زینب بهمنش؛ حسین علایی؛ امیر حسین محمدی؛ حسین دشتی
چکیده
تأثیر دو گونه Glomus intraradices و G. mosseae (Gm+Gi) از قارچ‌های میکوریز آربوسکولار (AMF) بر پوسیدگی ریشه نهال‌های پسته ناشی از Phytophthora drechsleri (Pd) در دو سطح شوری 1400 و 3200 میلیگرم NaCl در گرم خاک بررسی شد. نهال‌های دوماهه پسته بادامی زرند با 200 پروپاگول در گرم از Gm+Gi مایه‌زنی شد و پس از 50 روز، غلظت‌های مختلف کلرید سدیم طی 15 روز به گلدان‌ها اضافه گردید. ...
بیشتر
تأثیر دو گونه Glomus intraradices و G. mosseae (Gm+Gi) از قارچ‌های میکوریز آربوسکولار (AMF) بر پوسیدگی ریشه نهال‌های پسته ناشی از Phytophthora drechsleri (Pd) در دو سطح شوری 1400 و 3200 میلیگرم NaCl در گرم خاک بررسی شد. نهال‌های دوماهه پسته بادامی زرند با 200 پروپاگول در گرم از Gm+Gi مایه‌زنی شد و پس از 50 روز، غلظت‌های مختلف کلرید سدیم طی 15 روز به گلدان‌ها اضافه گردید. پس از دو هفته، مایه‌زنی نهال‌ها با استفاده از مایه P. drechsleriانجام گردید. نتایج نشان داد که مایه‌زنی AMF موجب افزایش معنیدار وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، ارتفاع نهال، غلظت کلروفیل و قندهای محلول در شرایط شور و غیر شور گردید اما غلظت پرولین و یون‌های Na و Cl در اندام هوایی و ریشه نهال‌های میکوریزی کاهش نشان داد. مایه‌زنی Pd نتوانست تأثیر معنیداری بر درصد کلنیزاسیون AMF در ریشه بگذارد اما در ریشه‌های کلنیزه‌شده با AMF درصد کلنیزاسیون بیمارگر در کلیه سطوح شوری به‌طور معنیداری کاهش یافت. در تیمار برهمکنش AMF و Pd، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ و ارتفاع نهال‌ها، غلظت کلروفیل، قندهای محلول به‌طور معنیداری در مقایسه با تیمار مایه‌زنی با Pd در کلیه سطوح کلرید سدیم افزایش نشان داد اما غلظت یون‌های Na و Cl اندام هوایی و ریشه به‌طور معنیداری کمتر بود. بنابراین کلنیزاسیون AMF میتواند از اثرات مخرب شوری و پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه پسته بکاهد.
مژگان قلی زاده وزوانی؛ حسین دشتی؛ روح اله صابری ریسه؛ محمد رضا بی همتا
چکیده
بیماری پاخورۀ گندم با عامل (Gaeumannomyces graminis var. tritici) یکی از بیماریهای زیانبار ریشۀ گندم در سراسر جهان است. تابه‌حال رقم مقاومی نسبت به این بیماری در ذخایر توارثی (ژرمپلاسم) گندم نان معرفی نشده است. در این بررسی 416 ژنوتیپ گندم نان، تهیه‌شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در برابر جدایۀ T-41 این قارچ ارزیابی گلخانهای شدند. وزن ...
