الهه صادقی؛ پژمان خدایگان؛ احمد حسینی؛ روح اله صابری ریسه
چکیده
بیماری شانکر پوستی گردوی ایرانی (Juglans regia L.) با عامل Brenneria nigrifluens یکی از بیماریهای مهم درختان گردو است. تشخیص به‌موقع عامل بیماری، نقش مهمی در جلوگیری از خسارت‌های جبران‌ناپذیر آن دارد. در پژوهش حاضر، 57 جدایه از درختان دارای علائم بیماری، از مناطق مختلف استان کرمان جمع‌آوری شدند. جدایه‌ها بر اساس ویژگی‌های فنوتیپی و بیوشیمیایی ...
بیشتر
بیماری شانکر پوستی گردوی ایرانی (Juglans regia L.) با عامل Brenneria nigrifluens یکی از بیماریهای مهم درختان گردو است. تشخیص به‌موقع عامل بیماری، نقش مهمی در جلوگیری از خسارت‌های جبران‌ناپذیر آن دارد. در پژوهش حاضر، 57 جدایه از درختان دارای علائم بیماری، از مناطق مختلف استان کرمان جمع‌آوری شدند. جدایه‌ها بر اساس ویژگی‌های فنوتیپی و بیوشیمیایی به دو گروه تقسیم شدند. با استفاده از آغازگرهای اختصاصی و تکثیر قطعهای از DNA به طول 255 جفت باز، جدایههای متعلق به گونۀ B. nigrifluens از عوامل همراه با عامل بیماری، تفکیک شدند. بیماریزایی جدایه‌ها بر روی میوههای نارس گردو ارزیابی شد. جهت شناسایی مولکولی برخی جدایه‌ها، بخشی از اپران ریبوزومی نیز در آن‌ها تکثیر و توالییابی شد. نتایج نشان دادند که باکتری B. nigrifluens با تنوع ژنتیکی قابلملاحظه، در مناطق مختلف گردو کاری استان کرمان گسترش داشته و افزون بر آن، عوامل دیگری از جنس Gibbsiella نیز میتوانند در ایجاد یا تشدید علائم بیماری دخالت داشته باشند که نیازمند پژوهشهای دیگری است.
بدر السادات محمودی میمند؛ روح اله صابری ریسه؛ محمد مرادی قهدریجانی؛ حسین علایی؛ امیر حسین محمدی
چکیده
بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه (گموز) ناشی از گونه‌های مختلف فیتوفترا یکی از مهم‌ترین بیماریهای پسته است که هرساله باعث از بین رفتن تعداد فراوانی از درختان بارور و غیر بارور می‌گردد. گرچه روش‌های مختلفی برای مدیریت این بیماری پیشنهاد شده ولی کنترل زیستی به‌عنوان یک روش سازگار با محیط‌زیست مورد توجه ویژه قرار گرفته است. در این پژوهش ...
بیشتر
بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه (گموز) ناشی از گونه‌های مختلف فیتوفترا یکی از مهم‌ترین بیماریهای پسته است که هرساله باعث از بین رفتن تعداد فراوانی از درختان بارور و غیر بارور می‌گردد. گرچه روش‌های مختلفی برای مدیریت این بیماری پیشنهاد شده ولی کنترل زیستی به‌عنوان یک روش سازگار با محیط‌زیست مورد توجه ویژه قرار گرفته است. در این پژوهش تأثیر ﺿﺪﻳﺖ اﺛﺮ (آنتاگونیستی) فرمولاسیون بر پایۀ پودر تالک و سبوس گندم، پنج سویۀ باکتری Pseudomonas جداسازی شده از خاک‌های منطقههای مختلف (سویه‌های T17-4،VUPF760 ، VUPF5، VUPF506 و CHA0) روی Phytophthora drechsleri عامل پوسیدگی طوقه و ریشۀ پسته در شرایط گلخانهای بررسی شد. سویه‌های VUPF760 و VUPF506 به ترتیب با 55 و 11 درصد بیشترین و کمترین تأثیر را در کاهش شدت بیماریزایی داشتند. نتیجههای حاصل از بررسی شاخصهای رشدی (ارتفاع نهال و همچنین وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه) نشاندهندۀ افزایش این شاخصها در سویۀ باکتری VUPF5 نسبت به شاهد سالم بود که به‌عنوان سویۀ برتر در این پژوهش مطرح شد.
