سید محمد رضا تهامی؛ علی رضا عسکریان زاده؛ جابر کریمی
چکیده
پسیل معمولی پسته، مهمترین آفت بومی در پسته‌کاری‌های ایران می‌باشد. در این پژوهش مقادیر LC50 و LC90 آفتکشهای موونتو، سیوانتو، استارکل و دایابون روی این آفت در شرایط آزمایشگاهی به دست آمد. سپس در شرایط صحرایی به همراه تیمار آب‌پاشی و کود مایع سیلیکات پتاسیم علیه آفت به کار رفت. میزان مرگ‌و‌میر پورهها 3، 7، 14 و 21 روز بعد از محلول‌پاشی ...
بیشتر
پسیل معمولی پسته، مهمترین آفت بومی در پسته‌کاری‌های ایران می‌باشد. در این پژوهش مقادیر LC50 و LC90 آفتکشهای موونتو، سیوانتو، استارکل و دایابون روی این آفت در شرایط آزمایشگاهی به دست آمد. سپس در شرایط صحرایی به همراه تیمار آب‌پاشی و کود مایع سیلیکات پتاسیم علیه آفت به کار رفت. میزان مرگ‌و‌میر پورهها 3، 7، 14 و 21 روز بعد از محلول‌پاشی محاسبه گردید. داده‌های صحرایی بر اساس آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرارو با دو فاکتور تیمار و زمان تاثیر، تجزیه آماری شد. مقادیر LC50 و LC90 حشره‌کش‌ها در آزمایشات زیست‌سنجی به ترتیب برای موونتو 78/500 و 88/1933، دایابون 57/7259 و 41/19839، سیوانتو 85/59 و 16/193 و استارکل 19/7 و 96/36 میکرولیتر بر لیتر به دست آمد. میزان تلفات آفت در شرایط صحرایی برای غلظت‌های کشنده 50 درصد آفتکشهای دایابون، استارکل، سیوانتو، کود سیلیکات پتاسیم، پاشش آب و آفت‌کش مونتو، سه روز بعد از سم‌پاشی به ترتیب 33/81، 66/70، 33/57، 00/56، 00/48 و 66/45 درصد به دست آمد. در روز چهاردهم تلفات در تیمار موونتو به 84 درصد رسید و بهطور معنی‌داری بیشتر از سایر تیمارها بود و در روز بیست و یکم نیز همین روند ادامه یافت. بنابراین سمیت و دوام آفتکشهای دایابون و موونتو در شرایط صحرایی بیشتر از سایر تیمارها بود و استارکل کمترین دوام را روی این آفت نشان داد.، بر اساس نتایج این پژوهش آفت‌کش دایابون، کود سیلیکات‌پتاسیم و آب پاشی به دلیل سازگاری با محیط‌زیست و موونتو به دلیل دوام بیشتر برای کنترل این آفت مناسب است.
ابوالقاسم توکلی زاده؛ محمدرضا حسنی؛ زهرا شیبانی تذرجی
چکیده
پسیل معمولی پستۀ Agonoscena pistaciae Burckhardt & Lauterer (Hemiptera: Aphalaridae)، یکی از مهمترین آفات درختان پسته در کشور ایران است. بهمنظور بررسی الگوی پراکنش فضایی تخم و پورۀ این آفت، نمونهبرداریهای هفتگی و منظم از باغ پسته، رقم کلهقوچی انجام شد. برگچۀ انتهایی درختان به‌عنوان واحد نمونه‌برداری انتخاب و تراکم جمعیت تخم و ...
بیشتر
پسیل معمولی پستۀ Agonoscena pistaciae Burckhardt & Lauterer (Hemiptera: Aphalaridae)، یکی از مهمترین آفات درختان پسته در کشور ایران است. بهمنظور بررسی الگوی پراکنش فضایی تخم و پورۀ این آفت، نمونهبرداریهای هفتگی و منظم از باغ پسته، رقم کلهقوچی انجام شد. برگچۀ انتهایی درختان به‌عنوان واحد نمونه‌برداری انتخاب و تراکم جمعیت تخم و پوره در سه ارتفاع بالا، میانی و پایین درخت شمارش شد. الگوی پراکنش فضایی تخم و پورۀ پسیل معمولی پسته با استفاده از روش واریانس به میانگین، مدلهای رگرسیونی تیلور و آیوائو و شاخص لوید تعیین شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از روش واریانس به میانگین و شاخص لوید الگوی پراکنش فضایی تخم و پورۀ این آفت در هر سه ارتفاع از نوع تجمعی بهدست آمد. شیب‌خط رگرسیون در هر دو مدل رگرسیونی تیلور و آیوائو برای تخم در ارتفاع میانی بهطور معنی‌داری بزرگ‌تر از یک بهدست آمد، که نشاندهندۀ تجمعی بودن الگوی پراکنش فضایی، و در ارتفاع بالا و پایین درخت کوچکتر از یک بود که نشاندهندۀ تصادفی بودن الگوی پراکنش فضایی این مرحلۀ رشدی است. شیب‌خط رگرسیون در هر دو مدل رگرسیونی تیلور و آیوائو برای پورۀ پسیل معمولی پسته در هر سه ارتفاع بهطور معنی‌داری بزرگ‌تر از 1 بهدست آمد، که نشاندهندۀ تجمعی بودن پراکنش فضایی پوره در هر سه ارتفاع است. نتایج به‌دست‌آمده از این تحقیق در توسعۀ برنامه‌های نمونه‌برداری پسیل معمولی پسته اهمیت دارد.
