتی در سراسر جهان می‌باشد. پتانسیل بالای تولیدمثل و کوتاهی دوره زندگی همراه با کاربرد مکرر کنه‌کش‌ها به منظور پایین نگه داشتن جمعیت زیر آستانه اقتصادی، توانایی این کنه را در گسترش مقاومت به کنه‌کش‌ها تسهیل نموده است. در این تحقیق مکانیسم‌های مقاومت کنه دولکهای ...
بیشتر
کنه دولکهای Tetranychus urticae Koch از آفات مهم درختان میوه، گیاهان زراعی و زینتی در سراسر جهان می‌باشد. پتانسیل بالای تولیدمثل و کوتاهی دوره زندگی همراه با کاربرد مکرر کنه‌کش‌ها به منظور پایین نگه داشتن جمعیت زیر آستانه اقتصادی، توانایی این کنه را در گسترش مقاومت به کنه‌کش‌ها تسهیل نموده است. در این تحقیق مکانیسم‌های مقاومت کنه دولکهای به آبامکتین مورد بررسی قرار گرفت. آزمون‌های زیست سنجی به روش غوطه وری برگ در مجلول سمی و با استفاده از ماده فرموله شده آبامکتین (EC 25%) انجام شد. به علت ایجاد گیاه‌سوزی توسط آبامکتین در دوزهای بالا (>3100 پی‌پی‌ام)، امکان تخمین دقیق میزان LC50 آن روی جمعیت مقاوم وجود نداشت و نسبت مقاومت به آبامکتین بیش از 3000 برابر بود. سنجش آنزیمی نشان داد که با استفاده از سوبستراهای آلفا نفتیل استات و آلفا نفتیل پروپیونات فعالیت‌های استرازی در جمعیت مقاوم به ترتیب 14/2 و 33/1 برابر بیشتر از جمعیت حساس است. برآورد پارامترهای سینتیکی و میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون اس- ترنسفراز نیز تفاوت مشخص بین دو جمعیت را نشان داد، به طوری که میزان فعالیت این آنزیم در جمعیت مقاوم 71/1 برابر بیشتر از جمعیت حساس می‌باشد و مقادیر Km و Vmax جمعیت مقاوم با استفاده از سوبسترای CDNB به ترتیب 43/1 و 15/1 برابر کمتر و بیشتر از این میزان در جمعیت حساس بود. به علاوه، نتایج نشان داد که میزان سیتوکروم P450 در جمعیت مقاوم 37/1 برابر بیشتر از این میزان در جمعیت حساس می‌باشد. با توجه به بالا بودن نسبت مقاومت، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که به احتمال زیاد غیرحساس شدن مکان هدف نیز یکی از مکانیسم‌های عمده مقاومت باشد.