فریبا فتحی؛ روح الله صابری ریسه؛ محمد مرادی
چکیده
به‌منظور تعیین مناسب‌ترین ترکیب شیمیایی مؤثر بر میزان تغییر سطح آنزیم‌های دفاعی و ایجاد مقاومت به شبه قارچ Phytophthora drechsleri در نهال‌های دو رقم پستۀ (سرخس و بادامی ریززرند) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ترکیب‌های شیمیایی (فسفیت پتاسیم، فوزتیل آلومینیوم، سیلیکات پتاسیم، کمپلکس آمینواسید و آهن‌بر یا سیدروفور ...
بیشتر
به‌منظور تعیین مناسب‌ترین ترکیب شیمیایی مؤثر بر میزان تغییر سطح آنزیم‌های دفاعی و ایجاد مقاومت به شبه قارچ Phytophthora drechsleri در نهال‌های دو رقم پستۀ (سرخس و بادامی ریززرند) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ترکیب‌های شیمیایی (فسفیت پتاسیم، فوزتیل آلومینیوم، سیلیکات پتاسیم، کمپلکس آمینواسید و آهن‌بر یا سیدروفور پایوچلین) انجام شد. ترکیب‌های مورد استفاده منجر به کاهش درصد مرگ‌ومیر نهال‌های پسته شدند، به‌طوری‌که فسفیت پتاسیم و کمپلکس آمینواسید با 100 درصد بیشترین و فوزتیل آلومینیوم با 25 درصد کمترین تأثیر را در کاهش رخداد بیماری داشتند. همچنین این ترکیب‌ها باعث افزایش ارتفاع، وزن تر و خشک اندام‌های هوایی و ریشه نسبت به نهال‌های شاهد و آلوده به بیماری شدند. همچنین نتایج نشان داد، ترکیب‌های مورد استفاده بهترتیب باعث افزایش 60، 55، 71 و 58 درصدی در سطوح آنزیمی پراکسیداز، پلی‌فنل‌اکسیداز، فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز و فنل کل در رقم بادامی نسبت به رقم سرخس شدند. عامل بیماریزا به ترتیب سبب افزایش 9-14، 2، 3-2 و 1/1-47/1 برابری سطوح آنزیمی نسبت به تیمار شاهد در دو رقم پسته شد. استفاده از این ترکیب‌ها باعث افزایش سطوح آنزیمی و ترکیب‌های فنلی شد که این موضوع در مایه‌زنی توأم با عامل بیماری سطح بیشتری را نشان داد.
مژگان قلی زاده وزوانی؛ حسین دشتی؛ روح اله صابری ریسه؛ محمد رضا بی همتا
چکیده
بیماری پاخورۀ گندم با عامل (Gaeumannomyces graminis var. tritici) یکی از بیماریهای زیانبار ریشۀ گندم در سراسر جهان است. تابه‌حال رقم مقاومی نسبت به این بیماری در ذخایر توارثی (ژرمپلاسم) گندم نان معرفی نشده است. در این بررسی 416 ژنوتیپ گندم نان، تهیه‌شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در برابر جدایۀ T-41 این قارچ ارزیابی گلخانهای شدند. وزن ...
بیشتر
بیماری پاخورۀ گندم با عامل (Gaeumannomyces graminis var. tritici) یکی از بیماریهای زیانبار ریشۀ گندم در سراسر جهان است. تابه‌حال رقم مقاومی نسبت به این بیماری در ذخایر توارثی (ژرمپلاسم) گندم نان معرفی نشده است. در این بررسی 416 ژنوتیپ گندم نان، تهیه‌شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در برابر جدایۀ T-41 این قارچ ارزیابی گلخانهای شدند. وزن خشک ریشه، ساقه و کل زی‌توده (بیوماس)، ارتفاع، شاخص نشانه‌های بیماری، شدت بیماری، وزن دانه در خوشه و شمار دانه در خوشه اندازهگیری شدند. تجزیۀ واریانس صفات نشانگر اختلاف بسیار معنیدار بین ژنوتیپها بود. ژنوتیپهای پاییزه مقاومتر از بهارهها بودند. در بعضی از ژنوتیپها نظام ریشهای تیمارهای آلوده به‌طور شایان‌توجهی گسترش یافته بود و ریشه‌های اضافی در رویارویی با بیماری ایجادشده و بعضی از ژنوتیپهای پاییزۀ آلوده در گلخانه بدون رفع نیاز سرمایی آن‌ها به خوشه رفتند. احتمال دارد قارچ عامل بیماری سبب بهارهسازی بعضی از ژنوتیپهای پاییزه شده و وزن خشک ریشه همبستگی منفی و معنیداری ***510/0-=r) با شدت بیماری داشت. ژنوتیپها بر پایۀ میانگین نمرۀ بیماری به شش گروه تقسیم شدند؛ بنابراین یازده ژنوتیپ در گروه کامل مقاوم، 59 ژنوتیپ در گروه مقاوم، 64 ژنوتیپ در گروه نیمه مقاوم، 105 ژنوتیپ در گروه نیمه حساس، 104 ژنوتیپ در گروه حساس و 73 ژنوتیپ در گروه کامل حساس قرار داده شدند.