بیشتر
بیماری پاخورۀ گندم با عامل (Gaeumannomyces graminis var. tritici) یکی از بیماریهای زیانبار ریشۀ گندم در سراسر جهان است. تابه‌حال رقم مقاومی نسبت به این بیماری در ذخایر توارثی (ژرمپلاسم) گندم نان معرفی نشده است. در این بررسی 416 ژنوتیپ گندم نان، تهیه‌شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در برابر جدایۀ T-41 این قارچ ارزیابی گلخانهای شدند. وزن خشک ریشه، ساقه و کل زی‌توده (بیوماس)، ارتفاع، شاخص نشانه‌های بیماری، شدت بیماری، وزن دانه در خوشه و شمار دانه در خوشه اندازهگیری شدند. تجزیۀ واریانس صفات نشانگر اختلاف بسیار معنیدار بین ژنوتیپها بود. ژنوتیپهای پاییزه مقاومتر از بهارهها بودند. در بعضی از ژنوتیپها نظام ریشهای تیمارهای آلوده به‌طور شایان‌توجهی گسترش یافته بود و ریشه‌های اضافی در رویارویی با بیماری ایجادشده و بعضی از ژنوتیپهای پاییزۀ آلوده در گلخانه بدون رفع نیاز سرمایی آن‌ها به خوشه رفتند. احتمال دارد قارچ عامل بیماری سبب بهارهسازی بعضی از ژنوتیپهای پاییزه شده و وزن خشک ریشه همبستگی منفی و معنیداری ***510/0-=r) با شدت بیماری داشت. ژنوتیپها بر پایۀ میانگین نمرۀ بیماری به شش گروه تقسیم شدند؛ بنابراین یازده ژنوتیپ در گروه کامل مقاوم، 59 ژنوتیپ در گروه مقاوم، 64 ژنوتیپ در گروه نیمه مقاوم، 105 ژنوتیپ در گروه نیمه حساس، 104 ژنوتیپ در گروه حساس و 73 ژنوتیپ در گروه کامل حساس قرار داده شدند.
مژگان قلی زاده؛ حسین دشتی؛ روح اله صابری ریسه؛ محمدرضا بی همتا
چکیده
بیماری پاخوره گندم ناشی از قارچGaeumannomycs graminis var. tritici از بیماریهای مهم گندم است که ریشه و طوقه را دچار آسیب میکند. ارزیابی ژرمپلاسم و شناسایی منابع مقاومت، اولین مرحله در تولید ارقام مقاوم به این بیماری است. در این بررسی 221 ژنوتیپ گندم نان، تهیه شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در مقابل جدایه T-41 این قارچ مورد ارزیابی ...
بیشتر
بیماری پاخوره گندم ناشی از قارچGaeumannomycs graminis var. tritici از بیماریهای مهم گندم است که ریشه و طوقه را دچار آسیب میکند. ارزیابی ژرمپلاسم و شناسایی منابع مقاومت، اولین مرحله در تولید ارقام مقاوم به این بیماری است. در این بررسی 221 ژنوتیپ گندم نان، تهیه شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در مقابل جدایه T-41 این قارچ مورد ارزیابی گلخانهای قرار گرفتند. صفات میزان آلودگی ریشه و طوقه (نمره بیماری)، وزن خشک بیولوژیک و ارتفاع در ژنوتیپهای بهاره اندازهگیری شد (از آنجایی که نیاز سرمایی ژنوتیپهای پاییزه در گلخانه برطرف نشد، لذا ژنوتیپهای بهاره به ساقه رفتند و ارتفاع فقط در ژنوتیپهای بهاره اندازهگیری شد). بر اساس میانگین نمره بیماری (Sc) ژنوتیپها به 6 دسته تقسیم شدند، بر این اساس 4 ژنوتیپ کاملا مقاوم (Sc=.)، 42 ژنوتیپ مقاوم (1<Sc≤0)، 42 ژنوتیپ نیمه مقاوم (2<Sc≤1)، 70 ژنوتیپ نیمه حساس (3<Sc≤2)، 45 ژنوتیپ حساس (4<Sc≤3) و 18 ژنوتیپ کاملا حساس (5<Sc≤4) شناسایی شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس، رگرسیون لجستیک و کای اسکوئر به خوبی تنوع ژنتیکی موجود در جمعیت را از نظر مقاومت به بیماری و رابطه بین عکسالعمل به بیماری و نوع رشد نشان داد. انواع پاییزه، نسبت به بهاره مقاومت بیشتری داشتند. همچنین با مقایسه تیمارهای شاهد با آلوده مشخص شد که احتمالاً این بیماری سیستم دفاعی گیاه را تحریک میکند که منجر به رشد بیشتر تیمارهای آلوده نسبت به شاهد میشود.