سمانه غلامی مقدم؛ ناصر معینی نقده؛ لیلا ندرلو
چکیده
پسیل معمولی پسته (Agonoscena pistaciae)، یکی از آفات کلیدی پسته‌کاری‌های ایران است. نمونه‌برداری از سه باغ شامل رقم‌های سفید، اکبری و کله قوچی صورت گرفت. واحد نمونه‌برداری پورهها برگ پسته و حشرات کامل یک کارت چسبندۀ زردرنگ انتخاب شد. تعداد پورهها و حشرات کامل بهصورت هفتگی شمارش و ثبت شد. تفاوت تراکم پورهها و حشرات کامل روی ...
بیشتر
پسیل معمولی پسته (Agonoscena pistaciae)، یکی از آفات کلیدی پسته‌کاری‌های ایران است. نمونه‌برداری از سه باغ شامل رقم‌های سفید، اکبری و کله قوچی صورت گرفت. واحد نمونه‌برداری پورهها برگ پسته و حشرات کامل یک کارت چسبندۀ زردرنگ انتخاب شد. تعداد پورهها و حشرات کامل بهصورت هفتگی شمارش و ثبت شد. تفاوت تراکم پورهها و حشرات کامل روی سه رقم (سفید، اکبری و کله قوچی) معنی‌دار بود. الگوی توزیع فضایی پورهها با استفاده از روش واریانس به میانگین و مدلهای رگرسیونی تیلور و آیوائو مشخص شد. در روش واریانس به میانگین، توزیع فضایی پورهها در سال1394 روی هر سه رقم از نوع تصادفی و در سال 1395 روی رقم سفید تصادفی و روی رقم‌های اکبری و کله قوچی تجمعی تعیین شد. شیب‌خط رگرسیون در هر دو مدل رگرسیونی روی هر سه رقم و در هر دو سال بهطور معنی‌دار بزرگ‌تر از یک بود. در مدل تیلور توزیع فضایی پورهها روی رقم سفید در سال 1394 تصادفی و روی دیگر رقم‌ها تجمعی بود. در مدل آیوائو توزیع فضایی روی رقم سفید در دو سال 1394 و 1395 تصادفی و در سایر موارد تجمعی تعیین شد. بیشتر بودن مقدار R2 در مدل Iwao نشاندهندۀ کارایی بهتر این مدل در توجیه رابطۀ میان واریانس و میانگین انبوهی حشره بود. نتایج حاصل از این پژوهش در تدوین برنامه‌های نمونه‌برداری برای مدیریت تلفیقی پسیل پسته اهمیت زیادی دارد.
فاطمه اصغری؛ محمد امین سمیع؛ کامران مهدیان؛ مهدی بصیرت؛ حمزه ایزدی
دوره 42، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 137-149
چکیده
ویژگی‌هایی مانند سرعت رشد، ماندگاری بیشتر، باروری بالاتر و درشتی بدن دشمنان طبیعی حشرات، برای تولید انبوه آنها به عنوان عوامل کنترل بیولوژیکی مهم هستند. برای این مهم، عوامل وابسته به نرخ رشد برای ایجاد تنوع ژنتیکی در برابر واکنش‌های وابسته به دما انتخاب می‌شوند. کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) (Col: Coccinellidae) یکی از شکارگرهای مهم آفات در باغ‌های ...
بیشتر
ویژگی‌هایی مانند سرعت رشد، ماندگاری بیشتر، باروری بالاتر و درشتی بدن دشمنان طبیعی حشرات، برای تولید انبوه آنها به عنوان عوامل کنترل بیولوژیکی مهم هستند. برای این مهم، عوامل وابسته به نرخ رشد برای ایجاد تنوع ژنتیکی در برابر واکنش‌های وابسته به دما انتخاب می‌شوند. کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) (Col: Coccinellidae) یکی از شکارگرهای مهم آفات در باغ‌های ایران است. در این پژوهش تأثیر 6 دمای ثابت 5/17، 5/22، 25، 5/27، 30 و 5/32 درجه سلسیوس بر زمان رشد این کفشدوزک با تغذیه از پسیل معمولی پسته Agonoscena pistaciae Burckhardt and Lauterer (Hem.: Aphalaridae) و بید غلات Sitotroga cerealella Olivier (Lep. Gelechiidae) در شرایط آزمایشگاهی با رطوبت نسبی 5±55 و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. کل دوره رشد برای کفشدوزک در دماهای بالا به ترتیب 53/1±63/47، 18/±08/25، 64/±27/17، 37/±14/15، 46/±16/12 و 39/±27/11 روز با تغذیه از تخم بید غلات و 75/.±11/40، 32/±68/22، 26/±6/18، 18/±5/15، 31/±9/ 13 و 51/±12/13 روز با تغذیه از پسیل معمولی پسته بود. نتایج نشان داد که زمان رشد با افزایش دما کاهش می‌یابد. کمترین زنده‌مانی در دماهای مختلف، برای لارو سن 1 و بیشترین زنده‌مانی برای لاروهای سن 3، 4 و شفیره به دست آمد. نتایج نشان داد که بین اثر دما و طول هر یک از دوره‌های رشدی کفشدوزک اختلاف معنی‌دار وجود دارد. آستانه‌های پایین رشد برای دوره تخم، لارو، شفیره و کل دوره تخم تا حشره کامل به ترتیب 91/11، 43/12، 63/9 و 31/10 درجه سلسیوس به دست آمد و ثابت دمایی برای مراحل رشدی بالا به ترتیب 06/39، 25/156، 8/57 و 71/285 روز درجه تخمین زده شد.