بدر السادات محمودی میمند؛ روح اله صابری ریسه؛ محمد مرادی؛ حسین علایی؛ امیر حسین محمدی
چکیده
تأثیر ناهمسازی (آنتاگونیستی) سی سویۀ باکتری Pseudomonas fluorescens جداسازی‌شده از خاک‌های مناطق مختلف روی Phytophthora drechsleri عامل انگومک (گموز) پسته در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای بررسی شد. در آزمایشگاه، برای ارزیابی توان بیوکنترلی سویه‌ها از آزمون کشت متقابل و متابولیت‌های فرار استفاده شد. در آزمون کشت متقابل سویۀ T17-4 با 904/61 درصد و در آزمون ...
بیشتر
تأثیر ناهمسازی (آنتاگونیستی) سی سویۀ باکتری Pseudomonas fluorescens جداسازی‌شده از خاک‌های مناطق مختلف روی Phytophthora drechsleri عامل انگومک (گموز) پسته در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای بررسی شد. در آزمایشگاه، برای ارزیابی توان بیوکنترلی سویه‌ها از آزمون کشت متقابل و متابولیت‌های فرار استفاده شد. در آزمون کشت متقابل سویۀ T17-4 با 904/61 درصد و در آزمون متابولیت‌های فرار سویۀ VUPF760 با 87/57 سبب بیشترین میزان کاهش رشد در بیمارگر شدند. در گلخانه، سویه‌های VUPF760 و VUPF506 بهترتیب با 75/68 و 66/16 درصد بیشترین و کمترین تأثیر را در کاهش شدت بیماریزایی داشتند. در قسمت دوم آزمایش توانایی سویه‌های منتخب آزمایشگاهی به‌عنوان فعال‌کنندۀ سازوکار دفاعی گیاه پسته علیه بیماری فیتوفتورایی بررسی شد. میزان تغییرپذیری برخی ترکیب‌های دفاعی گیاهی از جمله آنزیم پراکسیداز، پلی‌فنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و همچنین میزان فنل کل در روزهای 3، 6، 12 و 24 پس از مایه‌زنی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که سویه‌های باکتری فعالیت آنزیم‌های بالا و همچنین ترکیب‌های فنلی را در نهال‌های آلودۀ تیمارشده با عامل ناهمساز (آنتاگونیست) افزایش داد که این افزایش در روز ششم پس از مایه‌زنی، به بیشترین میزان خود رسید. سویه‌های باکتری توانایی متفاوتی در روند افزایشی آنزیم پراکسیداز، پلی‌فنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و همچنین میزان فنل کل داشته به‌طوری‌که سویۀ VUPF760 بیشترین و سویۀ VUPF506 کمترین تأثیر را نشان دادند.
مژگان قلی زاده؛ حسین دشتی؛ روح اله صابری ریسه؛ محمدرضا بی همتا
چکیده
بیماری پاخوره گندم ناشی از قارچGaeumannomycs graminis var. tritici از بیماریهای مهم گندم است که ریشه و طوقه را دچار آسیب میکند. ارزیابی ژرمپلاسم و شناسایی منابع مقاومت، اولین مرحله در تولید ارقام مقاوم به این بیماری است. در این بررسی 221 ژنوتیپ گندم نان، تهیه شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در مقابل جدایه T-41 این قارچ مورد ارزیابی ...
بیشتر
بیماری پاخوره گندم ناشی از قارچGaeumannomycs graminis var. tritici از بیماریهای مهم گندم است که ریشه و طوقه را دچار آسیب میکند. ارزیابی ژرمپلاسم و شناسایی منابع مقاومت، اولین مرحله در تولید ارقام مقاوم به این بیماری است. در این بررسی 221 ژنوتیپ گندم نان، تهیه شده از نقاط مختلف ایران و خارج از کشور، در مقابل جدایه T-41 این قارچ مورد ارزیابی گلخانهای قرار گرفتند. صفات میزان آلودگی ریشه و طوقه (نمره بیماری)، وزن خشک بیولوژیک و ارتفاع در ژنوتیپهای بهاره اندازهگیری شد (از آنجایی که نیاز سرمایی ژنوتیپهای پاییزه در گلخانه برطرف نشد، لذا ژنوتیپهای بهاره به ساقه رفتند و ارتفاع فقط در ژنوتیپهای بهاره اندازهگیری شد). بر اساس میانگین نمره بیماری (Sc) ژنوتیپها به 6 دسته تقسیم شدند، بر این اساس 4 ژنوتیپ کاملا مقاوم (Sc=.)، 42 ژنوتیپ مقاوم (1<Sc≤0)، 42 ژنوتیپ نیمه مقاوم (2<Sc≤1)، 70 ژنوتیپ نیمه حساس (3<Sc≤2)، 45 ژنوتیپ حساس (4<Sc≤3) و 18 ژنوتیپ کاملا حساس (5<Sc≤4) شناسایی شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس، رگرسیون لجستیک و کای اسکوئر به خوبی تنوع ژنتیکی موجود در جمعیت را از نظر مقاومت به بیماری و رابطه بین عکسالعمل به بیماری و نوع رشد نشان داد. انواع پاییزه، نسبت به بهاره مقاومت بیشتری داشتند. همچنین با مقایسه تیمارهای شاهد با آلوده مشخص شد که احتمالاً این بیماری سیستم دفاعی گیاه را تحریک میکند که منجر به رشد بیشتر تیمارهای آلوده نسبت به شاهد میشود.
عبدالله معصومی؛ ثمین حسینی؛ روح‌الله صابری ریسه؛ احمد حسینی
چکیده
ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus, BYMV) یکی از ویروس‌های مهم خسارت‌زاست که مدیریت آن به علت دامنۀ میزبانی وسیع و ناقلان زیاد، همواره مشکل‌زا بوده است. در این پژوهش برای کنترل این ویروس در 16 ژنوتیپ مختلف لوبیای معمولی از سه سویۀ CHA0، VUPF5 و VUPF5Δ باکتری Pseudomonas fluorescensاستفاده شد. بذرهای لوبیا قبل از کشت با سوسپانسیونی به میزان cfu/cc 108 ...
بیشتر
ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus, BYMV) یکی از ویروس‌های مهم خسارت‌زاست که مدیریت آن به علت دامنۀ میزبانی وسیع و ناقلان زیاد، همواره مشکل‌زا بوده است. در این پژوهش برای کنترل این ویروس در 16 ژنوتیپ مختلف لوبیای معمولی از سه سویۀ CHA0، VUPF5 و VUPF5Δ باکتری Pseudomonas fluorescensاستفاده شد. بذرهای لوبیا قبل از کشت با سوسپانسیونی به میزان cfu/cc 108 از سویه‌های باکتری آغشته شدند. این آزمون در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار انجام گرفت. در همۀ تیمارها بهجز شاهد سالم، بوتهها در مرحلۀ دوبرگی با یک سویۀ BYMV به طریق مکانیکی مایه‌زنی شدند و پس از برداشت بوتههای لوبیا، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوییدها و سه عنصر غذایی روی، منیزیم و آهن ارزیابی شد. نتایج نشان داد که سویه‌های باکتریایی توانستند در بسیاری از ژنوتیپها میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوییدها، روی، منیزیم و آهن را به‌صورت معناداری نسبت به شاهد آلوده به ویروس افزایش دهند. در مجموع در میان سه سویه، VUPF5Δ و CHA0 مؤثرتر از VUPF5 بودند و بهترین اثر مربوط به سویۀ VUPF5Δ بود.
